محل دقیق سوراخ کردن گوش نوزاد زیر 6 ماه کجاست؟ + بهترین سن، پماد عفونت

در این لحظه، 43 نفر در حال مشاهده این مقاله هستند
این مقاله توسط دکتر حامد دلجویی از نظر علمی تایید شده است در صورتی که علائم شما ، مشابه آنچه در مقاله گفته شده است میباشد بهتر است با متخصصین ما مشورت کنید

سوراخ کردن گوش یکی از رسوم قدیمی و زیبا برای دختربچه‌ها و گاهی پسر بچه هاست که بسیاری از والدین با عشق و علاقه به آن فکر می‌کنند. اما این کار، هرچقدر هم که ساده به نظر برسد، با نگرانی‌ها و سوالات زیادی همراه است. از انتخاب زمان مناسب گرفته تا نحوه مراقبت و پیشگیری از عفونت، همه و همه دغدغه‌هایی هستند که ذهن شما را به خود مشغول می‌کنند. در این مقاله جامع از وی مام، قصد داریم قدم به قدم و با زبانی ساده، به تمام این سوالات پاسخ دهیم و شما را در این مسیر همراهی کنیم تا سوراخ کردن گوش نوزاد برای دلبندتان تجربه‌ای امن و خاطره‌انگیز باشد.

بهترین زمان و سن برای سوراخ کردن گوش نوزاد چه موقعی است؟

بهترین زمان سوراخ کردن گوش نوزاد

یکی از اولین و مهم‌ترین سوالاتی که برای والدین پیش می‌آید، انتخاب بهترین زمان سوراخ کردن گوش نوزاد است. در این مورد دیدگاه‌های متفاوتی وجود دارد، اما اکثر متخصصان اطفال بر سر چند نکته کلیدی توافق دارند. به طور کلی، بهترین سن سوراخ کردن گوش نوزاد، پس از دو ماهگی است. دلیل اصلی این توصیه، تکمیل شدن دور اول واکسن‌های ضروری نوزاد، به ویژه واکسن کزاز، در این سن است. سیستم ایمنی بدن نوزاد پس از دو ماهگی کمی قوی‌تر شده و بهتر می‌تواند در برابر عفونت‌های احتمالی مقاومت کند.

برخی والدین ترجیح می‌دهند این کار را در همان ماه‌های اول انجام دهند، چرا که نوزاد کمتر حرکت می‌کند، گوش‌هایش را نمی‌کشد و خاطره‌ای از درد لحظه‌ای آن نخواهد داشت. از طرف دیگر، برخی متخصصان و والدین معتقدند بهتر است این کار را به سنی موکول کرد که خود کودک توانایی مراقبت از گوش‌هایش را داشته باشد یا حتی خودش برای این کار ابراز علاقه کند. این رویکرد، ریسک عفونت ناشی از دستکاری و همچنین احتمال پشیمانی کودک در آینده را کاهش می‌دهد. در نهایت، تصمیم‌گیری درباره زمان مناسب سوراخ کردن گوش نوزاد به شما و مشورت با پزشک کودکتان بستگی دارد، اما بازه سنی ۳ تا ۶ ماهگی یک انتخاب رایج و منطقی به شمار می‌رود.

 


به نقل از babycenter :
متن انگلیسی:

Some experts recommend waiting until your baby is at least 2 months old before getting their ears pierced – after they get the DTaP vaccine at their 2-month checkup.

ترجمه فارسی:

برخی کارشناسان توصیه می‌کنند که تا زمانی که نوزاد حداقل ۲ ماهه نشده است، برای سوراخ کردن گوش صبر کنید — یعنی بعد از اینکه واکسن DTaP را در ویزیت ۲ ماهگی دریافت کرد.


بهترین فصل سوراخ کردن گوش نوزاد کدام است؟

شاید از بزرگ‌ترها یا در گفتگوهای دوستانه شنیده باشید که فصول سرد سال مانند پاییز و زمستان، زمان بهتری برای سوراخ کردن گوش هستند. منطقی که پشت این باور وجود دارد این است که در هوای خنک، نوزاد کمتر عرق می‌کند و محیط زخم خشک‌تر باقی می‌ماند. تعریق کمتر می‌تواند به کاهش احتمال رشد باکتری‌ها و در نتیجه کاهش ریسک عفونت کمک کند. همچنین، در فصول سرد، احتمال رفتن به استخر یا مکان‌های آبی عمومی که می‌توانند منبع آلودگی باشند، کمتر است.

این دلایل اگرچه منطقی به نظر می‌رسند، اما باید به یک نکته مهم توجه کرد. با این حال، هیچ مدرک علمی قطعی برای تایید برتری یک فصل بر فصل دیگر وجود ندارد. اگر اصول بهداشتی و مراقبتی به درستی و با دقت کامل رعایت شوند، می‌توان در هر فصلی از سال این کار را با خیال راحت انجام داد. مهم‌تر از فصل، رعایت بهداشت، خشک نگه داشتن محل زخم و پیروی دقیق از دستورالعمل‌های پزشک است.

محل دقیق سوراخ گوش نوزاد کجاست؟

محل دقیق سوراخ گوش نوزاد

انتخاب نقطه مناسب روی گوش، موضوعی فراتر از زیبایی است و به سلامت نوزاد ارتباط مستقیم دارد. کجای گوش نوزاد را باید سوراخ کرد؟ پاسخ مشخص است: فقط و فقط روی نرمه گوش. نرمه یا همان قسمت گوشتی پایین گوش، بهترین و امن‌ترین مکان برای این کار است. سوراخ کردن قسمت‌های غضروفی گوش در نوزادان و کودکان به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود. غضروف جریان خون بسیار کمتری نسبت به نرمه گوش دارد، به همین دلیل روند بهبودی آن بسیار کندتر است و ریسک عفونت‌های جدی و حتی ایجاد گوشت اضافه (کلوئید) در آن به مراتب بالاتر است.

برای پیدا کردن محل دقیق سوراخ گوش نوزاد، بهتر است این کار به یک فرد متخصص مانند پزشک یا پرستار با تجربه سپرده شود. آن‌ها با دقت نقطه مرکزی نرمه هر دو گوش را مشخص کرده و علامت‌گذاری می‌کنند تا سوراخ‌ها کاملاً متقارن باشند. عدم تقارن سوراخ‌ها، گرچه خطری برای سلامتی ندارد، اما در آینده و با بزرگ‌تر شدن کودک، از نظر ظاهری خوشایند نخواهد بود. پس حتماً تاکید کنید که این کار با دقت و حوصله انجام شود.

بعد از سوراخ کردن گوش نوزاد، مراقبت دقیق اهمیت زیادی دارد تا از بروز عفونت جلوگیری شود. اگر نگران عفونت گوش هستید، مطالعه‌ی راهنمای کامل ما درباره درمان و مراقبت‌های موثر برای عفونت گوش نوزادان می‌تواند کمک‌کننده باشد.

روش‌های سوراخ کردن گوش و استفاده از پماد بی حسی

امروزه دو روش اصلی برای سوراخ کردن گوش وجود دارد که هر کدام مزایا و معایب خود را دارند. انتخاب بین این دو روش به اولویت‌های شما بستگی دارد.

۱. سوراخ کردن گوش نوزاد با دستگاه (تفنگی): این روش بسیار سریع است و در بسیاری از مراکز و حتی طلافروشی‌ها انجام می‌شود. مزیت اصلی آن سرعت بالاست که باعث می‌شود نوزاد درد را فقط برای یک لحظه کوتاه حس کند. با این حال، بسیاری از متخصصان این روش را برای نوزادان توصیه نمی‌کنند، زیرا قطعات دستگاه‌های تفنگی به سختی به طور کامل استریل می‌شوند و ممکن است ریسک انتقال عفونت را افزایش دهند. همچنین صدای بلند و ناگهانی دستگاه می‌تواند باعث ترسیدن نوزاد شود.

