راهنمای کامل پانسمان اضطراری در شرایط بحرانی و جنگ +سوختگی و خونریزی

در دل آشوب و وحشت جنگ، دانستن چند اصل ساده می‌تواند مرز بین مرگ و زندگی باشد. وقتی صدای انفجارها بلند است و دسترسی به پزشک یک رویا به نظر می‌رسد، دستان شما قدرتمندترین ابزار برای نجات جان خودتان و عزیزانتان است. این مقاله، یک راهنمای عادی نیست؛ بلکه یک دستورالعمل ضروری برای پانسمان اضطراری در شرایط بحرانی است. ما در وی مام، با درک عمیق از نگرانی‌های شما در این لحظات سخت، تمام دانش و تجربه خود را جمع کرده‌ایم تا به شما نشان دهیم چطور با حفظ آرامش و استفاده از حداقل امکانات، اقدامات نجات‌بخش را به درستی انجام دهید. این مطلب را تا انتها بخوانید، چون هر کلمه‌ی آن می‌تواند تفاوتی بزرگ ایجاد کند.

اولین و مهم‌ترین قدم: چطور در یک محیط جنگی خطرناک، وضعیت را ارزیابی کنیم؟

اولین اقدام شما، حتی قبل از نزدیک شدن به مصدوم، ارزیابی سریع محیط برای اطمینان از امنیت خودتان است. در یک منطقه جنگی، خطراتی مانند ادامه درگیری، ریزش آوار یا وجود مواد منفجره عمل‌نکرده کاملاً جدی هستند. شما تنها در صورتی می‌توانید کمک موثری باشید که خودتان در امان بمانید. پس از اطمینان از امنیت نسبی محیط، به سراغ مصدوم بروید.

ارزیابی مصدوم باید سریع و هدفمند باشد. این فرآیند که بخشی کلیدی از مدیریت بحران است، شامل سه بررسی اصلی می‌شود:

1. هوشیاری: به آرامی شانه‌های مصدوم را تکان دهید و بپرسید: “حالت خوبه؟” اگر پاسخی دریافت کردید، یعنی فرد هوشیار است. اگر نه، وضعیت جدی‌تر است.

2. تنفس: نگاه کنید آیا قفسه سینه بالا و پایین می‌رود. گوش خود را نزدیک دهان و بینی او ببرید تا صدای نفس کشیدن را بشنوید یا جریان هوا را حس کنید.

3. خونریزی: به سرعت تمام بدن مصدوم را برای یافتن هرگونه خونریزی شدید و فعال بررسی کنید. لباس‌ها را کنار بزنید یا در صورت لزوم پاره کنید. کنترل خونریزی‌های شدید، اولویت مطلق شماست.

این ارزیابی اولیه در تصمیم گیری در شرایط بحرانی به شما کمک می‌کند تا اقدامات بعدی خود را اولویت‌بندی کنید.

در شرایط بحرانی، علاوه بر رسیدگی به زخم‌های جسمی، نباید از آسیب‌های روانی کودکان غافل شد. ترس کودک از صدای انفجار یا موشک می‌تواند به اضطراب شدید یا اختلالات روانی منجر شود، بنابراین شناخت و مدیریت صحیح این ترس‌ها اهمیت زیادی دارد. برای آشنایی با راهکارهای آرام‌سازی کودک در چنین شرایطی، اینجا را بخوانید.

چطور در اوج استرس و هرج‌ومرج، آرامش خود را برای تصمیم‌گیری درست حفظ کنیم؟

مؤثرترین ابزار شما در مدیریت بحران، ذهن آرام شماست. حفظ آرامش در بحران یک مهارت اکتسابی است و به شما اجازه می‌دهد تا به جای وحشت‌زدگی، به شکلی منطقی و کارآمد عمل کنید. دیدن یک مصدوم یا قرار گرفتن در یک موقعیت خطرناک، به طور طبیعی باعث ترشح آدرنالین و افزایش استرس می‌شود.

از نظر متخصصان وی مام، اولین و ساده‌ترین تکنیک برای کنترل استرس، تمرکز بر تنفس است. چند نفس عمیق و آرام بکشید. چهار ثانیه دم، چهار ثانیه نفس را حبس کنید و شش ثانیه بازدم. این کار ساده به سیستم عصبی شما پیام می‌دهد که کنترل اوضاع را در دست دارید و به شما برای تصمیم گیری در شرایط بحرانی فرصت می‌دهد.

در مرحله بعد، وظایف پیش رو را در ذهن خود به مراحل کوچک‌تر و قابل مدیریت تقسیم کنید. به جای فکر کردن به کل فاجعه، روی یک کار مشخص تمرکز کنید: “اول باید خونریزی را بند بیاورم.”، “بعد باید زخم را تمیز کنم.” این رویکرد، احساس درماندگی را کاهش می‌دهد و به شما اجازه می‌دهد قدم‌به‌قدم برای زنده ماندن در شرایط سخت تلاش کنید. به خودتان یادآوری کنید که شما در حال انجام کاری مهم هستید و هر اقدام کوچک شما می‌تواند جان یک انسان را نجات دهد.

در مواقع بحرانی مانند زخم‌های ناشی از انفجار یا تیراندازی، دانستن اصول اولیه پانسمان کافی نیست. بهتر است پیش از هر چیز با راهنمای فوری برای واکنش در شرایط جنگی آشنا باشید تا بتوانید تصمیم‌های درست و سریع بگیرید.

مهم‌ترین مهارت در جنگ؛ چگونه خونریزی شدید را فوراً کنترل کنیم؟

موثرترین راه، اعمال فشار مستقیم و محکم روی زخم است. این اولین و مهم‌ترین اصل در کمک های اولیه برای کنترل خونریزی شدید است و می‌تواند بیش از ۹۰ درصد خونریزی‌های خارجی را مهار کند. این اقدام ساده، اولین قدم در مدیریت آسیب های جنگی است و نیازی به تجهیزات پیچیده ندارد.

اصول اولیه پانسمان فشاری با دست یا پارچه تمیز

با استفاده از یک گاز استریل، پارچه تمیز یا حتی کف دست خود (در صورت نبود هیچ وسیله‌ای)، مستقیماً روی محل خونریزی فشار وارد کنید. فشار باید محکم و مداوم باشد. اگر با یک زخم نافذ روبرو هستید، فشار مستقیم اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. اگر خون به گاز یا پارچه اول نفوذ کرد، آن را برندارید. برداشتن لایه اول می‌تواند لخته خون تشکیل‌شده را از بین ببرد و خونریزی را از سر بگیرد. به جای آن، یک لایه جدید پارچه یا گاز روی لایه قبلی قرار دهید و فشار را بیشتر کنید. سعی کنید عضو آسیب‌دیده را بالاتر از سطح قلب نگه دارید، چون این کار به کاهش جریان خون در آن ناحیه کمک می‌کند.

پانسمان هموستاتیک (بندآورنده خونریزی) چیست و چه زمانی استفاده می‌شود؟

پانسمان هموستاتیک یک نوع پانسمان پیشرفته است که با مواد خاصی مانند کیتوزان یا کائولین آغشته شده است. این مواد فرآیند لخته شدن خون را به شدت تسریع می‌کنند و برای خونریزی‌های شریانی شدید که با فشار مستقیم به تنهایی کنترل نمی‌شوند، بسیار موثر هستند. استفاده از این پانسمان‌ها در کیت‌های کمک‌های اولیه نظامی رایج است.

اگر به این نوع پانسمان دسترسی دارید، آن را مستقیماً داخل زخم و روی منبع خونریزی قرار دهید (به اصطلاح زخم را با آن پر کنید) و سپس با تمام قدرت به مدت حداقل ۳ تا ۵ دقیقه روی آن فشار مستقیم وارد کنید. این پانسمان‌ها ابزاری فوق‌العاده برای کنترل خونریزی شدید در شرایط جنگی هستند.

آموزش استفاده از تورنیکت (شریان‌بند) به عنوان آخرین راه حل

تورنیکت یا شریان‌بند وسیله‌ای است که با ایجاد فشار دور یک عضو (دست یا پا)، جریان خون را به طور کامل قطع می‌کند. از نظر متخصصان وی مام، استفاده از تورنیکت باید آخرین راه حل شما باشد و فقط برای خونریزی‌های بسیار شدیدی به کار رود که جان فرد را تهدید کرده و با هیچ روش دیگری قابل کنترل نیستند. استفاده نادرست از آن می‌تواند به آسیب دائمی اعصاب و بافت‌ها منجر شود.

تورنیکت باید حدود ۵ تا ۷ سانتی‌متر بالاتر از محل زخم (به سمت مرکز بدن) بسته شود، اما هرگز آن را روی مفصل (زانو یا آرنج) نبندید. آن را تا حدی سفت کنید که خونریزی کاملاً متوقف شود. پس از بستن، زمان دقیق بستن تورنیکت را با یک ماژیک روی پیشانی مصدوم یا روی خود تورنیکت بنویسید. این اطلاعات برای تیم پزشکی که بعداً مصدوم را تحویل می‌گیرد، بسیار مهم است. هرگز تورنیکت بسته شده را خودتان باز نکنید.

در شرایط بحرانی مانند جنگ، آرامش روانی نقش مهمی در تصمیم‌گیری‌های درست و اقدامات مؤثر دارد. زن باردار در زمان بحران بیش از هر فردی نیاز به حمایت روحی دارد. اگر با راهکارهای کاهش استرس در این دوران حساس آشنا نیستید، پیشنهاد می‌کنیم حتماً مقاله‌ی ما درباره کاهش استرس زنان باردار در زمان جنگ را مطالعه کنید.

اصول گام‌به‌گام پانسمان زخم باز در میدان نبرد چگونه است؟

انجام یک پانسمان صحیح برای زخم باز در شرایط آلوده میدان نبرد، برای جلوگیری از عفونت زخم و کمک به بهبودی ضروری است. مراحل پانسمان زخم باز را می‌توان به چند گام ساده و مشخص تقسیم کرد که حتی با امکانات محدود نیز قابل اجرا هستند. این فرآیند، هسته اصلی آموزش کمک های اولیه است.

مرحله اول: روش صحیح ضدعفونی کردن دست‌ها و زخم

پیش از هر کاری، اگر امکانش هست، دستان خود را با آب و صابون بشویید. اگر آب و صابون در دسترس نیست، از یک محلول ضدعفونی‌کننده دست استفاده کنید. این کار خطر انتقال میکروب از دستان شما به زخم را کاهش می‌دهد.

سپس، نوبت به تمیز کردن خود زخم می‌رسد. طبق تجربه ما در وی مام، روش صحیح ضدعفونی کردن زخم در شرایط اضطراری، شستشو با آب تمیز و فراوان است. بهترین گزینه، سرم شستشو (نرمال سالین) است. اگر در دسترس نبود، از آب آشامیدنی بطری یا آب جوشیده‌ای که سرد شده، استفاده کنید. آب را با فشار ملایم روی زخم بریزید تا ذرات آلودگی و خاک از آن خارج شود. از پاک کردن داخل زخم با پنبه یا پارچه زبر خودداری کنید، چون ممکن است به بافت‌های سالم آسیب بزند. هدف اصلی در این مرحله، پاک‌سازی فیزیکی آلودگی‌هاست.

مرحله دوم: اصول اولیه پانسمان و پوشاندن زخم برای جلوگیری از عفونت

پس از تمیز کردن، زخم باید پوشانده شود. اصول اولیه پانسمان حکم می‌کند که لایه‌ای که مستقیماً با زخم در تماس است، کاملاً تمیز یا استریل باشد. گاز استریل بهترین انتخاب است. آن را به آرامی روی تمام سطح زخم قرار دهید. هدف از این لایه، جذب خون و ترشحات و ایجاد یک سد محافظ در برابر میکروب‌ها است.

اگر گاز استریل در دسترس نبود، از تمیزترین پارچه‌ای که پیدا می‌کنید، مانند لایه داخلی یک لباس نخی تمیز، استفاده کنید. هرگز از پنبه به طور مستقیم روی زخم باز استفاده نکنید، زیرا الیاف آن به زخم می‌چسبد و جدا کردنش بعداً بسیار دشوار خواهد بود و باعث عفونت می‌شود.

مرحله سوم: چطور پانسمان را به درستی با باند یا پارچه ثابت کنیم؟

پس از قرار دادن گاز استریل، باید آن را با استفاده از باند در جای خود محکم کنید. باندپیچی را از قسمتی پایین‌تر از زخم شروع کنید و به سمت بالا حرکت کنید، به طوری که هر دور باند، نیمی از دور قبلی را بپوشاند. باندپیچی نباید آنقدر سفت باشد که جریان خون را مختل کند و نه آنقدر شل که پانسمان جابجا شود. برای اطمینان، باید بتوانید یک انگشت خود را به راحتی زیر باند بلغزانید.

در انتها، انتهای باند را با گیره مخصوص، گره یا چسب زخم محکم کنید. اگر باند ندارید، می‌توانید از نوارهای پارچه‌ای تمیز یا حتی یک روسری برای ثابت نگه داشتن پانسمان استفاده کنید.

مرحله چهارم: نکات کلیدی برای جلوگیری از عفونت زخم پس از پانسمان

پس از اتمام پانسمان، چند نکته برای جلوگیری از عفونت زخم بسیار مهم است. پانسمان را تا حد امکان خشک و تمیز نگه دارید. از تماس زخم با آب آلوده، خاک یا هر منبع دیگری از میکروب‌ها جلوگیری کنید. به علائم عفونت مانند افزایش قرمزی، تورم، درد، گرما در محل زخم، یا خروج چرک و بوی بد از آن دقت کنید. در صورت مشاهده هر یک از این علائم، باید در اولین فرصت به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید. تعویض پانسمان به موقع نیز نقش مهمی در پیشگیری از عفونت دارد.

در کنار آشنایی با اصول پانسمان زخم‌ها، شناخت داروهایی که در شرایط جنگی و بحرانی باید در دسترس باشند نیز اهمیت بالایی دارد. این داروها می‌توانند از عفونت‌های جدی جلوگیری کرده و روند امدادرسانی را تسریع کنند. برای آشنایی با فهرست کامل این اقلام ضروری، این راهنمای داروهای مورد نیاز در زمان جنگ را مطالعه کنید.

با انواع زخم‌های رایج در جنگ (سوختگی، بریدگی، زخم عمیق) چه کنیم؟

در شرایط جنگی، آسیب‌ها فقط به خونریزی محدود نمی‌شوند. دانستن نحوه مدیریت انواع مختلف زخم‌ها می‌تواند تفاوت بزرگی در مراقبت از مجروح ایجاد کند.

پانسمان سوختگی: خنک کردن فوری و پوشش مناسب

برای پانسمان سوختگی، اولین و مهم‌ترین اقدام، خنک کردن ناحیه سوخته است. محل سوختگی را فوراً به مدت ۱۰ تا ۲۰ دقیقه زیر آب سرد و روان (نه آب یخ) قرار دهید. این کار درد را تسکین داده و از عمیق‌تر شدن آسیب جلوگیری می‌کند.

پس از خنک کردن، محل را با یک پارچه تمیز و مرطوب یا یک پانسمان پیشرفته مخصوص سوختگی مانند هیدروژل بپوشانید. این نوع پانسمان‌ها به خنک نگه داشتن زخم و کاهش درد کمک می‌کنند. هرگز روی سوختگی یخ، خمیر دندان، کره یا روغن نمالید؛ این کارها آسیب را بدتر می‌کنند. همچنین، تاول‌ها را نترکانید، زیرا پوست تاول به عنوان یک سد طبیعی در برابر عفونت عمل می‌کند.

مدیریت پانسمان زخم عمیق و نافذ: چه کارهایی نباید انجام داد؟

پانسمان زخم عمیق یا نافذ (مانند زخم گلوله یا ترکش) نیازمند دقت بیشتری است. مهم‌ترین کاری که نباید انجام دهید، تلاش برای خارج کردن جسم خارجی فرو رفته در زخم است. این کار می‌تواند باعث آسیب بیشتر به عروق و اعصاب و ایجاد خونریزی غیرقابل کنترل شود.

بهترین رویکرد این است که جسم را در جای خود ثابت کنید. اطراف آن را با گاز یا پارچه‌های لوله شده پر کنید تا از حرکت آن جلوگیری شود و سپس کل ناحیه را بدون فشار آوردن روی خود جسم، باندپیچی کنید. هدف اصلی، کنترل خونریزی و جلوگیری از آسیب بیشتر تا رسیدن به مرکز درمانی است.

درمان سریع بریدگی و خراشیدگی‌های سطحی

اگرچه درمان بریدگی و خراشیدگی سطحی ممکن است در مقایسه با آسیب‌های بزرگ‌تر کم‌اهمیت به نظر برسد، اما در شرایط غیربهداشتی جنگ، همین زخم‌های کوچک هم می‌توانند به منبع عفونت‌های جدی تبدیل شوند.

ابتدا محل زخم را با آب تمیز و صابون به آرامی بشویید تا آلودگی‌ها پاک شوند. سپس آن را با یک پارچه تمیز خشک کرده و در صورت امکان، با یک لایه نازک پماد آنتی‌بیوتیک بپوشانید. در نهایت، روی آن را با یک چسب زخم یا یک تکه گاز استریل کوچک و چسب بپوشانید تا تمیز بماند.

علاوه بر مهارت‌های پانسمان اضطراری، داشتن فهرستی از مواد غذایی ضروری برای ذخیره در زمان جنگ اهمیت زیادی دارد تا در شرایط بحرانی تغذیه مناسب و کافی فراهم باشد. برای مشاهده لیست جامع و نکات مهم درباره این مواد غذایی، پیشنهاد می‌کنیم به راهنمای کامل ذخیره مواد غذایی در دوران جنگ مراجعه کنید.

اگر دچار شکستگی شدیم، اصول کمک‌های اولیه و آتل‌بندی چیست؟

در صورت مشکوک بودن به شکستگی، اصلی‌ترین هدف کمک های اولیه در شکستگی، بی‌حرکت کردن عضو آسیب‌دیده برای کاهش درد و جلوگیری از آسیب بیشتر به بافت‌های اطراف است. علائم شکستگی می‌تواند شامل درد شدید، تورم، تغییر شکل عضو یا ناتوانی در حرکت دادن آن باشد.

چگونه با وسایل ساده یک آتل موقت بسازیم؟

آتل بندی یعنی استفاده از یک جسم سخت برای ثابت نگه داشتن عضو شکسته. نیازی به تجهیزات پزشکی حرفه‌ای نیست. شما می‌توانید از هر وسیله صاف و محکمی که در دسترس دارید، مانند یک تکه چوب صاف، یک مجله یا روزنامه لوله شده، یا حتی یک تکه مقوای ضخیم به عنوان آتل استفاده کنید.

آتل باید به اندازه‌ای بلند باشد که مفصل بالا و پایین محل شکستگی را در بر بگیرد. به عنوان مثال، برای شکستگی ساعد، آتل باید از آرنج تا مچ دست امتداد داشته باشد. این کار از حرکت ناخواسته استخوان‌های شکسته جلوگیری می‌کند.

نکات کلیدی در بستن و محکم کردن آتل

ابتدا، در صورت امکان، بین آتل و پوست یک لایه پارچه نرم قرار دهید تا از ایجاد فشار و زخم جلوگیری شود. سپس آتل را با استفاده از باند، تکه‌های پارچه، کمربند یا طناب در چند نقطه (بالا و پایین محل شکستگی) به عضو ببندید. گره‌ها نباید آنقدر سفت باشند که گردش خون را مختل کنند و نباید مستقیماً روی محل شکستگی قرار گیرند. هدف، ثابت کردن عضو است، نه قطع کردن جریان خون. پس از آتل‌بندی، به طور مرتب انگشتان دست یا پای مصدوم را از نظر رنگ، دما و حس بررسی کنید تا مطمئن شوید گردش خون برقرار است.

چطور با کمترین امکانات و در نبود تجهیزات، پانسمان نجات‌بخش انجام دهیم؟

 

زنده ماندن در شرایط سخت اغلب به معنای خلاقیت و استفاده بهینه از حداقل‌هاست. انجام پانسمان بدون امکانات نیز از این قاعده مستثنی نیست. اگر به کیت کمک‌های اولیه دسترسی ندارید، باز هم می‌توانید اقدامات موثری انجام دهید.

برای ضدعفونی زخم بدون امکانات پزشکی، همانطور که گفته شد، آب تمیز بهترین دوست شماست. اگر به آب بطری دسترسی ندارید، آب لوله‌کشی را بجوشانید و بگذارید سرد شود. این کار بسیاری از میکروب‌ها را از بین می‌برد.

به جای گاز استریل و باند، از تمیزترین پارچه‌ای که می‌توانید پیدا کنید، استفاده کنید. یک تی‌شرت نخی، روسری یا ملحفه تمیز گزینه‌های خوبی هستند. برای استریل‌تر کردن پارچه، می‌توانید آن را با یک اتوی داغ فشار دهید یا برای چند دقیقه بجوشانید. برای بستن پانسمان، می‌توانید نوارهایی از همین پارچه ببرید و استفاده کنید. به یاد داشته باشید که در این شرایط، یک پانسمان ناکامل بهتر از هیچ پانسمانی است. هدف اصلی، پوشاندن زخم و کنترل خونریزی است.

جدول راهنمای پانسمان اضطراری در شرایط جنگی

 

 یک جعبه کمک‌های اولیه برای شرایط جنگی باید شامل چه وسایلی باشد؟

داشتن یک جعبه کمک های اولیه آماده، می‌تواند در لحظات بحرانی تفاوت بزرگی ایجاد کند. لیست وسایل کمک های اولیه برای شرایط جنگی باید بر روی مدیریت تروما و خونریزی تمرکز داشته باشد.

لیست ضروری‌ترین وسایل برای جعبه کمک‌های اولیه بحران

این لیست شامل وسایلی است که بیشترین کاربرد را در شرایط اضطراری دارند:

• دستکش یکبار مصرف: برای محافظت از خودتان و جلوگیری از انتقال عفونت.

• گاز استریل: در اندازه‌های مختلف برای پوشاندن زخم‌ها.

• باندهای رولی: برای ثابت نگه داشتن گاز و پانسمان.

• چسب زخم: در سایزهای مختلف برای بریدگی‌ها و خراش‌های کوچک.

• محلول ضدعفونی کننده: بطری کوچک بتادین یا سرم شستشو.

• چسب نواری پزشکی: برای محکم کردن باندها.

• قیچی: برای بریدن باند، لباس یا چسب.

• پنس: برای خارج کردن تراشه‌ها یا خارهای سطحی.

وسایل پیشرفته‌تر که تفاوت بزرگی ایجاد می‌کنند

اگر امکان تهیه وسایل تخصصی‌تر را دارید، این موارد می‌توانند در نجات جان بسیار موثر باشند:

• پانسمان هموستاتیک (بندآورنده خونریزی): برای کنترل خونریزی‌های شدید.

• تورنیکت (شریان‌بند): یک تورنیکت استاندارد نظامی (مانند مدل CAT) بسیار کارآمدتر از انواع دست‌ساز است.

• چست سیل (Chest Seal): پانسمان مخصوص برای پوشاندن زخم‌های نافذ قفسه سینه.

• پانسمان‌های پیشرفته: مانند هیدروژل برای سوختگی یا آلژینات برای زخم‌های با ترشح زیاد.

کلام آخر ویمام

دانشی که امروز کسب کردید، فقط مجموعه‌ای از دستورالعمل‌ها نیست؛ بلکه ابزاری قدرتمند برای حفظ بقا در تاریک‌ترین لحظات است. به یاد داشته باشید که در شرایط جنگی، مهم‌ترین عامل پس از امنیت، اقدام سریع، درست و مبتنی بر اصول است. امیدواریم هرگز به استفاده از این اطلاعات نیاز پیدا نکنید، اما همانطور که متخصصان وی مام همیشه تاکید می‌کنند، آمادگی تفاوت بین وحشت و تسلط بر اوضاع است. ما معتقدیم که پانسمان اضطراری در شرایط بحرانی یک مهارت ضروری است که می‌تواند جان‌ها را نجات دهد. این راهنما را در ذهن خود نگه دارید و با عزیزانتان به اشتراک بگذارید. قوی بمانید.

سوالات متداول

اگر در شرایط جنگی به بتادین یا الکل دسترسی نداشتیم، زخم را با چه چیزی ضدعفونی کنیم؟

طبق توصیه متخصصان وی مام، بهترین جایگزین، آب آشامیدنی تمیز یا آب جوشیده‌ای است که سرد شده باشد. شستشوی کامل زخم با آب تمیز برای خارج کردن آلودگی‌ها، از هر ماده ضدعفونی‌کننده نامطمئنی بهتر است. هرگز از مواد ناشناخته یا غیربهداشتی استفاده نکنید.

از کجا بفهمیم یک زخم در شرایط سخت و غیربهداشتی عفونت کرده است؟

علائم اصلی عفونت شامل افزایش قرمزی، تورم و گرما در اطراف زخم، خروج چرک زردرنگ یا سبزرنگ، بوی بد و تشدید درد است. تب و لرز نیز از نشانه‌های جدی عفونت در بدن هستند که نیاز به توجه فوری دارند.

اگر یک جسم خارجی (مثل ترکش یا شیشه) داخل زخم گیر کرده بود، باید آن را خارج کنیم؟

خیر، هرگز سعی نکنید یک جسم بزرگ یا عمیق را از زخم خارج کنید. این کار می‌تواند باعث خونریزی شدید و غیرقابل کنترل شود. بهترین کار این است که اطراف جسم را با گاز یا پارچه تمیز ثابت نگه دارید و روی آن را پانسمان کنید تا از حرکت آن جلوگیری شود.

آیا می‌توان از خاکستر یا مواد سنتی برای بند آوردن خونریزی استفاده کرد؟

به‌هیچ‌وجه. باورهای عامیانه مانند استفاده از خاکستر، خمیر دندان یا زردچوبه روی زخم باز، بسیار خطرناک است و خطر عفونت شدید را به شدت افزایش می‌دهد. طبق تجربه ما در وی مام، تنها راه علمی و ایمن، فشار مستقیم و محکم روی محل خونریزی با یک پارچه تمیز است.

در نبود باند و گاز استریل، از چه پارچه‌ای می‌توان برای پانسمان استفاده کرد؟

می‌توانید از تمیزترین پارچه‌ای که در دسترس دارید، مانند یک تی‌شرت نخی تمیز، روسری یا لایه‌های داخلی لباس‌ها استفاده کنید. اگر امکانش بود، اتو کشیدن پارچه با حرارت بالا یا جوشاندن آن می‌تواند به استریل شدن نسبی آن کمک کند.

پانسمان زخم را هر چند وقت یک‌بار باید عوض کرد، مخصوصاً در شرایط آلوده جنگی؟

در شرایط عادی، هر ۲۴ تا ۴۸ ساعت. اما در محیط آلوده جنگی، اگر پانسمان خیس، کثیف یا خون‌آلود شد، باید فوراً آن را تعویض کنید. بررسی روزانه زخم برای علائم عفونت ضروری است. تعویض منظم پانسمان، کلید اصلی جلوگیری از عفونت است.

 

منبع: cdc samitivejhospitals