تست کم شنوایی نوزاد زیر 6 ماه در خانه + بهترین زمان،هزینه غربالگری

شنوایی یکی از حواس بنیادی برای رشد و تکامل کودک است. از همان بدو تولد، نوزاد از طریق شنیدن صداهای اطراف، به ویژه صدای والدین، شروع به یادگیری و برقراری ارتباط با دنیای پیرامون خود می‌کند. تشخیص زودهنگام هرگونه مشکل شنوایی در نوزادان برای مداخله به موقع و جلوگیری از تأخیر در رشد گفتار، زبان و مهارت‌های شناختی او بسیار مهم است. در حالی که غربالگری‌های شنوایی رسمی در بیمارستان‌ها انجام می‌شود، بسیاری از والدین کنجکاو هستند که آیا می‌توانند در خانه نیز به نوعی شنوایی نوزاد خود را ارزیابی کنند. در این مقاله جامع از وی مام، به طور کامل به این موضوع می‌پردازیم و روش‌های ساده‌ای را برای مشاهده واکنش‌های شنوایی نوزاد در منزل به شما آموزش می‌دهیم، ضمن اینکه بر اهمیت تست‌های تخصصی نیز تاکید خواهیم کرد.

چرا غربالگری و ارزیابی شنوایی نوزاد اهمیت دارد؟

شاید این سوال برایتان پیش بیاید که چرا اینقدر بر شنوایی نوزاد و تشخیص زودهنگام مشکلات احتمالی آن تاکید می‌شود. پاسخ ساده است: سال‌های اولیه زندگی، به ویژه شش ماه اول، دوران طلایی برای رشد مغز و یادگیری زبان است. نوزاد برای اینکه بتواند صحبت کردن را بیاموزد، ابتدا باید بتواند صداها و کلمات را به خوبی بشنود.

کم شنوایی درمان نشده در نوزادان می‌تواند منجر به مشکلات جدی در موارد زیر شود:

• رشد گفتار و زبان: نوزاد کلمات را با شنیدن آن‌ها می‌آموزد. اگر شنوایی مختل باشد، این فرآیند دچار مشکل می‌شود.

• مهارت‌های اجتماعی و عاطفی: ارتباط با دیگران و درک احساسات آن‌ها تا حد زیادی به شنوایی وابسته است.

• موفقیت تحصیلی در آینده: مشکلات یادگیری در مدرسه می‌تواند ریشه در کم شنوایی تشخیص داده نشده در دوران کودکی داشته باشد.

خبر خوب این است که با تشخیص زودهنگام کم شنوایی (ایده‌آل قبل از ۳ ماهگی) و شروع مداخلات مناسب (مانند سمعک یا کاشت حلزون و گفتاردرمانی قبل از ۶ ماهگی)، می‌توان از بسیاری از این عوارض جلوگیری کرد و به کودک کمک کرد تا به پتانسیل کامل خود دست یابد. به همین دلیل است که برنامه‌های غربالگری شنوایی نوزادان در بدو تولد در بسیاری از کشورها، از جمله ایران، اجرا می‌شود.

تست شنوایی نوزاد در خانه

بسیار مهم است که در ابتدا تاکید کنیم هیچ تست خانگی نمی‌تواند جایگزین غربالگری‌ها و ارزیابی‌های شنوایی تخصصی شود که توسط شنوایی‌شناس (ادیولوژیست) انجام می‌گیرد. تست‌های رسمی از تجهیزات دقیقی برای اندازه‌گیری پاسخ گوش داخلی و عصب شنوایی به صدا استفاده می‌کنند. با این حال، شما به عنوان والدین می‌توانید با مشاهده دقیق واکنش‌های نوزادتان به صداهای مختلف در محیط خانه، یک ارزیابی اولیه و غیررسمی از وضعیت شنوایی او داشته باشید. این مشاهدات می‌تواند به شما کمک کند تا در صورت وجود هرگونه نگرانی، سریع‌تر به پزشک مراجعه کنید.

 

---

به نقل از professionalaudiologicalservices :

متن انگلیسی:

When it comes to hearing loss, the earlier the intervention, the better the outcome.

ترجمه فارسی:

وقتی صحبت از کم‌شنوایی می‌شود، هرچه مداخله زودتر انجام شود، نتیجه بهتری به دست می‌آید.

---

 

روش تست شنوایی نوزاد در خانه | قدم به قدم

انجام تست شنوایی نوزاد در خانه بیشتر شبیه یک بازی مشاهده‌ای است. هدف این است که ببینید آیا نوزاد شما به صداهای مختلف در محیط اطرافش واکنش نشان می‌دهد یا خیر. در اینجا چند روش ساده و کاربردی آورده شده است:

نکات کلی قبل از شروع:

• محیط آرام: تست را در یک اتاق ساکت و بدون سر و صدای اضافی (مثل تلویزیون یا موسیقی بلند) انجام دهید.

• وضعیت نوزاد: نوزاد باید بیدار، آرام و هوشیار باشد. اگر گرسنه، خسته یا بی‌قرار است، زمان مناسبی برای این کار نیست.

• ایمنی: هرگز وسیله‌ای که صدا تولید می‌کند را خیلی نزدیک به گوش نوزاد نبرید، زیرا می‌تواند به شنوایی او آسیب برساند. فاصله ایمن را رعایت کنید.

• عدم ایجاد سرنخ دیداری: سعی کنید نوزاد شما را نبیند که صدا را ایجاد می‌کنید. برای مثال، از پشت سر او یا از کنار، خارج از میدان دیدش، صدا ایجاد کنید.

• تنوع صداها: از صداهای مختلف با فرکانس‌ها و شدت‌های متفاوت استفاده کنید (صداهای آرام، متوسط، و کمی بلندتر اما نه آزاردهنده).

• تکرار و مشاهده: هر تست را چند بار و در زمان‌های مختلف تکرار کنید. به دنبال الگوهای واکنشی باشید.

روش‌های پیشنهادی برای سنین مختلف:

1. برای نوزادان تازه متولد شده تا ۳ ماهگی:

   • رفلکس از جا پریدن (Startle Reflex or Moro Reflex): به صداهای ناگهانی و نسبتاً بلند (مانند کف زدن ناگهانی دستانتان – با فاصله مناسب – یا افتادن یک کتاب روی زمین) توجه کنید. آیا نوزاد از جا می‌پرد، چشمانش را باز و بسته می‌کند، یا دستانش را باز می‌کند؟

   • واکنش به صدای شما: وقتی آرام با او صحبت می‌کنید یا برایش لالایی می‌خوانید، آیا آرام می‌شود، به سمت صدای شما برمی‌گردد (ممکن است در هفته‌های اول فقط با چشم دنبال کند)، یا مکیدن خود را متوقف می‌کند تا گوش دهد؟

   • واکنش به صداهای آشنا: آیا به صدای زنگ در، تلفن، یا صدای بسته‌شدن در واکنش نشان می‌دهد (مثلاً با بیدار شدن از خواب سبک یا تغییر در الگوی تنفس)؟

   • استفاده از جغجغه یا اسباب‌بازی صدادار: یک جغجغه را به آرامی در کنار گوش او (با فاصله ایمن) تکان دهید. آیا به سمت صدا برمی‌گردد یا واکنشی نشان می‌دهد؟ این کار را برای هر دو گوش به طور جداگانه امتحان کنید.

2. برای نوزادان ۴ تا ۶ ماهه:

   • چرخاندن سر به سمت صدا: در این سن، نوزاد باید بتواند سر خود را به طور مشخص به سمت منبع صدا بچرخاند. از صداهای ملایم مانند صدای کلید، کاغذ مچاله شده، یا یک اسباب‌بازی فشاری کوچک استفاده کنید. این کار را از جهات مختلف (چپ، راست، کمی بالاتر یا پایین‌تر) امتحان کنید.

   • واکنش به نام خود: آیا وقتی نامش را صدا می‌زنید، به سمت شما برمی‌گردد یا واکنشی نشان می‌دهد؟

   • تقلید صداها: در اواخر این دوره، ممکن است شروع به غان و غون کردن در پاسخ به صدای شما کند.

3. برای نوزادان ۷ تا ۱۲ ماهه:

   • مکان‌یابی دقیق‌تر صدا: نوزاد در این سن باید بتواند منبع صداهای آرام را حتی اگر خارج از میدان دیدش باشد، به خوبی پیدا کند.

   • پاسخ به دستورات ساده کلامی: آیا به دستورات ساده‌ای مانند “بای بای کن” یا “بده من” (همراه با اشاره) واکنش نشان می‌دهد؟ (البته این مورد به درک زبانی هم مرتبط است)

   • لذت بردن از موسیقی و ریتم: آیا به موسیقی واکنش نشان می‌دهد، سعی می‌کند با آن حرکت کند یا صدا تولید کند؟

محدودیت‌های تست شنوایی در خانه:
باید دوباره تاکید کرد که این روش‌ها نمی‌توانند کم شنوایی خفیف تا متوسط یا کم شنوایی در یک گوش را به طور قطعی تشخیص دهند. همچنین، واکنش نوزاد می‌تواند تحت تأثیر عوامل دیگری مانند خلق و خو، خستگی، یا حتی عفونت گوش میانی (که موقتاً شنوایی را کاهش می‌دهد) قرار گیرد. بنابراین، اگر نوزاد شما به برخی از این تست‌های خانگی پاسخ نداد، فوراً نگران نشوید، اما حتماً این موضوع را با پزشک در میان بگذارید.

اگر نگران سلامت بینایی فرزندتان هستید، پیشنهاد می‌کنیم مقاله تست بینایی نوزاد در خانه را بخوانید و با روش‌های ساده بررسی چشم آشنا شوید.

علائم کم شنوایی نوزاد چیست؟

آگاهی از علائم هشداردهنده کم شنوایی در نوزادان و کودکان خردسال بسیار مهم است. اگر هر یک از این نشانه‌ها را در فرزند خود مشاهده کردید، در اسرع وقت به پزشک متخصص اطفال یا شنوایی‌شناس مراجعه کنید:

در نوزادان (بدو تولد تا ۱ سالگی):

• به صداهای بلند و ناگهانی واکنش نشان نمی‌دهد (از جا نمی‌پرد).

• تا حدود ۴-۳ ماهگی به سمت منبع صدا برنمی‌گردد.

• تا ۶ ماهگی به صدای شما یا صداهای آشنا واکنش نشان نمی‌دهد (مثلاً با لبخند زدن یا آرام شدن).

• تا ۶ ماهگی شروع به غان و غون کردن (Babbling) نمی‌کند یا غان و غون کردن او متوقف شده یا کاهش یافته است.

• به نظر می‌رسد فقط به صداهایی که می‌تواند ببیند (مثلاً وقتی صورت شما را می‌بیند که صحبت می‌کنید) واکنش نشان می‌دهد، نه صداهایی که از پشت سر یا خارج از میدان دید او هستند.

• تا ۱ سالگی به نام خود واکنش نشان نمی‌دهد.

• تا ۱ سالگی کلمات ساده‌ای مانند “ماما” یا “بابا” را نمی‌گوید (حتی به صورت تقلیدی).

• به نظر می‌رسد برخی صداها را می‌شنود اما برخی دیگر را نه.

در کودکان نوپا و بزرگتر (علاوه بر موارد فوق):

• گفتارش واضح نیست یا نسبت به همسالان خود تأخیر در گفتار دارد.

• اغلب از شما می‌خواهد حرفتان را تکرار کنید یا می‌گوید “چی؟” یا “هان؟”.

• صدای تلویزیون را بیش از حد بلند می‌کند.

• در محیط‌های شلوغ و پر سر و صدا در درک صحبت‌ها مشکل دارد.

• در مدرسه در یادگیری یا پیروی از دستورالعمل‌ها مشکل دارد.

• به نظر می‌رسد توجه نمی‌کند، در حالی که ممکن است مشکل شنوایی داشته باشد.

این لیست جامع نیست و هرگونه نگرانی شما در مورد شنوایی یا رشد گفتار فرزندتان باید با یک متخصص در میان گذاشته شود.

وقتی والدین در خانه تست کم‌شنوایی انجام می‌دهند، معمولاً ذهن‌شان به دیگر ارزیابی‌های مهم بعد از تولد هم می‌رود. اگر دوست دارید بدانید نمره آپگار نوزاد چه چیزهایی را نشان می‌دهد و چطور به بررسی اولیه سلامت کمک می‌کند، خواندن آن مقاله می‌تواند دید کامل‌تری به شما بدهد.

تست شنوایی نوزاد یک ماهه

در نوزاد یک ماهه، انتظارات ما از واکنش‌های شنوایی هنوز در مراحل اولیه است. در این سن، موارد زیر را می‌توانید مشاهده کنید:

• رفلکس از جا پریدن (Moro Reflex): به صداهای ناگهانی و بلند (مثل صدای کف زدن یا بسته شدن محکم در) با باز کردن دست‌ها و پاها و سپس جمع کردن آن‌ها به سمت بدن، یا گریه کردن، واکنش نشان می‌دهد.

• آرام شدن با صدای آشنا: ممکن است با شنیدن صدای مادر یا پدر آرام شود یا مکیدن خود را متوقف کند تا گوش دهد.

• تغییر در رفتار: ممکن است در پاسخ به صدا، چشمانش را بازتر کند، پلک بزند، یا الگوی تنفسش تغییر کند.

• توجه به صداهای ریتمیک: برخی نوزادان به لالایی یا موسیقی ملایم واکنش نشان می‌دهند.

توجه داشته باشید که در این سن، نوزاد هنوز نمی‌تواند سر خود را به سمت صدا بچرخاند. عدم وجود رفلکس از جا پریدن به طور مداوم به صداهای بلند می‌تواند یک نشانه نگران‌کننده باشد.

تست شنوایی نوزاد دو ماهه

با رسیدن به دو ماهگی، واکنش‌های شنوایی نوزاد کمی پیچیده‌تر می‌شود:

• واکنش‌های قبلی: رفلکس از جا پریدن و آرام شدن با صدای آشنا همچنان وجود دارد.

• شروع چرخاندن چشم‌ها یا سر: ممکن است شروع به چرخاندن چشم‌ها یا حتی کمی سر خود به سمت منبع صدا کند، اگرچه این حرکت هنوز دقیق و کامل نیست.

• تشخیص صدای مادر: معمولاً صدای مادر را از سایر صداها تشخیص می‌دهد و با شنیدن آن آرام‌تر می‌شود.

• صدا درآوردن (Cooing): شروع به تولید صداهای حلقی مانند “آآآ” یا “اووو” می‌کند، گاهی در پاسخ به صحبت کردن شما.

• توجه بیشتر به صداها: به نظر می‌رسد نسبت به ماه قبل، به صداهای بیشتری در محیط توجه نشان می‌دهد.

اگر در دو ماهگی نوزاد شما هیچ واکنشی به صداهای بلند نشان نمی‌دهد یا به نظر نمی‌رسد به صدای شما توجهی کند، حتماً با پزشک مشورت کنید.

اگر نتیجه تست کم‌شنوایی طبیعی بود، باز هم بهتر است وضعیت رشد نوزاد را در ماه‌های بعد زیر نظر بگیرید. مرور جدول چکاپ های ماهانه نوزادان کمک می‌کند بدانید در هر ماه چه مواردی باید بررسی شود تا خیال‌تان از سلامت کلی کوچولوتان راحت‌تر باشد.

تست شنوایی نوزاد سه ماهه

در سه ماهگی، انتظار داریم واکنش‌های مشخص‌تری را به صداها ببینیم:

• چرخاندن سر به سمت صدا: باید بتواند سر خود را به طور واضح‌تری به سمت منبع صدا (به خصوص صداهای جالب یا صدای والدین) بچرخاند.

• لبخند زدن به صدای والدین: با شنیدن صدای شما، ممکن است لبخند بزند یا هیجان‌زده شود.

• افزایش غان و غون (Babbling): صداهای بیشتری از خود تولید می‌کند و ممکن است سعی کند صداهایی که می‌شنود را تقلید کند.

• واکنش به موسیقی: ممکن است از شنیدن موسیقی لذت ببرد و با حرکات بدن یا صدا درآوردن به آن واکنش نشان دهد.

• ترسیدن از صداهای بلند و ناگهانی: همچنان به صداهای بلند و ناگهانی با ترس یا گریه واکنش نشان می‌دهد.

عدم چرخاندن سر به سمت صدا در سه ماهگی می‌تواند یکی از نشانه‌های نیاز به بررسی بیشتر باشد.

تست کردن شنوایی نوزاد در خواب چگونه است؟

بسیاری از والدین می‌پرسند آیا می‌توان شنوایی نوزاد را در هنگام خواب تست کرد؟ نوزادان، به خصوص در خواب سبک، ممکن است به صداهای ناگهانی و بلند واکنش نشان دهند (مثلاً با تکان خوردن، تغییر در الگوی تنفس، یا حتی بیدار شدن). با این حال، تست شنوایی در خواب در خانه روش قابل اعتمادی نیست. دلایل آن عبارتند از:

• عمق خواب: اگر نوزاد در خواب عمیق باشد، ممکن است به صداها واکنش نشان ندهد، حتی اگر شنوایی کاملاً طبیعی داشته باشد.

• تفاوت‌های فردی: برخی نوزادان خواب سنگین‌تری دارند.

• عدم امکان مشاهده واکنش‌های ظریف: بسیاری از واکنش‌های شنوایی مانند چرخاندن سر یا تغییرات جزئی در حالات چهره در خواب قابل مشاهده نیستند.

جالب است بدانید که یکی از تست‌های شنوایی تخصصی به نام ABR (پاسخ شنوایی ساقه مغز) اغلب زمانی انجام می‌شود که نوزاد خواب است، زیرا این تست پاسخ الکتریکی عصب شنوایی را اندازه‌گیری می‌کند و نیازی به واکنش رفتاری از سوی نوزاد ندارد. اما این یک تست بسیار تخصصی با تجهیزات پیشرفته است و با آنچه در خانه می‌توان انجام داد، کاملاً متفاوت است.
لازم به ذکر است که این موضوع بیشتر بر اساس تجربه و باورهای فردی برای ارزیابی در خانه است تا شواهد علمی معتبر برای سنجش دقیق شنوایی. اتکا به واکنش‌های نوزاد در خواب برای ارزیابی شنوایی در منزل توصیه نمی‌شود.

گاهی احتمال مشکل شنوایی با نشانه‌های دیگری مثل روند رشد سر هم بررسی می‌شود. برای اینکه بدانید اندازه دور سر طبیعی نوزاد چقدر است و چه زمان لازم است با پزشک مشورت کنید، پیشنهاد می‌شود آن بخش را هم مطالعه کنید.

تست‌های رسمی غربالگری شنوایی نوزادان

همانطور که اشاره شد، تست‌های خانگی فقط مشاهداتی هستند. غربالگری شنوایی استاندارد نوزادان معمولاً قبل از ترخیص از بیمارستان یا در هفته‌های اول پس از تولد توسط متخصص انجام می‌شود. دو تست رایج برای این منظور وجود دارد:

1. تست گسیل‌های صوتی گوش (Otoacoustic Emissions – OAE):

   • در این تست، یک پروب کوچک و نرم در مجرای گوش خارجی نوزاد قرار می‌گیرد. این پروب صداهای کلیک مانندی را به داخل گوش می‌فرستد.

   • اگر گوش داخلی (حلزون گوش) سالم باشد، در پاسخ به این صداها، پژواک‌های بسیار ضعیفی (گسیل‌های صوتی) تولید می‌کند که توسط همان پروب دریافت و ثبت می‌شوند.

   • این تست سریع، بدون درد و معمولاً زمانی که نوزاد خواب یا آرام است انجام می‌شود.

   • نتیجه “رد شدن” در این تست به معنای وجود کم شنوایی نیست و ممکن است به دلیل وجود مایع یا جرم در گوش میانی یا خارجی باشد و نیاز به تکرار تست یا انجام تست تکمیلی دارد.

2. تست پاسخ شنوایی ساقه مغز (Auditory Brainstem Response – ABR یا BAER):

   • این تست فعالیت الکتریکی عصب شنوایی و مسیرهای شنوایی در ساقه مغز را در پاسخ به صدا اندازه‌گیری می‌کند.

   • الکترودهای کوچکی روی سر نوزاد (مانند پیشانی و پشت گوش‌ها) چسبانده می‌شوند و هدفون‌های نرمی روی گوش‌ها قرار می‌گیرند که صداهای کلیک یا تون‌های کوتاه را پخش می‌کنند.

   • این تست نیز بدون درد است و اغلب زمانی که نوزاد خواب است انجام می‌شود.

   • ABR می‌تواند شدت کم شنوایی را نیز تخمین بزند و برای نوزادانی که در تست OAE رد شده‌اند یا عوامل خطر کم شنوایی دارند (مانند سابقه خانوادگی، زردی شدید، یا بستری طولانی در NICU) بسیار مفید است.

اگر نوزاد شما در غربالگری اولیه “رد” شود، به این معنی نیست که قطعاً کم شنوا است. ممکن است نیاز به تکرار تست یا ارجاع به شنوایی‌شناس برای ارزیابی‌های تشخیصی کامل‌تر باشد.

هزینه تست شنوایی نوزاد چقدر است؟

هزینه تست شنوایی نوزاد می‌تواند بسته به نوع تست، مرکز انجام دهنده (دولتی یا خصوصی) و پوشش بیمه متفاوت باشد.

• غربالگری اولیه (OAE یا AABR) در بیمارستان: در بسیاری از بیمارستان‌های دولتی، این تست به عنوان بخشی از برنامه کشوری غربالگری نوزادان انجام شده و هزینه آن رایگان یا بسیار کم است. در بیمارستان‌های خصوصی، هزینه ممکن است بیشتر باشد.

• تست‌های تشخیصی (مانند ABR تشخیصی، ارزیابی‌های رفتاری): اگر نوزاد در غربالگری اولیه رد شود یا نیاز به بررسی‌های بیشتر باشد، تست‌های تشخیصی توسط شنوایی‌شناس انجام می‌شود. هزینه این تست‌ها معمولاً بیشتر از غربالگری اولیه است و بسته به مرکز و نوع تست‌های مورد نیاز متغیر خواهد بود.

بهتر است در مورد هزینه‌ها و پوشش بیمه از بیمارستان یا کلینیک شنوایی‌شناسی مورد نظر خود سوال بفرمایید. اهمیت تشخیص زودهنگام کم شنوایی آنقدر زیاد است که هزینه نباید مانعی برای انجام این تست‌ها باشد.

اگر نوزاد در تست خانگی یا غربالگری رسمی پاسخ مناسبی نداد، چه کنیم؟

اولین و مهم‌ترین نکته این است که آرامش خود را حفظ کنید. یک نتیجه “ناموفق” در تست خانگی یا حتی رد شدن در غربالگری اولیه بیمارستانی به معنای تشخیص قطعی کم شنوایی نیست.
اقدامات لازم:

1. مشورت با پزشک اطفال: هرگونه نگرانی خود را با پزشک متخصص اطفال در میان بگذارید. او می‌تواند راهنمایی‌های اولیه را ارائه دهد و در صورت لزوم شما را به یک شنوایی‌شناس (ادیولوژیست) ارجاع دهد.

2. مراجعه به شنوایی‌شناس: شنوایی‌شناس متخصص ارزیابی و تشخیص مشکلات شنوایی است. او تست‌های تشخیصی دقیق‌تری را برای تعیین وضعیت شنوایی نوزاد شما انجام خواهد داد.

3. پیگیری منظم: اگر کم شنوایی تشخیص داده شود، برنامه درمانی و توانبخشی باید هرچه سریع‌تر آغاز شود. این برنامه ممکن است شامل استفاده از سمعک، کاشت حلزون (در موارد کم شنوایی شدید تا عمیق)، و گفتاردرمانی باشد.

روش های درمان کم شنوایی نوزاد

اگر تشخیص داده شود که نوزاد شما کم شنوایی دارد، گزینه‌های درمانی و توانبخشی مختلفی وجود دارد که به نوع و شدت کم شنوایی بستگی دارد. هدف اصلی، فراهم کردن دسترسی به صدا برای نوزاد در اسرع وقت است تا رشد گفتار و زبان او مختل نشود.
گزینه‌های رایج عبارتند از:

• سمعک: برای انواع مختلف کم شنوایی (خفیف تا شدید) قابل استفاده است. سمعک‌ها صداها را تقویت می‌کنند تا برای نوزاد قابل شنیدن باشند. امروزه سمعک‌های بسیار کوچک و پیشرفته‌ای مخصوص نوزادان وجود دارد.

• کاشت حلزون شنوایی: برای نوزادان با کم شنوایی شدید تا عمیق که از سمعک بهره کافی نمی‌برند، کاشت حلزون می‌تواند یک گزینه بسیار موثر باشد. این وسیله با تحریک مستقیم عصب شنوایی، امکان شنیدن را فراهم می‌کند.

• گفتاردرمانی و آموزش شنوایی (Auditory-Verbal Therapy – AVT): حتی با وجود سمعک یا کاشت حلزون، نوزاد نیاز به آموزش دارد تا یاد بگیرد چگونه از اطلاعات شنوایی جدید خود برای درک و تولید گفتار استفاده کند.

• مداخلات پزشکی یا جراحی: در برخی موارد نادر که کم شنوایی ناشی از مشکلات قابل درمان در گوش میانی (مانند عفونت مزمن یا ناهنجاری‌های ساختاری) باشد، ممکن است درمان‌های دارویی یا جراحی لازم باشد.

مداخله زودهنگام کلید موفقیت است. کودکانی که قبل از ۶ ماهگی خدمات مناسب را دریافت می‌کنند، شانس بسیار بیشتری برای رشد گفتار و زبان هم‌سطح با همسالان شنوای خود دارند.

مادرها بعد از چک کردن شنوایی، معمولاً به تنفس نوزاد هم حساس می‌شوند. اگر ذهن‌تان درگیر این است که تنفس طبیعی نوزاد در دقیقه چندتاست و چه زمانی باید نگران شد، آن مطلب می‌تواند راهنمای خوبی برای آرامش خیال بیشتر باشد.

بهترین زمان تست شنوایی نوزاد چند ماهگی است؟

بر اساس توصیه‌های جهانی و برنامه کشوری غربالگری شنوایی:

• غربالگری اولیه: قبل از ۱ ماهگی (معمولاً در بیمارستان قبل از ترخیص یا در اولین مراجعه پس از تولد).

• تشخیص قطعی: اگر نوزاد در غربالگری اولیه رد شد، ارزیابی‌های تشخیصی باید طوری برنامه‌ریزی شوند که کم شنوایی (در صورت وجود) قبل از ۳ ماهگی به طور قطعی تشخیص داده شود.

• شروع مداخلات: در صورت تایید کم شنوایی، برنامه‌های مداخله‌ای (مانند تجویز سمعک و شروع گفتاردرمانی) باید قبل از ۶ ماهگی آغاز شوند.

این جدول زمانی به “قانون ۱-۳-۶” معروف است و رعایت آن برای دستیابی به بهترین نتایج رشدی بسیار مهم است.

کلام آخر وی مام

شنوایی سالم، سنگ بنای رشد و تکامل کودک شماست. در حالی که تست شنوایی نوزاد در خانه می‌تواند به عنوان یک ابزار مشاهده‌ای اولیه برای والدین مفید باشد و به افزایش آگاهی آن‌ها کمک کند، هرگز نباید آن را جایگزین غربالگری‌ها و ارزیابی‌های شنوایی تخصصی توسط متخصصان دانست. در این مقاله از وی مام، سعی کردیم اطلاعات کاملی در مورد اهمیت شنوایی، روش‌های مشاهده در خانه، علائم هشداردهنده، و تست‌های رسمی ارائه دهیم. به یاد داشته باشید که تشخیص زودهنگام هرگونه مشکل شنوایی و مداخله به موقع، می‌تواند تفاوت چشمگیری در آینده فرزند شما ایجاد کند. هرگز در در میان گذاشتن نگرانی‌های خود با پزشک تردید نکنید.

سوالات متداول

آیا همه نوزادان باید تست شنوایی بدهند؟

بله، توصیه می‌شود همه نوزادان قبل از ترخیص از بیمارستان یا حداکثر تا یک ماهگی تحت غربالگری شنوایی قرار گیرند. این کار به تشخیص زودهنگام مشکلات احتمالی کمک می‌کند.

اگر نوزادم در تست غربالگری اولیه رد شد، یعنی ناشنوا است؟

خیر، لزوماً. رد شدن در تست اولیه می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد، مانند وجود مایع در گوش میانی یا بی‌قراری نوزاد حین تست. نیاز به تکرار تست و ارزیابی‌های تکمیلی است.

تست شنوایی برای نوزاد دردناک است؟

خیر، تست‌های غربالگری شنوایی مانند OAE و ABR کاملاً بدون درد، غیرتهاجمی و ایمن هستند و معمولاً زمانی که نوزاد خواب یا آرام است انجام می‌شوند.

آیا کم شنوایی نوزاد قابل درمان است؟

بله، اگرچه کم‌شنوایی حسی-عصبی (شایع‌ترین نوع) معمولاً «درمان» به معنای ریشه‌کن شدن ندارد، اما با وسایل کمک‌شنوایی مانند سمعک یا کاشت حلزون و توانبخشی مناسب می‌توان شنوایی عملکردی را به کودک بازگرداند.

از چه سنی می‌توان برای نوزاد کم‌شنوا سمعک تجویز کرد؟

به محض تشخیص قطعی کم‌شنوایی، حتی در چند هفتگی، می‌توان سمعک مناسب را برای نوزاد تجویز و تنظیم کرد. مداخله زودهنگام بسیار مهم است.

اگر در خانواده سابقه کم‌شنوایی نداریم، باز هم لازم است نوزاد تست شود؟

بله، بسیاری از موارد کم‌شنوایی مادرزادی در خانواده‌هایی رخ می‌دهد که هیچ سابقه قبلی از این مشکل ندارند. بنابراین، غربالگری برای همه نوزادان ضروری است.

 

منبع: professionalaudiologicalservices ashaspeechhearingclinic