۲. سوراخ کردن گوش نوزاد با سوزن: این روش که معمولاً توسط پزشک یا پرستار در مطب انجام می‌شود، بهداشتی‌ترین و امن‌ترین گزینه است. در این روش از سوزن‌های کاملاً استریل و یکبار مصرف استفاده می‌شود که احتمال عفونت را به حداقل می‌رساند. فرد متخصص با دقت بیشتری می‌تواند محل سوراخ را تعیین کند و کنترل بهتری روی فرآیند دارد. گرچه ممکن است کمی بیشتر طول بکشد، اما دقت و ایمنی بالاتر آن، این روش را به انتخاب ارجح برای نوزادان تبدیل کرده است.

برای کاهش درد نوزاد، استفاده از پماد بی حسی برای سوراخ گوش نوزاد یک راهکار عالی است. پزشک می‌تواند پمادهای بی‌حسی موضعی مانند لیدوکائین یا زایلاپی را تجویز کند. معمولاً باید حدود ۳۰ تا ۶۰ دقیقه قبل از انجام کار، مقدار کمی از پماد را روی نرمه گوش نوزاد بمالید. این بی حسی برای سوراخ گوش نوزاد باعث می‌شود که پوست کاملاً سر شده و کودک کمترین درد ممکن را تجربه کند.

مراقبت‌های ضروری بعد از سوراخ کردن گوش نوزاد

مراقبت بعد از سوراخ کردن گوش نوزاد

دوران پس از سوراخ کردن گوش، به اندازه خود فرآیند اهمیت دارد. رعایت دقیق نکات مراقبتی، کلید یک بهبودی سریع و بدون دردسر است. در این بخش به شما می‌گوییم بعد از سوراخ گوش نوزاد چه کنیم:

  • تمیز کردن روزانه: حداقل دو بار در روز (صبح و شب)، محل سوراخ گوش را با محلول ضدعفونی کننده‌ای که پزشک تجویز کرده یا محلول آب‌نمک استریل تمیز کنید. یک پنبه یا گوش‌پاک‌کن را به محلول آغشته کرده و به آرامی اطراف سوراخ، هم در جلو و هم در پشت گوش را پاک کنید.

  • چرخاندن گوشواره: بعد از تمیز کردن، گوشواره را به آرامی چند دور کامل بچرخانید. این کار از چسبیدن پوست به میله گوشواره جلوگیری کرده و به باز ماندن کانال سوراخ کمک می‌کند.

  • استفاده از پماد: پزشک ممکن است یک پماد بعد از سوراخ کردن گوش نوزاد مانند پمادهای آنتی‌بیوتیک را برای جلوگیری از عفونت تجویز کند. طبق دستور، مقدار بسیار کمی از آن را پس از تمیز کردن، به محل بمالید.

  • خشک نگه داشتن: پس از حمام، حتماً گوش‌های نوزاد را با یک حوله نرم و تمیز به آرامی خشک کنید. رطوبت طولانی مدت می‌تواند محیط را برای رشد باکتری‌ها فراهم کند.

  • پرهیز از دستکاری: از دست زدن به گوش و گوشواره نوزاد با دست‌های آلوده جداً خودداری کنید. به دیگران نیز اجازه ندهید به گوش‌های او دست بزنند.

  • ممنوعیت شنا: حداقل تا ۶ هفته پس از سوراخ کردن گوش، نوزاد را به استخر، دریا یا جکوزی نبرید. کلر و باکتری‌های موجود در آب می‌توانند باعث عفونت شدید شوند.

این دوره مراقبت بعد از سوراخ کردن گوش نوزاد باید حداقل به مدت ۶ هفته ادامه یابد تا زخم اولیه به طور کامل بهبود یابد.

قبل از سوراخ کردن گوش نوزاد، توجه به سلامت شنوایی او اهمیت زیادی دارد. انجام تست شنوایی نوزاد در خانه به والدین کمک می‌کند تا از سلامت گوش‌ها مطمئن شوند و در صورت نیاز، اقدامات لازم را به موقع انجام دهند. برای آشنایی با روش‌های ساده و کاربردی تست شنوایی در خانه، می‌توانید مقاله مرتبط ما را مطالعه کنید.

عفونت بعد از سوراخ کردن گوش نوزاد؛ علائم و نشانه‌ها

با وجود تمام مراقبت‌ها، گاهی ممکن است عفونت بعد از سوراخ کردن گوش نوزاد رخ دهد. تشخیص سریع علائم آن برای شروع درمان به موقع بسیار مهم است. کمی قرمزی و تورم خفیف در ۲۴ تا ۴۸ ساعت اول طبیعی است، اما اگر این علائم ادامه یافت یا بدتر شد، باید هوشیار باشید. نشانه‌های اصلی عفونت عبارتند از:

  • قرمزی و تورم شدید: اگر قرمز شدن سوراخ گوش نوزاد پس از چند روز بیشتر شد و اطراف آن به شدت ورم کرد.

  • درد و حساسیت: نوزاد هنگام لمس گوشش بی‌قراری می‌کند یا گریه می‌کند.

  • احساس گرما: محل سوراخ به طور قابل توجهی گرم‌تر از پوست اطراف است.

  • خروج ترشحات: مشاهده چرک سوراخ گوش نوزاد که معمولاً به رنگ زرد یا سبز است، یک نشانه قطعی عفونت است. گاهی ممکن است خونریزی نیز وجود داشته باشد.

  • تب: در موارد شدیدتر، عفونت می‌تواند باعث تب در نوزاد شود.

دیدن هر یک از این علائم، به ویژه خروج چرک، به این معناست که باید فوراً به پزشک مراجعه کنید. نادیده گرفتن زخم سوراخ گوش نوزاد که عفونی شده، می‌تواند منجر به مشکلات جدی‌تری شود.

این کارها معمولا در ماه‌های اول زندگی نوزاد انجام می‌شود. در همین دوران، شما باید به رشد حرکتی او هم توجه کنید. ورزش دادن نوزاد می‌تواند به تقویت عضلات او کمک کند. برای یادگیری این تمرینات، مقاله روش ورزش دادن روزانه نوزادان برای پا گرفتن را ببینید.

درمان عفونت و قرمزی سوراخ گوش نوزاد

درمان عفونت سوراخ کردن گوش نوزاد

اگر متوجه علائم عفونت شدید، اولین و مهم‌ترین قدم مراجعه به پزشک اطفال است. به هیچ عنوان سعی نکنید عفونت را خودسرانه درمان کنید. پزشک پس از معاینه، بهترین روش درمان عفونت سوراخ کردن گوش نوزاد را مشخص می‌کند. معمولاً درمان شامل موارد زیر است:

  • آنتی‌بیوتیک‌های موضعی: پزشک اغلب پمادهای آنتی‌بیوتیک قوی‌تری مانند پماد تتراسایکلین برای سوراخ گوش نوزاد یا موپیروسین را تجویز می‌کند. این پمادها باید طبق دستور و برای دوره کامل درمان استفاده شوند.

  • آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی: اگر عفونت شدید باشد یا به درمان موضعی پاسخ ندهد، ممکن است پزشک شربت آنتی‌بیوتیک خوراکی تجویز کند.

  • خارج نکردن گوشواره: برخلاف تصور عموم، در اکثر موارد عفونت خفیف، پزشک توصیه می‌کند گوشواره را خارج نکنید. خارج کردن آن می‌تواند باعث بسته شدن سوراخ و حبس شدن عفونت در داخل پوست شود.

گاهی قرمزی خفیف، نشانه عفونت نیست و ممکن است به دلیل حساسیت به فلز گوشواره یا فشار و دستکاری ایجاد شده باشد. برای درمان قرمزی سوراخ گوش نوزاد که ناشی از التهاب خفیف است، ادامه مراقبت‌های بهداشتی و استفاده از کمپرس گرم می‌تواند موثر باشد.

درمان خانگی عفونت سوراخ گوش نوزاد

برخی روش‌های خانگی می‌توانند به عنوان درمان کمکی در کنار توصیه‌های پزشک استفاده شوند. یکی از رایج‌ترین روش‌ها، استفاده از کمپرس آب‌نمک گرم است. یک قاشق چای‌خوری نمک را در یک لیوان آب جوشیده ولرم حل کنید. یک تکه پنبه تمیز را در آن فرو برده و برای چند دقیقه روی محل عفونت قرار دهید. این کار را می‌توانید چند بار در روز تکرار کنید. آب‌نمک به تمیز شدن زخم و کاهش التهاب کمک می‌کند.

توجه داشته باشید که این روش‌های خانگی جایگزین درمان پزشکی نیستند و صرفاً به عنوان یک راهکار کمکی پس از مشورت با پزشک قابل استفاده‌اند. در صورت مشاهده چرک، مراجعه به متخصص اطفال ضروری است.

علت و راهکار برای بسته شدن سوراخ گوش نوزاد

یکی از نگرانی‌های والدین پس از طی کردن تمام مراحل، بسته شدن سوراخ گوش نوزاد است. پوست بدن به طور طبیعی تمایل دارد هرگونه زخم یا شکاف را ترمیم کند. از آنجایی که کانال سوراخ گوش در هفته‌ها و ماه‌های اولیه هنوز کاملاً شکل نگرفته و اپیتلیالیزه نشده است (یعنی با لایه جدید پوست پوشیده نشده)، در صورت خارج کردن گوشواره، بدن به سرعت شروع به ترمیم و بستن آن می‌کند.

برای جلوگیری از این اتفاق، راهکار بسیار ساده است: گوشواره اولیه را به هیچ عنوان برای حداقل ۶ تا ۸ هفته از گوش نوزاد خارج نکنید. این زمان برای بهبودی کامل و تشکیل یک کانال پوستی پایدار ضروری است. پس از این مدت نیز بهتر است برای چند ماه به طور مداوم از گوشواره استفاده شود. اگر به هر دلیلی مجبور به خارج کردن گوشواره شدید و پس از چند ساعت متوجه شدید که سوراخ در حال تنگ شدن است، هرگز سعی نکنید با فشار و زور آن را باز کنید. این کار می‌تواند باعث آسیب، خونریزی و عفونت شود. در چنین شرایطی، بهترین کار مراجعه مجدد به متخصص برای سوراخ کردن دوباره در زمان مناسب است.

هزینه سوراخ کردن گوش نوزاد با دستگاه چقدر است؟

هزینه این کار بسته به عوامل مختلفی می‌تواند متغیر باشد. هزینه سوراخ کردن گوش نوزاد با دستگاه یا سوزن به عواملی مانند مکان انجام کار (مطب پزشک، کلینیک، مرکز بهداشتی یا طلافروشی)، تخصص فرد انجام‌دهنده و نوع گوشواره اولیه‌ای که انتخاب می‌کنید، بستگی دارد. به طور کلی، انجام این کار در مطب پزشک یا کلینیک‌های تخصصی به دلیل استفاده از تجهیزات استریل و مهارت بالاتر، هزینه بیشتری نسبت به طلافروشی‌ها دارد.

قیمت گوشواره‌های طبی اولیه نیز متفاوت است. گوشواره‌های از جنس فولاد جراحی معمولاً ارزان‌تر از گوشواره‌های طلا هستند. توصیه اکید ما این است که در این مورد، کیفیت و بهداشت را فدای هزینه نکنید. پرداخت مبلغی بیشتر برای اطمینان از انجام کار در یک محیط استریل و توسط یک فرد متخصص، ارزش جلوگیری از دردسرها و هزینه‌های احتمالی درمان عفونت را دارد.

مراقبت از گوش سوراخ شده برای جلوگیری از عفونت خیلی مهم است. اما اگر کودک شما به هر دلیل دیگری نیاز به خوردن دارو پیدا کرد، باید روش درست آن را بلد باشید. دارو دادن به نوزاد یکی از سخت‌ترین کارهاست. برای یادگیری این مهارت، مقاله آسان‌ترین روش دارو دادن به نوزاد را بخوانید.

کلام آخر ویمام

سوراخ کردن گوش نوزاد می‌تواند یک یادگاری زیبا و دوست‌داشتنی برای تمام عمر باشد، به شرطی که با آگاهی و دقت انجام شود. همانطور که در این راهنمای کامل از وی مام خواندید، با انتخاب زمان و فرد مناسب، استفاده از روشی بهداشتی و از همه مهم‌تر، رعایت دقیق مراقبت‌های پس از آن، می‌توانید این تجربه را برای فرزندتان کاملاً امن و بدون استرس سازید. به یاد داشته باشید که سلامت و راحتی کودک شما در اولویت قرار دارد. با صبر و حوصله، و با پیروی از نکات گفته شده، به زودی شاهد درخشش اولین گوشواره‌ها در گوش‌های کوچک و زیبای دلبندتان خواهید بود.

سوالات متداول

سوراخ کردن گوش نوزاد درد دارد؟

بله، این کار یک درد تیز و لحظه‌ای دارد، اما بسیار سریع تمام می‌شود. با استفاده از پمادهای بی‌حسی که پزشک تجویز می‌کند، می‌توان همین درد اندک را هم به حداقل رساند تا نوزاد کمترین ناراحتی را احساس کند.

گوش نوزاد چند ماهگی سوراخ کنیم؟

بهترین زمان از نظر بسیاری از پزشکان، پس از پایان دو ماهگی و دریافت اولین سری واکسن‌های مهم است. این کار ریسک عفونت را کاهش می‌دهد. برخی نیز توصیه می‌کنند تا سنی صبر کنید که کودک خودش درخواست کند.

اولین گوشواره نوزاد باید چه جنسی باشد؟

بهترین جنس برای گوشواره اولیه، طلا، فولاد جراحی (استیل ضد حساسیت) یا تیتانیوم است. این فلزات کمترین احتمال ایجاد حساسیت و عفونت را دارند. حتماً از گوشواره‌های میخی با قفل مطمئن استفاده کنید.

چند روز بعد از سوراخ کردن گوش میتوان گوشواره را عوض کرد؟

به هیچ عنوان نباید گوشواره اولیه را برای حداقل ۶ تا ۸ هفته خارج کنید. این زمان برای تشکیل کامل کانال سوراخ و بهبودی زخم لازم است. تعویض زودهنگام گوشواره می‌تواند باعث عفونت یا بسته شدن سوراخ شود.

آیا می‌توانیم در خانه گوش نوزاد را سوراخ کنیم؟

خیر، اکیداً توصیه می‌شود این کار را در خانه انجام ندهید. سوراخ کردن گوش نیازمند ابزار استریل، محیط بهداشتی و مهارت کافی برای تعیین نقطه دقیق و جلوگیری از عفونت است. حتماً به پزشک یا مرکز معتبر مراجعه کنید.

از کجا بفهمیم سوراخ گوش نوزاد در حال بسته شدن است؟

اگر هنگام چرخاندن گوشواره احساس مقاومت یا سفتی کردید، یا اگر بعد از خارج کردن گوشواره برای چند ساعت، وارد کردن مجدد آن سخت بود، ممکن است سوراخ در حال تنگ شدن یا بسته شدن باشد.

 

منبع: babycenter healthline

دسته‌ها

جدیدترین مقالات

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *