آیا اسپرم از راه دهان باعث بارداری میشود؟ + امکان بارداری با رابطه دهانی و بلعیدن منی

در این لحظه، 59 نفر در حال مشاهده این مقاله هستند
این مقاله توسط دکتر محمد مهدی حسن زاده از نظر علمی تایید شده است در صورتی که علائم شما ، مشابه آنچه در مقاله گفته شده است میباشد بهتر است با متخصصین ما مشورت کنید

سلام به شما همراهان همیشگی «وی مام». امروز می‌خواهیم به یکی از پرتکرارترین و حساس‌ترین سوالاتی که ذهن بسیاری از زوج‌ها، به‌خصوص جوانان را به خود مشغول کرده، پاسخی شفاف، علمی و کامل بدهیم. سوال این است: آیا اسپرم از راه دهان باعث بارداری میشود؟ شاید این سوال را در ذهن داشته‌اید اما برای پرسیدن آن تردید کرده‌اید، یا شاید پاسخ‌های ضد و نقیضی در اینترنت و از دوستانتان شنیده‌اید که شما را بیشتر سردرگم کرده است. خیالتان راحت باشد، اینجا در وی مام، ما هستیم تا با نگاهی دقیق و به دور از هرگونه شایعه و باور غلط، این موضوع را یک بار برای همیشه برای شما روشن کنیم. هدف ما این است که با ارائه اطلاعات معتبر، به شما کمک کنیم تا آگاهانه‌ترین تصمیم‌ها را برای سلامت جسمی و روانی خود بگیرید. پس با ما همراه باشید تا به اعماق این موضوع وارد شویم و ببینیم علم در این باره چه می‌گوید.

آیا اسپرم از راه دهان باعث بارداری میشود؟

آیا با رابطه دهانی امکان بارداری وجود دارد؟

بیایید بدون هیچ مقدمه‌چینی اضافی، مستقیماً به سراغ اصل مطلب برویم. در پاسخ به این سوال پرتکرار که آیا خوردن مایع منی باعث حاملگی می‌شود؟ باید بگوییم: خیر. از نظر بیولوژیکی و پزشکی، بارداری از طریق رابطه دهانی و بلعیدن اسپرم مطلقاً غیرممکن است. این یک واقعیت علمی است که هیچ استثنایی ندارد و دلیل آن بسیار ساده و منطقی است: مسیر گوارش و مسیر تولید مثل در بدن انسان دو سیستم کاملاً مجزا و بدون هیچ ارتباط مستقیمی با یکدیگر هستند.

برای درک بهتر این موضوع، بیایید ببینیم وقتی اسپرم بلعیده می‌شود، چه سفری را در بدن طی می‌کند. این مسیر هیچ شباهتی به مسیر لازم برای باروری ندارد.

سفر بی‌سرانجام اسپرم در دستگاه گوارش

وقتی مایع منی (که حاوی اسپرم است) از طریق دهان وارد بدن می‌شود، سفری را آغاز می‌کند که مقصد آن بارداری نیست. این مسیر به شرح زیر است:

  • مرحله اول: دهان و مری: سفر از دهان شروع می‌شود. آنزیم‌های موجود در بزاق اولین ضربه را به اسپرم‌ها می‌زنند، اما این تازه شروع ماجراست. اسپرم سپس از طریق مری به سمت معده حرکت می‌کند.
  • مرحله دوم: معده، ایستگاه پایانی اسپرم: معده یک محیط بسیار خشن و اسیدی است. اسید معده (اسید هیدروکلریک) که برای هضم غذاها طراحی شده، آنقدر قوی است که می‌تواند فلزات را در خود حل کند. pH معده معمولاً بین ۱.۵ تا ۳.۵ است. اسپرم‌ها سلول‌های بسیار ظریف و حساسی هستند و به محض ورود به این محیط شدیداً اسیدی، در عرض چند ثانیه ساختارشان به طور کامل تخریب شده و از بین می‌روند.
  • مرحله سوم: هضم و جذب: بدن با اسپرم بلعیده شده دقیقاً مانند هر ماده غذایی پروتئینی دیگری رفتار می‌کند. پس از اینکه اسید معده اسپرم‌ها را نابود کرد، آنزیم‌های گوارشی مانند پپسین، پروتئین‌های موجود در مایع منی را به واحدهای کوچک‌تری به نام اسیدهای آمینه تجزیه می‌کنند. این اسیدهای آمینه سپس در روده کوچک جذب بدن می‌شوند تا در ساخت پروتئین‌های جدید یا تولید انرژی به کار روند.

بنابراین، این تصور که اسپرم در معده زنده می ماند و می‌تواند از آنجا به نحوی خود را به رحم برساند، یک باور کاملاً غلط و از نظر علمی غیرممکن است. دستگاه گوارش یک سیستم یک‌طرفه و بن‌بست برای اسپرم‌هاست.

چرا این دو سیستم به هم راه ندارند؟

برای اینکه هیچ شک و شبهه‌ای باقی نماند، بیایید آناتومی بدن را مرور کنیم. دستگاه تولید مثل زنان شامل واژن، دهانه رحم (سرویکس)، رحم و لوله‌های فالوپ است. این یک سیستم کاملاً جداگانه است که ورودی آن واژن است. از سوی دیگر، دستگاه گوارش از دهان شروع شده و به مری، معده، روده‌ها و در نهایت مخرج ختم می‌شود. هیچ کانال، لوله یا مسیر پنهانی وجود ندارد که این دو سیستم را به هم متصل کند. بنابراین، اسپرمی که وارد معده شده، هیچ راهی برای رسیدن به رحم و تخمک‌ها ندارد.

برای آشنایی با احتمال بارداری با دست آغشته به اسپرم، مقاله‌ای داریم که به صورت دقیق شرایط انتقال اسپرم از طریق دست و ریسک بارداری را توضیح داده است. مطالعه این مطلب به شما کمک می‌کند ابهاماتتان رفع شود.

مسیر بارداری چگونه است؟ سفری که اسپرم هرگز از دهان شروع نمی‌کند!

حالا که متوجه شدیم چرا بارداری از راه دهان ممکن نیست، بیایید مسیر صحیح و واقعی بارداری را با هم مرور کنیم. درک این فرآیند شگفت‌انگیز به ما کمک می‌کند تا تفاوت بنیادی آن را با مسیر گوارشی که پیش‌تر توضیح دادیم، بهتر درک کنیم. فرآیند بارداری یک رویداد بیولوژیکی بسیار پیچیده و دقیق است که نیازمند هماهنگی کامل بین چندین عامل است.

آناتومی سیستم تولید مثل زنانه به زبان ساده

برای وقوع بارداری، اسپرم باید وارد دستگاه تناسلی زن شود که کاملاً برای پذیرش، انتقال و نگهداری اسپرم و در نهایت رشد جنین طراحی شده است. اجزای اصلی این سیستم عبارتند از:

  • واژن (Vagina): کانالی عضلانی که ورودی دستگاه تناسلی است. اسپرم‌ها در حین رابطه جنسی دخولی در این قسمت تخلیه می‌شوند. محیط واژن کمی اسیدی است که اولین چالش برای اسپرم‌ها محسوب می‌شود.
  • دهانه رحم (Cervix): ورودی رحم است که در حالت عادی با مخاط غلیظی بسته شده. در زمان تخمک‌گذاری، این مخاط رقیق و آبکی می‌شود تا به اسپرم‌ها اجازه عبور دهد.
  • رحم (Uterus): یک عضو گلابی‌شکل و عضلانی که محل اصلی لانه‌گزینی تخمک بارور شده و رشد جنین در طول ۹ ماه بارداری است.
  • لوله‌های فالوپ (Fallopian Tubes): دو لوله باریک که رحم را به تخمدان‌ها متصل می‌کنند. عمل لقاح، یعنی ترکیب اسپرم و تخمک، معمولاً در یکی از این لوله‌ها اتفاق می‌افتد.
  • تخمدان‌ها (Ovaries): دو غده که مسئول تولید و آزادسازی ماهانه تخمک‌ها هستند.

سفر شگفت‌انگیز اسپرم از واژن تا تخمک

سفری که یک اسپرم برای رسیدن به تخمک طی می‌کند، یک ماراتن طاقت‌فرسا و پر از مانع است. از میلیون‌ها اسپرمی که وارد واژن می‌شوند، تنها چند صد عدد به نزدیکی تخمک می‌رسند و فقط یک اسپرم موفق به نفوذ در آن می‌شود. این سفر به این شکل است:

  1. ورود به واژن: پس از انزال، میلیون‌ها اسپرم در محیط اسیدی واژن رها می‌شوند. بسیاری از آن‌ها در همین مرحله از بین می‌روند.
  2. عبور از دهانه رحم: اسپرم‌های باقی‌مانده باید از مخاط دهانه رحم عبور کنند که مانند یک فیلتر عمل می‌کند و اسپرم‌های ضعیف یا ناقص را حذف می‌کند.
  3. شنا در رحم: اسپرم‌هایی که موفق به عبور می‌شوند، وارد رحم شده و باید در این فضای بزرگ شنا کنند تا به ورودی لوله‌های فالوپ برسند. سیستم ایمنی بدن زن نیز برخی از اسپرم‌ها را به عنوان سلول‌های خارجی شناسایی و از بین می‌برد.
  4. رسیدن به لوله فالوپ: در نهایت، گروهی از قوی‌ترین اسپرم‌ها به لوله‌های فالوپ می‌رسند، جایی که تخمک منتظر آنهاست (اگر زن در دوره تخمک‌گذاری باشد).
  5. لقاح: تنها یک اسپرم می‌تواند از غشای خارجی تخمک عبور کرده و آن را بارور کند. به محض ورود اولین اسپرم، غشای تخمک تغییر کرده و مانع ورود سایر اسپرم‌ها می‌شود.

چرا دستگاه گوارش یک بن‌بست مطلق برای اسپرم است؟

با مقایسه این دو مسیر، تفاوت‌ها کاملاً آشکار می‌شود. دستگاه تولید مثل یک محیط تخصصی برای باروری است؛ با pH مناسب در زمان‌های خاص، مخاطی که به اسپرم کمک می‌کند و ساختاری که آن را به سمت هدف هدایت می‌کند. در مقابل، دستگاه گوارش یک محیط تخریبی برای اسپرم است؛ با اسید کشنده، آنزیم‌های هضم‌کننده و ساختاری که آن را به سمت دفع شدن هدایت می‌کند. بنابراین، همانطور که یک دانه برای رشد به خاک حاصلخیز نیاز دارد و در آسفالت رشد نمی‌کند، اسپرم نیز برای بارور کردن تخمک به محیط تخصصی رحم نیاز دارد و در محیط مرگبار معده هیچ شانسی برای بقا ندارد. این مقایسه نشان می‌دهد که احتمال بارداری از راه دهان از نظر علمی صفر است.

اگر از بابت استرس بارداری ناخواسته نگران هستید، در مقاله‌ای جداگانه راهکارهای علمی و روان‌شناسی کاهش این اضطراب و کنترل احساسات برایتان گردآوری شده است که خواندنش توصیه می‌شود.

بررسی یک باور رایج: آیا با رابطه دهانی امکان بارداری وجود دارد؟

آیا اسپرم از راه دهان باعث بارداری میشود؟

تا اینجا به طور کامل توضیح دادیم که بلعیدن اسپرم منجر به بارداری نمی‌شود. اما می‌دانیم سوال دیگری ممکن است در ذهن شما شکل بگیرد: آیا با رابطه دهانی امکان بارداری وجود دارد، حتی اگر اسپرم بلعیده نشود؟ این سوال از نگرانی در مورد سناریوهای خاصی ناشی می‌شود که در آن‌ها اسپرم ممکن است به نحوی با ناحیه تناسلی تماس پیدا کند. در وی مام، ما معتقدیم باید به همه نگرانی‌ها، حتی موارد بسیار غیرمحتمل، با دیدی علمی پاسخ دهیم.

پاسخ کوتاه این است: خودِ عملِ رابطه دهانی به تنهایی هرگز باعث بارداری نمی‌شود. بارداری تنها و تنها در صورتی رخ می‌دهد که مایع منی تازه به طور مستقیم وارد واژن شود. با این حال، یک سناریوی تئوریک و بسیار بسیار غیرمحتمل وجود دارد که برخی را نگران می‌کند.

سناریوی غیرمحتمل اما امکان پذیر بارداری از راه دهان

این سناریو شامل انتقال اسپرم از یک نقطه به نقطه دیگر به صورت مکانیکی است. برای مثال، اگر مایع منی روی دست یا انگشتان ریخته شود و سپس بلافاصله و قبل از خشک شدن، آن دست با ناحیه واژن تماس پیدا کند، از نظر تئوری امکان انتقال اسپرم وجود دارد. اگر این اتفاق در دوره تخمک‌گذاری زن رخ دهد و مقدار کافی اسپرم زنده منتقل شود، شانس بسیار ناچیزی برای بارداری وجود خواهد داشت.

چرا این سناریو بسیار بعید است؟

  • نیاز به سرعت عمل: اسپرم در محیط خارج از بدن بسیار آسیب‌پذیر است و به سرعت می‌میرد.
  • نیاز به مقدار کافی: برای بارداری به میلیون‌ها اسپرم نیاز است. مقدار اسپرمی که ممکن است از این طریق منتقل شود، معمولاً بسیار ناچیز است.
  • نیاز به ورود به واژن: تماس صرف با ناحیه خارجی دستگاه تناسلی (فرج) کافی نیست؛ اسپرم باید به داخل واژن راه پیدا کند.

بنابراین، در حالی که این سناریو از نظر تئوری قابل تصور است، احتمال بارداری از طریق رابطه دهانی به این شکل در عمل نزدیک به صفر است. این بیشتر شبیه به یک حادثه نادر است تا یک روش بارداری و نباید منبع اصلی نگرانی باشد.

اسپرم در محیط خارج از بدن چقدر زنده می‌ماند؟

برای کاهش نگرانی‌ها، بهتر است حقایق مربوط به طول عمر اسپرم در خارج از بدن را بدانیم. طول عمر اسپرم به شدت به محیطی که در آن قرار می‌گیرد بستگی دارد:

  • در هوای آزاد و سطوح خشک: به محض خشک شدن مایع منی، اسپرم‌ها می‌میرند. این فرآیند بسته به دما و رطوبت محیط، ممکن است از چند دقیقه تا کمتر از یک ساعت طول بکشد.
  • روی پوست: پوست محیط مناسبی برای اسپرم نیست. دمای بدن، خشکی و مواد شیمیایی روی پوست به سرعت اسپرم را از بین می‌برند.
  • در آب (مانند وان حمام یا استخر): آب داغ و مواد شیمیایی مانند کلر فوراً اسپرم را می‌کشند. در آب ولرم و بدون مواد شیمیایی نیز اسپرم‌ها پراکنده شده و در عرض چند دقیقه می‌میرند. احتمال بارداری در استخر یا وان عملاً صفر است.
  • در محیط مناسب (داخل دستگاه تناسلی زن): در مقابل، اسپرم در محیط مناسب دهانه رحم و رحم می‌تواند تا ۵ روز زنده بماند و منتظر تخمک بماند.

این اطلاعات به وضوح نشان می‌دهد که اسپرم برای زنده ماندن و حرکت به محیطی بسیار خاص نیاز دارد و هرگونه تماس غیرمستقیم، شانس بقای آن را به شدت کاهش می‌دهد.

باورهای غلط در نی نی سایت و فروم‌ها: چرا نباید نگران باشیم؟

یکی از دلایل اصلی سردرگمی در این زمینه، اطلاعات نادرستی است که در فروم‌های عمومی و شبکه‌های اجتماعی مانند «نی نی سایت» دست به دست می‌شود. در حالی که تبادل تجربه در این فضاها می‌تواند در بسیاری از موارد مفید باشد، برای مسائل پزشکی و علمی باید به منابع معتبر و دانش‌محور رجوع کرد. طبق تجربه ما در وی مام، بسیاری از داستان‌ها و نگرانی‌های مطرح شده در این پلتفرم‌ها بر اساس اطلاعات ناقص یا سوءتفاهم‌های علمی است. داستان‌هایی درباره «بارداری عجیب» یا «بارداری بدون دخول» اغلب جزئیات کلیدی را نادیده می‌گیرند یا بر اساس حدس و گمان هستند.

پیام ما به شما این است: به علم اعتماد کنید. آیا رابطه دهانی باعث بارداری می شود؟ پاسخ علم یک «نه» محکم است. اجازه ندهید شایعات و داستان‌های تاییدنشده، آرامش روانی شما را بر هم بزند.

سوالی که خیلی پرسیده می‌شود این است که آیا بارداری از روی لباس ممکنه؟ ما در مقاله‌ای کامل این موضوع را بررسی کرده‌ایم و پاسخ‌های پزشکی و نکات مهم را به زبان ساده توضیح داده‌ایم.

بلعیدن مایع منی: آیا خطرات دیگری به جز بارداری وجود دارد؟

حالا که خیالمان از بابت بارداری به طور کامل راحت شد، زمان آن است که به موضوعی بپردازیم که واقعاً اهمیت دارد و باید مورد توجه قرار گیرد: سلامتی شما. در حالی که خوردن مایع منی باعث حاملگی نمی‌شود، رابطه دهانی (مانند هر نوع رابطه جنسی دیگری) می‌تواند با ریسک انتقال برخی بیماری‌ها همراه باشد. آگاهی از این خطرات به شما کمک می‌کند تا رابطه‌ای امن‌تر و سالم‌تر داشته باشید.

بیماری‌های مقاربتی (STIs) قابل انتقال از طریق رابطه دهانی

بسیاری از افراد به اشتباه تصور می‌کنند که رابطه دهانی یک رابطه جنسی «بدون ریسک» است. این تصور کاملاً غلط است. بسیاری از باکتری‌ها و ویروس‌هایی که باعث بیماری‌های مقاربتی می‌شوند، می‌توانند از طریق تماس دهان با ناحیه تناسلی (یا برعکس) منتقل شوند. برخی از شایع‌ترین این بیماری‌ها عبارتند از:

  • ویروس پاپیلومای انسانی (HPV): این شایع‌ترین بیماری مقاربتی است. برخی از انواع HPV می‌توانند باعث ایجاد زگیل تناسلی شوند و انواع پرخطر آن ریسک ابتلا به سرطان‌های دهان، گلو، دهانه رحم و مقعد را افزایش می‌دهند. HPV می‌تواند حتی بدون وجود علائم قابل مشاهده نیز منتقل شود.
  • تبخال تناسلی (Herpes): ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) دو نوع دارد. نوع ۱ معمولاً باعث تبخال دهانی و نوع ۲ باعث تبخال تناسلی می‌شود، اما هر دو نوع می‌توانند از طریق رابطه دهانی بین دهان و ناحیه تناسلی منتقل شوند. این بیماری با زخم‌های دردناک همراه است و حتی در زمان عدم وجود زخم نیز قابل انتقال است.
  • سوزاک (Gonorrhea) و کلامیدیا (Chlamydia): این دو عفونت باکتریایی می‌توانند باعث عفونت در گلو شوند که اغلب با گلودرد، تورم غدد لنفاوی و قرمزی همراه است. بسیاری از عفونت‌های گلو ناشی از این باکتری‌ها بدون علامت هستند و فرد از ناقل بودن خود بی‌خبر است.
  • سیفلیس (Syphilis): این بیماری باکتریایی جدی می‌تواند در مرحله اول باعث ایجاد یک زخم بدون درد (شانکر) در محل ورود باکتری شود که می‌تواند در دهان، روی لب‌ها یا در ناحیه تناسلی باشد. اگر سیفلیس درمان نشود، می‌تواند عوارض بسیار شدیدی در سراسر بدن ایجاد کند.
  • HIV: اگرچه ریسک انتقال HIV از طریق رابطه دهانی بسیار کمتر از رابطه واژینال یا مقعدی است، اما این ریسک صفر نیست. وجود زخم یا خونریزی در دهان یا ناحیه تناسلی می‌تواند این خطر را افزایش دهد.

حساسیت به مایع منی (Semen Plasma Hypersensitivity)

این یک عارضه بسیار نادر است، اما دانستن آن خالی از لطف نیست. برخی از زنان ممکن است به پروتئین‌های موجود در مایع منی حساسیت داشته باشند. این حساسیت می‌تواند علائمی مانند قرمزی، تورم، خارش، سوزش و کهیر را در ناحیه‌ای که با مایع منی تماس داشته (مانند پوست، واژن یا دهان) ایجاد کند. در موارد بسیار شدید، این واکنش می‌تواند سیستمیک باشد و باعث تنگی نفس و آنافیلاکسی شود. این عارضه اغلب با عفونت‌های دیگر اشتباه گرفته می‌شود و تشخیص آن نیاز به بررسی پزشک متخصص دارد. استفاده از کاندوم به طور کامل از بروز این واکنش جلوگیری می‌کند.

نکات بهداشتی و ایمنی در رابطه دهانی از دید متخصصان وی‌مام

برای لذت بردن از یک رابطه صمیمانه و در عین حال محافظت از سلامت خود، متخصصان ما در وی مام رعایت نکات زیر را توصیه می‌کنند:

  • استفاده از محافظ: بهترین راه برای پیشگیری از انتقال بیماری‌های مقاربتی، استفاده از کاندوم (برای رابطه دهانی با آلت تناسلی مردانه) یا سد دندانی (Dental Dam) (برای رابطه دهانی با ناحیه تناسلی زنانه) است.
  • گفتگوی صادقانه: قبل از شروع رابطه با شریک جنسی جدید، در مورد سابقه سلامت جنسی خود با یکدیگر صادقانه صحبت کنید و در صورت لزوم، با هم آزمایش‌های مربوط به بیماری‌های مقاربتی را انجام دهید.
  • معاینات منظم: به طور منظم برای چکاپ و انجام آزمایش‌های لازم به پزشک یا ماما مراجعه کنید، حتی اگر هیچ علامتی ندارید. بسیاری از این بیماری‌ها در مراحل اولیه بدون علامت هستند.
  • توجه به علائم: در صورت مشاهده هرگونه زخم، بثورات، ترشحات غیرعادی یا سوزش در ناحیه تناسلی یا دهان خود یا شریکتان، از برقراری رابطه جنسی خودداری کرده و به پزشک مراجعه کنید.

در جدول زیر، خلاصه‌ای از بیماری‌های شایع قابل انتقال از طریق رابطه دهانی و راه‌های پیشگیری از آن‌ها آورده شده است:

نام بیماری علائم شایع در دهان/گلو راه اصلی پیشگیری
HPV (ویروس پاپیلومای انسانی) اغلب بدون علامت، گاهی زگیل در دهان یا گلو استفاده از محافظ، واکسن HPV
تبخال (Herpes) زخم‌های دردناک و تاول روی لب‌ها، لثه یا گلو پرهیز از تماس در زمان وجود زخم، استفاده از محافظ
سوزاک و کلامیدیا اغلب بدون علامت، گاهی گلودرد و تورم استفاده از محافظ (کاندوم/سد دندانی)
سیفلیس (Syphilis) زخم بدون درد (شانکر) در دهان یا روی لب استفاده از محافظ، معاینات منظم

 

برای اطلاع دقیق درباره احتمال بارداری با پیشاب، مطلبی تخصصی آماده کرده‌ایم که در آن می‌توانید ببینید پیشاب چگونه ممکن است حاملگی ایجاد کند یا خیر و چه نکاتی باید رعایت شود.

آیا رابطه دهانی در دوران بارداری مجاز است؟

خوردن مایع منی باعث حاملگی می‌شود؟

یکی دیگر از سوالات مهمی که اغلب از تیم وی مام پرسیده می‌شود، مربوط به ایمنی رابطه دهانی در دوران حساس بارداری است. بسیاری از زوج‌ها با پیشرفت بارداری و تغییرات فیزیکی مادر، به دنبال راه‌های جایگزین برای حفظ صمیمیت هستند و رابطه دهانی یکی از گزینه‌های رایج است. خبر خوب این است که به طور کلی، رابطه دهانی در یک بارداری سالم و کم‌خطر، کاملاً ایمن و مجاز است و می‌تواند راهی عالی برای زوجین برای ارتباط نزدیک با یکدیگر باشد.

فواید و ملاحظات رابطه دهانی برای زنان باردار

رابطه دهانی در دوران بارداری می‌تواند فوایدی داشته باشد. این نوع رابطه فشار فیزیکی کمتری به بدن مادر وارد می‌کند و در ماه‌های آخر بارداری که ممکن است رابطه دخولی دشوار یا ناراحت‌کننده باشد، جایگزین مناسبی است. با این حال، چند نکته مهم وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند:

  • اطمینان از سلامت شریک جنسی: اگر شریک جنسی شما تبخال دهانی فعال (زخم یا تاول در اطراف دهان) دارد، باید اکیداً از رابطه دهانی خودداری شود. ویروس هرپس می‌تواند در حین زایمان به نوزاد منتقل شود و عوارض جدی ایجاد کند.
  • پیشگیری از بیماری‌های مقاربتی: اگر در یک رابطه تک‌همسری نیستید یا از سلامت کامل شریک جنسی خود مطمئن نیستید، همچنان باید از روش‌های محافظتی استفاده کنید تا از انتقال هرگونه عفونت به خود و جنینتان جلوگیری نمایید.

خطر آمبولی هوا: یک هشدار جدی که باید بدانید

این مهم‌ترین و جدی‌ترین هشداری است که در مورد رابطه دهانی در دوران بارداری وجود دارد. هرگز و تحت هیچ شرایطی نباید هوا به داخل واژن زن باردار دمیده شود. این عمل می‌تواند باعث ایجاد یک عارضه نادر اما بسیار خطرناک و بالقوه کشنده به نام «آمبولی هوا» (Air Embolism) شود.

آمبولی هوا چیست و چرا خطرناک است؟ در دوران بارداری، عروق خونی رحم و جفت بزرگ و پرخون هستند. اگر هوا با فشار وارد واژن شود، می‌تواند از طریق دهانه رحم وارد این عروق شده و یک حباب هوا در جریان خون ایجاد کند. این حباب هوا می‌تواند حرکت کرده و یکی از رگ‌های حیاتی قلب، ریه یا مغز مادر را مسدود کند که منجر به سکته، ایست قلبی و مرگ ناگهانی مادر و جنین می‌شود.

اگرچه این عارضه بسیار نادر است، اما به دلیل شدت خطر آن، از نظر پزشکان وی مام، این مهم‌ترین نکته ایمنی در رابطه دهانی طی بارداری است. خود عمل لیسیدن یا مکیدن خطری ندارد، اما دمیدن هوا به داخل واژن اکیداً ممنوع است.

چه زمانی باید از رابطه دهانی در بارداری خودداری کرد؟

علاوه بر هشدار در مورد آمبولی هوا و تبخال فعال، در شرایط زیر نیز بهتر است با پزشک یا مامای خود در مورد ایمنی رابطه دهانی مشورت کنید:

  • خونریزی واژینال بدون دلیل: اگر دچار لکه‌بینی یا خونریزی هستید.
  • نارسایی دهانه رحم: اگر دهانه رحم شما ضعیف است.
  • جفت سرراهی (Placenta Previa): اگر جفت در قسمت پایینی رحم قرار گرفته و دهانه رحم را پوشانده است.
  • پارگی کیسه آب: اگر کیسه آب شما پاره شده یا نشت دارد.

در یک بارداری طبیعی و بدون عارضه، با رعایت احتیاط‌های ذکر شده، رابطه دهانی یک فعالیت ایمن و لذت‌بخش است.

در مقاله‌ای جداگانه به سوال رایج کدام آب مرد باعث حاملگی میشود؟ پاسخ داده‌ایم و توضیح داده‌ایم که ترکیبات مایع منی چه نقشی در بارداری دارند و کدام بخش اهمیت بیشتری دارد.

کلام آخر ویمام

در پایان این بررسی جامع، امیدواریم توانسته باشیم به روشنی و با تکیه بر شواهد علمی، به سوال اصلی شما پاسخ دهیم. پس بیایید یک بار دیگر مرور کنیم: آیا اسپرم از راه دهان باعث بارداری میشود؟ پاسخ یک «خیر» قاطع و بدون هیچ اما و اگری است. دستگاه گوارش و دستگاه تولید مثل دو دنیای کاملاً جدا از هم هستند و اسپرم هیچ شانسی برای بقا در محیط اسیدی معده و رسیدن به رحم ندارد. به جای نگرانی در مورد این موضوع غیرممکن، تمرکز خود را بر روی جنبه‌های واقعاً مهم سلامت جنسی بگذارید: گفتگوی صادقانه با شریک زندگی، پیشگیری از بیماری‌های مقاربتی و داشتن رابطه‌ای آگاهانه و سرشار از احترام. ما در «وی مام» همواره در کنار شما هستیم تا با ارائه اطلاعات دقیق و کاربردی، به شما در مسیر ساختن یک زندگی سالم‌تر و شادتر کمک کنیم. هر سوال دیگری دارید، با ما در میان بگذارید.

اگر اسپرم قورت داده شود چه میشود؟

پس از بلعیدن، اسپرم وارد دستگاه گوارش می‌شود و مانند هر ماده پروتئینی دیگری توسط اسید و آنزیم‌های معده هضم و تجزیه می‌گردد. این فرآیند هیچ تاثیر خاصی بر بدن ندارد و منجر به بارداری یا مشکل خاصی نخواهد شد.

آیا اسپرم در اسید معده از بین می‌رود؟

بله، قطعاً. اسپرم سلول بسیار حساسی است و محیط شدیداً اسیدی معده (با pH حدود ۱.۵ تا ۳.۵) آن را در عرض چند ثانیه به طور کامل از بین برده و ساختار پروتئینی آن را تخریب می‌کند.

شانس بارداری با رابطه دهانی چقدر است؟

شانس بارداری از طریق خود رابطه دهانی (یعنی از مسیر دهان و دستگاه گوارش) صفر است. بارداری تنها زمانی ممکن است که اسپرم به طور مستقیم وارد دستگاه تناسلی زن (واژن) شود.

آیا ممکن است اسپرم از طریق بزاق دهان منتقل شود و باعث بارداری گردد؟

خیر. بزاق دهان محیط مناسبی برای زنده ماندن اسپرم نیست و آنزیم‌های موجود در آن به اسپرم آسیب می‌زنند. علاوه بر این، برای بارداری، اسپرم باید به تعداد کافی و به صورت مستقیم به واژن برسد که این امر از طریق بزاق غیرممکن است.

برای باردار شدن، اسپرم دقیقاً باید به کجا برسد؟

برای وقوع بارداری، اسپرم باید از طریق واژن وارد رحم شده، سپس خود را به لوله‌های فالوپ برساند و در آنجا با یک تخمک آزاد شده از تخمدان لقاح پیدا کند. هر مسیری غیر از این، منجر به بارداری نخواهد شد.

آیا رابطه دهانی در دوران بارداری برای جنین خطرناک است؟

به طور کلی خیر، اما یک نکته بسیار مهم وجود دارد: هرگز نباید در واژن زن باردار هوا دمیده شود، زیرا این کار خطر نادر اما مرگبار آمبولی هوا را به همراه دارد. همچنین در صورت وجود عفونت یا تبخال در دهان شریک جنسی، باید از آن اجتناب کرد.

دسته‌ها

جدیدترین مقالات

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *