آیا کبد چرب در بارداری خطرناک است؟ | تاثیر کبد چرب بر جنین چیست؟

در این لحظه، 36 نفر در حال مشاهده این مقاله هستند
این مقاله توسط دکتر محمد مهدی حسن زاده از نظر علمی تایید شده است در صورتی که علائم شما ، مشابه آنچه در مقاله گفته شده است میباشد بهتر است با متخصصین ما مشورت کنید

دوران بارداری، سفری پر از شگفتی و تغییرات عمیق در بدن یک زن است. در این میان، برخی علائم مانند تهوع، خستگی یا کمی ورم کاملاً طبیعی تلقی می‌شوند. اما گاهی اوقات، بدن سیگنال‌هایی ارسال می‌کند که بسیار جدی‌تر از عوارض معمول بارداری هستند و نادیده گرفتن آن‌ها می‌تواند عواقب جبران‌ناپذیری داشته باشد. یکی از این وضعیت‌های بسیار حساس، کبد چرب حاملگی است. اما کبد چرب حاملگی چیست و چرا اینقدر اهمیت دارد؟ بسیاری از مادران با شنیدن این عبارت، آن را با کبد چرب معمولی که امروزه بسیار شایع است، اشتباه می‌گیرند. حقیقت این است که ما با دو سناریوی کاملاً متفاوت روبرو هستیم که یکی از آن‌ها یک اورژانس پزشکی تهدیدکننده حیات است. در این مقاله جامع و حیاتی از وی مام، ما قصد داریم با نگاهی عمیق و مسئولانه، تمام ابهامات را برطرف کرده، علائم خطر را به شما بشناسانیم و به تمام سوالات و نگرانی‌های شما درباره این عارضه نادر اما بسیار جدی، پاسخی علمی و دقیق بدهیم.

کبد چرب حاملگی چیست؟

اینفوگرافی علامت های خطر کبد چرب حاد در بارداری

اولین و حیاتی‌ترین نکته‌ای که باید با شفافیت کامل روشن شود، این است که عبارت “کبد چرب در بارداری” می‌تواند به دو وضعیت کاملاً مجزا و با اهمیت‌های بسیار متفاوت اشاره داشته باشد. عدم تفکیک این دو از یکدیگر، بزرگترین منبع سردرگمی و گاهی خطرناک‌ترین اشتباه در مدیریت این شرایط است. این دو بیماری نه از نظر علت، نه از نظر شدت علائم و نه از نظر رویکرد درمانی هیچ شباهتی به یکدیگر ندارند و درک این تفاوت، اولین قدم برای مدیریت صحیح و آگاهانه است.

کبد چرب غیرالکلی مزمن (NAFLD)

این سناریوی بسیار شایع‌تر و کم‌خطرتر است. در این حالت، مادر قبل از باردار شدن به بیماری کبد چرب غیرالکلی مبتلا بوده است. این بیماری که اغلب با اضافه وزن، چاقی، دیابت نوع دو یا سندرم متابولیک در ارتباط است، به دلیل تجمع چربی در سلول‌های کبدی ناشی از سبک زندگی و الگوهای تغذیه‌ای نامناسب ایجاد می‌شود. وقتی این مادر باردار می‌شود، چالش اصلی، مدیریت بیماری زمینه‌ای او در طول نه ماه بارداری است. بارداری خود یک فشار متابولیک عظیم بر بدن مادر وارد می‌کند و می‌تواند وضعیت کبد چرب موجود را تشدید کرده یا آن را برای اولین بار از طریق آزمایش خون آشکار سازد. مدیریت این وضعیت نیازمند نظارت دقیق بر آنزیم‌های کبدی، کنترل دقیق وزن‌گیری در بارداری و پیروی از یک رژیم غذایی سالم تحت نظر پزشک و متخصص تغذیه است. این وضعیت اگرچه نیازمند مراقبت است، اما معمولاً یک وضعیت اورژانسی محسوب نمی‌شود و خطری فوری برای مادر و جنین ایجاد نمی‌کند.

کبد چرب حاد بارداری (AFLP)

این بیماری، که تمرکز اصلی و حیاتی این مقاله بر روی آن قرار دارد، یک داستان کاملاً متفاوت و بسیار جدی‌تر دارد. کبد چرب حاد حاملگی یا AFLP، یک عارضه نادر اما فوق‌العاده خطرناک است که مختص دوران بارداری بوده و به طور ناگهانی و اغلب در زنانی رخ می‌دهد که هیچ سابقه قبلی بیماری کبدی نداشته‌اند. این بیماری یک نارسایی سریع و برق‌آسای کبد است که در آن سلول‌های کبدی به سرعت توانایی عملکرد خود را از دست می‌دهند. در صورت عدم تشخیص و اقدام فوری، این وضعیت می‌تواند در عرض چند روز منجر به فروپاشی کامل سیستم‌های حیاتی بدن و به خطر افتادن جان مادر و جنین شود. نرخ شیوع آن حدود ۱ در هر ۷۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰ بارداری تخمین زده می‌شود. بنابراین، وقتی ما از خطرات مرگبار و درمان اورژانسی کبد چرب در بارداری صحبت می‌کنیم، منظورمان دقیقاً همین نوع دوم، یعنی AFLP است.

چرا درک این تفاوت اینقدر حیاتی است؟
از نظر پزشکان وی مام، دلیل اصلی تاکید بر این تفاوت، جلوگیری از دو اشتباه مهلک است: اول، وحشت بی‌مورد در مادری که کبد چرب مزمن دارد و فکر می‌کند در معرض خطر فوری مرگ است. دوم و بسیار خطرناک‌تر، سهل‌انگاری در مادری که علائم AFLP را دارد اما آن را با کبد چرب معمولی اشتباه گرفته و زمان طلایی برای درمان را از دست می‌دهد. رویکرد درمانی این دو ۱۸0 درجه با هم متفاوت است. برای نوع اول، هدف مدیریت و کنترل است. اما برای نوع دوم، هدف نجات جان است و درمان، تنها و تنها از طریق ختم فوری بارداری امکان‌پذیر است.

علائم کبد چرب بارداری چیست؟

یکی از بزرگترین و خطرناک‌ترین چالش‌ها در تشخیص به موقع کبد چرب حاد بارداری (AFLP) این است که علائم اولیه آن می‌توانند بسیار غیراختصاصی بوده و به راحتی با مشکلات شایع و کم‌خطرتر بارداری مانند ویار شدید، مسمومیت غذایی یا سوءهاضمه اشتباه گرفته شوند. این همپوشانی علائم، دلیل اصلی تأخیر در مراجعه به پزشک و در نتیجه، تأخیر در تشخیص است. بنابراین، آگاهی دقیق از این علائم، توجه به زمان بروز آن‌ها و جدی گرفتن‌شان، اولین و مهم‌ترین گام برای محافظت از خود و فرزندتان است.

علائم اولیه و هشداردهنده

این بیماری معمولاً با مجموعه‌ای از علائم شروع می‌شود که ممکن است در ابتدا نگران‌کننده به نظر نرسند، اما تداوم و تشدید آن‌ها یک پرچم قرمز جدی است:

  • تهوع و استفراغ شدید و مداوم: برخلاف ویار صبحگاهی که معمولاً در سه ماهه اول شدیدتر است و به مرور بهتر می‌شود، این تهوع و استفراغ در سه ماهه سوم آغاز شده، به درمان‌های معمول ضدتهوع پاسخ نمی‌دهد و روز به روز بدتر می‌شود.
  • بی‌اشتهایی کامل و احساس کسالت عمومی: یک حس ناخوشی و بیماری که فراتر از خستگی معمول بارداری است. مادر ممکن است بگوید “حس می‌کنم آنفولانزای شدیدی گرفته‌ام” یا “اصلاً توان ندارم از جایم بلند شوم”.
  • درد در قسمت راست و بالای شکم: این درد که محل قرارگیری کبد است، می‌تواند از یک احساس سنگینی و فشار خفیف زیر دنده‌ها تا یک درد تیز و شدید متغیر باشد و گاهی به پشت نیز کشیده می‌شود.
  • سردرد و خستگی مفرط: خستگی که با استراحت بهبود نمی‌یابد و عملکرد روزانه شما را به طور کامل مختل می‌کند. این خستگی با حس ضعف شدید همراه است.

علائم پیشرفته و اورژانسی که نیاز به اقدام فوری دارند

با پیشرفت بیماری و نارسایی عملکرد کبد، علائم بسیار جدی‌تری ظاهر می‌شوند که مشاهده هر یک از آن‌ها نیازمند مراجعه فوری به نزدیک‌ترین اورژانس بیمارستانی است:

  • زردی پوست و چشم‌ها (یرقان): این یکی از واضح‌ترین و کلاسیک‌ترین نشانه‌های نارسایی کبد است. بیلی‌روبین، ماده‌ای زردرنگ که باید توسط کبد از خون دفع شود، در بدن تجمع یافته و باعث زرد شدن پوست، صلبیه چشم‌ها و حتی مخاط دهان می‌شود.
  • گیجی، خواب‌آلودگی یا کاهش سطح هوشیاری: ناتوانی کبد در دفع سموم، به ویژه آمونیاک، باعث تجمع این مواد در جریان خون و تأثیر سمی مستقیم بر مغز می‌شود. این وضعیت که آنسفالوپاتی کبدی نام دارد، بسیار خطرناک است و می‌تواند از یک گیجی خفیف شروع شده و به تشنج و کما ختم شود.
  • عطش شدید و تکرر ادرار (و سپس کاهش حجم ادرار): این علائم می‌توانند نشان‌دهنده درگیری همزمان کلیه‌ها باشند. بدن در ابتدا تلاش می‌کند سموم را از طریق ادرار دفع کند، اما با پیشرفت بیماری، کلیه‌ها نیز دچار نارسایی شده و حجم ادرار به شدت کم می‌شود.
  • خونریزی غیرمعمول: مانند خونریزی از لثه هنگام مسواک زدن، خون‌دماغ شدن، یا مشاهده کبودی‌های بی‌دلیل و گسترده روی پوست. کبد مسئول تولید فاکتورهای حیاتی برای لخته شدن خون است و در نارسایی کبد، خطر خونریزی شدید و غیرقابل کنترل بسیار بالاست.

یک سناریوی واقعی از تجربه کاربران وی مام:
“مریم، در هفته ۳۴ بارداری اولش، با حالت تهوع شدید و درد معده به پزشک مراجعه کرد. در ابتدا تصور می‌شد که این یک مسمومیت غذایی ساده است. اما وقتی درد شدیدتر شد و همسرش متوجه شد که سفیدی چشم‌های مریم کمی به زردی می‌زند، بلافاصله به اورژانس بیمارستان مراجعه کردند. آزمایش خون نشان‌دهنده افزایش شدید آنزیم‌های کبدی و افت قند خون بود. تیم پزشکی بلافاصله تشخیص AFLP را مطرح کرده و مریم برای زایمان اورژانسی آماده شد. اقدام به موقع آن‌ها، جان مریم و نوزادش را نجات داد.”

این تجربه نشان می‌دهد که اعتماد به غریزه مادرانه و جدی گرفتن علائمی که “عادی به نظر نمی‌رسند” چقدر می‌تواند حیاتی باشد.

کبد چرب حاملگی در کدام سه ماهه اتفاق می افتد؟

کبد چرب حاد حاملگی

 

زمان‌بندی بروز کبد چرب حاد بارداری (AFLP) یکی از ویژگی‌های تشخیصی کلیدی و بسیار مهم آن است و به پزشکان کمک می‌کند تا آن را از سایر بیماری‌های کبدی و عوارض بارداری افتراق دهند. باید بگوییم که این بیماری تقریباً همیشه در یک بازه زمانی مشخص و محدود از بارداری رخ می‌دهد و همین موضوع، یک سرنخ تشخیصی قوی است.

کبد چرب حاد بارداری (AFLP) به طور مشخص یک عارضه سه ماهه سوم بارداری است. در اکثر قریب به اتفاق موارد، علائم بین هفته‌های ۳۰ تا ۳۸ بارداری شروع می‌شوند. اوج بروز آن معمولاً در حدود هفته‌های ۳۵ و ۳۶ بارداری است. اگرچه موارد بسیار نادری از بروز آن در اواخر سه ماهه دوم نیز گزارش شده است، اما این یک استثناست. همچنین، نکته مهم دیگر این است که در حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد موارد، ممکن است علائم برای اولین بار در چند روز اول پس از زایمان (دوره نفاس) ظاهر شوند.

چرا این بیماری مختص اواخر بارداری است؟
علت دقیق این پدیده هنوز به طور کامل شناخته نشده است، اما نظریه‌های علمی قوی که با شواهد بالینی پشتیبانی می‌شوند، در این زمینه وجود دارد. به نظر می‌رسد ترکیبی از عوامل، زمینه را برای این فروپاشی ناگهانی و فاجعه‌بار عملکرد کبد فراهم می‌کنند:

  • فشار متابولیک حداکثری: در سه ماهه سوم، جنین به سرعت در حال رشد است و نیازهای انرژی او به اوج خود می‌رسد. این وضعیت یک فشار متابولیک عظیم بر بدن مادر، به ویژه بر کبد او که مرکز اصلی پردازش چربی‌ها، پروتئین‌ها و قندهاست، وارد می‌کند. کبد مادر باید برای دو نفر کار کند.
  • تغییرات هورمونی شدید: سطح بسیار بالای هورمون‌هایی مانند استروژن، پروژسترون و لاکتوژن جفتی انسانی در اواخر بارداری می‌تواند بر عملکرد آنزیم‌های کبدی و جریان صفرا تأثیر منفی بگذارد.
  • عامل ژنتیکی زمینه‌ای (مهم‌ترین نظریه): مهم‌ترین کشف در دهه‌های اخیر، ارتباط قوی AFLP با یک نقص ژنتیکی نادر در جنین است. در حدود نیمی از موارد، مشخص شده که جنین دارای یک نقص آنزیمی ارثی در زنجیره اکسیداسیون اسیدهای چرب با زنجیره بلند است (که معروف‌ترین آن LCHAD deficiency است). این نقص باعث می‌شود که جنین نتواند نوع خاصی از اسیدهای چرب را متابولیزه کند. در نتیجه، متابولیت‌های سمی این اسیدهای چرب از جفت عبور کرده و مستقیماً در کبد مادر تجمع می‌یابند و باعث آسیب شدید، گسترده و ناگهانی به سلول‌های کبدی مادر می‌شوند. این نظریه به خوبی توضیح می‌دهد که چرا این بیماری در بارداری‌های اول و بارداری‌های دوقلویی (که فشار متابولیک دوچندان است) کمی شایع‌تر است.

بنابراین، بروز علائمی مانند زردی یا درد شدید بالای شکم در سه ماهه اول بارداری، تقریباً هرگز به AFLP مربوط نمی‌شود و پزشک باید به دنبال دلایل دیگری مانند هپاتیت ویروسی، سنگ کیسه صفرا یا عوارض دارویی بگردد. این زمان‌بندی مشخص، یک ابزار تشخیصی بسیار مهم برای تیم پزشکی است.

در سال‌های اخیر دیده شده که حتی کودکان هم می‌توانند به بیماری کبد چرب مبتلا شوند. علائمی مثل اضافه‌وزن یا بی‌تحرکی می‌تواند این مشکل را تشدید کند. برای آشنایی کامل‌تر با نشانه‌ها و روش‌های مراقبتی، توصیه می‌کنیم مقاله‌ی ما درباره‌ی کبد چرب در کودکان را مطالعه کنید.

کبد چرب در بارداری خطرناک است؟

در پاسخ به این سوال باید کاملاً صریح، شفاف و بدون هیچ‌گونه تعارفی باشیم: بله، کبد چرب حاد بارداری (AFLP) نه تنها خطرناک، بلکه یکی از اورژانس‌های تهدیدکننده حیات در حوزه مامایی و زنان است. این بیماری یک نارسایی چندارگانی سریع و پیشرونده است و در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع، می‌تواند منجر به عواقب فاجعه‌باری برای مادر شود. برای درک عمق این خطر، کافی است بدانیم که در گذشته، قبل از شناخت کامل این بیماری و روش درمانی آن، نرخ مرگ و میر مادران مبتلا تا ۷۵ درصد نیز می‌رسید. اما امروزه، به لطف افزایش آگاهی، روش‌های تشخیصی سریع و مراقبت‌های ویژه بیمارستانی، این آمار به کمتر از ۷ تا ۱۰ درصد کاهش یافته است، که البته هنوز هم رقم بسیار قابل توجه و نگران‌کننده‌ای است.

درک دقیق این خطرات، اهمیت اقدام فوری و عمل به توصیه‌های تیم پزشکی را بیش از پیش روشن می‌سازد.

عواقب و ریسک‌های سیستمیک برای مادر

آسیب ناشی از AFLP به هیچ وجه محدود به کبد باقی نمی‌ماند و به سرعت مانند یک دومینو، سایر ارگان‌های حیاتی بدن را نیز درگیر کرده و از کار می‌اندازد:

  • نارسایی حاد کبد: این هسته اصلی بیماری است. کبد توانایی خود برای انجام بیش از ۵۰۰ وظیفه حیاتی خود، از جمله تولید پروتئین‌های ضروری (مانند آلبومین)، تولید فاکتورهای انعقادی، تنظیم قند خون و دفع سموم را به طور کامل از دست می‌دهد.
  • نارسایی حاد کلیه: در بیش از نیمی از موارد، کلیه‌ها نیز به دلیل کاهش جریان خون و تجمع سموم درگیر شده و توانایی خود برای تصفیه خون و تولید ادرار را از دست می‌دهند. این وضعیت که به آن سندرم هپاتورنال می‌گویند، ممکن است نیازمند دیالیز موقت برای چند روز یا چند هفته باشد.
  • اختلالات انعقادی و خونریزی شدید (DIC): کبد مسئول تولید پروتئین‌های ضروری برای لخته شدن خون است. با نارسایی کبد، خون به شدت رقیق شده و همزمان فاکتورهای انعقادی در رگ‌ها به صورت نابجا مصرف می‌شوند. این وضعیت خطرناک که انعقاد داخل عروقی منتشر یا DIC نام دارد، خطر خونریزی شدید و غیرقابل کنترل، به ویژه در حین و پس از زایمان، را به شدت افزایش می‌دهد.
  • پانکراتیت (التهاب لوزالمعده): التهاب شدید کبد می‌تواند به ارگان‌های مجاور مانند پانکراس نیز سرایت کرده و باعث یک وضعیت دردناک و خطرناک دیگر شود که درمان را پیچیده‌تر می‌کند.
  • هیپوگلیسمی (افت شدید قند خون): کبد نقش مهمی در ذخیره و آزادسازی گلوکز (قند) برای تأمین انرژی بدن دارد. نارسایی آن می‌تواند منجر به افت شدید و خطرناک قند خون مادر شود که خود می‌تواند باعث کاهش سطح هوشیاری و تشنج شود.
  • آنسفالوپاتی کبدی: همانطور که قبلاً ذکر شد، تجمع سموم، به ویژه آمونیاک، در خون می‌تواند باعث تورم مغز، گیجی، اختلال در تکلم، تشنج و در نهایت کما شود.

این لیست طولانی و نگران‌کننده به وضوح نشان می‌دهد که چرا AFLP یک اورژانس پزشکی تمام‌عیار است و چرا هر دقیقه در تشخیص و شروع درمان آن اهمیت حیاتی دارد. این یک بیماری نیست که بتوان آن را در خانه یا با روش‌های سنتی مدیریت کرد؛ بلکه نیازمند بستری فوری در بخش مراقبت‌های ویژه (ICU) و حضور یک تیم پزشکی چندتخصصی است.

بسیاری از افراد تصور می‌کنند این بیماری فقط در سنین بالا رخ می‌دهد، اما آگاهی از اینکه کبد چرب چیست و چه مراحلی دارد، می‌تواند به پیشگیری و درمان به‌موقع کمک کند. پیشنهاد می‌کنیم برای درک بهتر روند ایجاد این عارضه، مقاله‌ی اختصاصی ما را حتماً بخوانید.

تاثیر کبد چرب بر جنین

طبیعتاً در چنین شرایط بحرانی، اولین و بزرگترین نگرانی هر مادری، سلامت و آینده فرزندش است. سوال “چه بلایی سر بچه‌ام می‌آید؟” یک سوال دردناک، غریزی و کاملاً قابل درک است. باید بدانیم که وضعیت بحرانی و ناپایدار مادر، به طور مستقیم و فوری بر سلامت و حیات جنین نیز تأثیر می‌گذارد.

کبد بیمار و بدن در حال فروپاشی مادر، دیگر محیطی امن، پایدار و مغذی برای رشد و تکامل جنین نیست. تاثیر کبد چرب بر جنین از چند طریق جدی و خطرناک اعمال می‌شود:

  • کاهش شدید جریان خون و اکسیژن به جفت (نارسایی جفت): وضعیت ناپایدار مادر، افت فشار خون، کم‌آبی و نارسایی ارگان‌ها باعث می‌شود که جریان خون کافی و غنی از اکسیژن به رحم و جفت نرسد. این امر منجر به کاهش شدید اکسیژن‌رسانی و نرسیدن مواد مغذی به جنین می‌شود. این وضعیت که “دیسترس جنینی” نامیده می‌شود، می‌تواند به سرعت باعث آسیب به ارگان‌های حیاتی جنین، به ویژه مغز او، شود.
  • افزایش چشمگیر ریسک مرده‌زایی (Stillbirth): در صورت ادامه یافتن وضعیت دیسترس جنینی و تأخیر در اقدام برای زایمان، متاسفانه خطر مرگ جنین در داخل رحم به شدت افزایش می‌یابد. آمارها نشان می‌دهد که نرخ مرگ و میر پری‌ناتال (مرگ جنین یا نوزاد در هفته اول) در موارد AFLP، حتی در بهترین مراکز درمانی، بین ۹ تا ۲۳ درصد است که رقم بسیار بالایی است.
  • زایمان زودرس درمانی (Iatrogenic Prematurity): همانطور که در بخش بعد به تفصیل خواهیم دید، تنها راه درمان این بیماری، ختم فوری بارداری است. این بدان معناست که حتی اگر جنین در دیسترس فوری نباشد، برای نجات جان مادر، باید بسیار زودتر از موعد متولد شود. این نوزادان اغلب به شدت نارس بوده (متولد شده در هفته‌های ۳۰ تا ۳۶) و نیازمند بستری طولانی‌مدت در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان (NICU) برای تکامل ریه‌ها، مغز و سایر ارگان‌هایشان هستند.

یک نکته بسیار مهم و امیدوارکننده که نباید فراموش کرد:
ممکن است این اطلاعات بسیار نگران‌کننده و ترسناک به نظر برسد، اما باید یک نکته کلیدی و حیاتی را به خاطر داشت: اقدام درمانی اصلی، یعنی زایمان فوری، دقیقاً برای نجات جان هر دوی شما (مادر و جنین) انجام می‌شود. با خارج کردن جنین از محیط سمی و نامناسب داخل رحم، ما نه تنها فرآیند بهبودی و بازسازی کبد مادر را آغاز می‌کنیم، بلکه به جنین نیز شانس زنده ماندن و رشد در محیط کنترل‌شده و تخصصی NICU را می‌دهیم. تجربه نشان داده است که با تشخیص به موقع و زایمان سریع، اکثر نوزادان اگرچه نارس هستند، اما در نهایت وضعیت خوبی خواهند داشت و بدون عارضه طولانی‌مدت و جدی به زندگی خود ادامه می‌ده دهند.

درمان کبد چرب در حاملگی

علائم کبد چرب حاملگی

 

وقتی با یک اورژانس پزشکی برق‌آسا مانند کبد چرب حاد بارداری (AFLP) روبرو هستیم، دیگر جایی برای گزینه‌های درمانی مختلف، درمان‌های خانگی، طب سنتی یا صبر کردن برای بهتر شدن اوضاع وجود ندارد. در اینجا، زمان طلاست و علم پزشکی یک پاسخ قاطع، یکپارچه و غیرقابل مذاکره برای این وضعیت دارد. درمان قطعی، اصلی و تنها راه نجات برای کبد چرب حاد بارداری، ختم فوری بارداری (زایمان) است. این تصمیم بدون توجه به سن دقیق بارداری و اینکه جنین چقدر نارس است، گرفته می‌شود، زیرا ادامه بارداری به معنای پیشرفت قطعی و غیرقابل برگشت نارسایی کبد و مرگ مادر و به دنبال آن، مرگ جنین است.

درک علائم اولیه و اقدام سریع برای دریافت کمک تخصصی، حیاتی است. تشخیص زودهنگام می‌تواند از طریق یک ویزیت آنلاین اورژانسی زنان آغاز شود، جایی که یک متخصص می‌تواند به سرعت علائم شما را ارزیابی کرده، به اورژانسی بودن وضعیت پی ببرد و شما را برای مراجعه فوری و بدون فوت وقت به بیمارستان راهنمایی کند. این اولین قدم می‌تواند حیاتی‌ترین گام در این مسیر باشد.

فرآیند درمان در بیمارستان

پس از تشخیص قطعی یا حتی شک بالا به AFLP، مادر بلافاصله در بخش مراقبت‌های ویژه (ICU) یا یک بخش با نظارت بالا (High Dependency Unit) بستری می‌شود. فرآیند درمان یک کار تیمی هماهنگ و دقیق است که شامل متخصص زنان و زایمان (اغلب یک پریناتولوژیست)، متخصص گوارش و کبد، متخصص بیهوشی، متخصص مراقبت‌های ویژه و تیم نوزادان می‌شود. اقدامات درمانی شامل دو بخش اصلی و همزمان است:

  1. تثبیت وضعیت مادر (Stabilization): قبل از اقدام به زایمان، تیم پزشکی سعی می‌کند در چند ساعت وضعیت مادر را تا حد امکان پایدار کند تا ریسک‌های حین زایمان کاهش یابد. این اقدامات حمایتی شامل موارد زیر است:
    • تزریق مایعات وریدی و گلوکز (دکستروز): برای اصلاح کم‌آبی شدید بدن و مدیریت افت خطرناک قند خون.
    • تجویز فرآورده‌های خونی: تزریق پلاسمای منجمد تازه (FFP)، پلاکت و کرایوپرسیپیتات برای اصلاح سریع مشکلات انعقادی و کاهش خطر خونریزی‌ها.
    • نظارت دقیق و مداوم: کنترل لحظه‌ای فشار خون، ضربان قلب، سطح اکسیژن، برون‌ده ادراری و سطح هوشیاری.
  2. ختم بارداری (Delivery): به محض اینکه وضعیت مادر به یک پایداری نسبی رسید، زایمان باید در سریع‌ترین زمان ممکن انجام شود. روش زایمان (سزارین یا زایمان طبیعی) بستگی به وضعیت مادر، وضعیت جنین و شرایط دهانه رحم دارد. در بسیاری از موارد، به دلیل نیاز به اقدام سریع، وضعیت ناپایدار مادر و دیسترس جنینی، سزارین اورژانسی روش انتخابی است.

دوران حیاتی پس از زایمان:
روند بهبودی مادر معمولاً پس از زایمان و خروج جفت به سرعت آغاز می‌شود. با حذف منبع اصلی فشار متابولیک، کبد فرصت پیدا می‌کند تا خود را بازسازی کند. آنزیم‌های کبدی معمولاً طی ۷ تا ۱۰ روز به حالت عادی بازمی‌گردند. با این حال، مادر همچنان برای چند روز در بخش مراقبت‌های ویژه تحت نظر خواهد بود تا از عملکرد صحیح تمام ارگان‌ها، به ویژه کلیه‌ها و سیستم انعقادی، اطمینان حاصل شود.

یکی از پرسش‌های مهم بیماران این است که آیا بیماری‌های ویروسی می‌توانند در ایجاد کبد چرب نقش داشته باشند یا نه. اگر شما هم می‌خواهید بدانید آیا هپاتیت ب باعث کبد چرب می شود و ارتباط این دو بیماری چگونه است، حتماً مقاله‌ی جامع ما در این زمینه را مطالعه کنید.

برای کبد چرب در بارداری چه بخوریم؟

این سوال یکی از رایج‌ترین سوالات مادران نگران است، اما پاسخ به آن کاملاً به این بستگی دارد که درباره کدام نوع “کبد چرب در بارداری” صحبت می‌کنیم. همانطور که در ابتدای مقاله به طور مفصل توضیح دادیم، این دو وضعیت نیازمند دو رویکرد تغذیه‌ای کاملاً متفاوت هستند و یکی کردن آن‌ها می‌تواند بسیار گمراه‌کننده و حتی خطرناک باشد.

سناریو ۱: رژیم غذایی برای مدیریت کبد چرب مزمن (NAFLD) در دوران بارداری

اگر شما مادری هستید که از قبل به کبد چرب مبتلا بوده‌اید و اکنون باردار هستید، تغذیه نقش کلیدی و محوری در کنترل بیماری، جلوگیری از تشدید آن و تضمین سلامت خود و جنینتان دارد. در این حالت، رژیم کبد چرب در بارداری بر پایه اصول تغذیه سالم، متعادل و دوست‌دار کبد استوار است:

  • پروتئین‌های بدون چربی: سینه مرغ و بوقلمون بدون پوست، انواع ماهی (به ویژه ماهی‌های چرب مانند سالمون به دلیل امگا-۳)، حبوبات (عدس، لوبیا، نخود) و تخم‌مرغ منابع عالی پروتئین برای رشد جنین هستند بدون اینکه بار چربی اضافی و ناسالم بر کبد تحمیل کنند.
  • کربوهیدرات‌های پیچیده و سرشار از فیبر: غلات کامل (جو دوسر، کینوا، نان سنگک سبوس‌دار)، انواع سبزیجات غیرنشاسته‌ای (کلم بروکلی، اسفناج، گوجه، خیار، فلفل دلمه‌ای) و میوه‌ها با شاخص گلیسمی پایین (مانند انواع توت، سیب و گلابی) را جایگزین نان سفید، برنج سفید، ماکارونی و شیرینی‌جات کنید. فیبر به کنترل قند خون و کاهش جذب چربی کمک می‌کند.
  • چربی‌های سالم و غیراشباع: آووکادو، آجیل خام (گردو، بادام)، دانه‌ها (چیا، کتان) و به خصوص روغن زیتون فرابکر منابع چربی‌های غیراشباع هستند که خاصیت ضدالتهابی قوی دارند و برای سلامت قلب و کبد بسیار مفیدند.
  • محدودیت شدید و قاطع قند و فروکتوز: از مصرف نوشابه‌ها، دلستر، آبمیوه‌های صنعتی، کیک، کلوچه، بستنی و هرگونه ماده غذایی حاوی شکر افزوده یا شربت ذرت با فروکتوز بالا به شدت پرهیز کنید. فروکتوز تقریباً به طور انحصاری در کبد متابولیزه شده و مستقیماً به چربی (تری‌گلیسیرید) تبدیل می‌شود.
  • نوشیدن آب فراوان: آب بهترین و سالم‌ترین نوشیدنی برای کمک به عملکرد کبد، بهبود جریان خون و دفع سموم از بدن است.

این رژیم نه تنها به کنترل کبد چرب شما کمک می‌کند، بلکه یک الگوی تغذیه‌ای ایده‌آل برای یک بارداری سالم، وزن‌گیری مناسب و رشد بهینه جنین نیز محسوب می‌شود.

سناریو ۲: “رژیم غذایی” در کبد چرب حاد بارداری (AFLP)

در این وضعیت اورژانسی و بحرانی، پاسخ به سوال “برای کبد چرب در بارداری چه بخوریم” بسیار کوتاه، قاطع و جدی است: مطلقاً هیچ‌چیز از راه دهان!
بیمار مبتلا به AFLP در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان بستری است، عملکرد دستگاه گوارش او ممکن است به دلیل شرایط عمومی بدن مختل شده باشد (ایلئوس)، سطح هوشیاری او ممکن است پایین باشد و به دلیل ریسک بالای نیاز به بیهوشی برای سزارین اورژانسی، باید کاملاً ناشتا (NPO) باشد. تمام مواد مغذی حیاتی، مایعات، الکترولیت‌ها و به خصوص گلوکز مورد نیاز بدن او از طریق تزریق وریدی (سرم‌های مخصوص) و تحت نظارت دقیق و لحظه‌ای تیم پزشکی تأمین می‌شود. در این شرایط بحرانی، هرگونه تلاش برای خوردن یا آشامیدن می‌تواند خطر آسپیراسیون (ورود محتویات معده به ریه) را افزایش داده و وضعیت را پیچیده‌تر کند. بنابراین، صحبت از رژیم غذایی خانگی یا مواد خوراکی خاص در این وضعیت کاملاً بی‌معنا، غیرعلمی و نامناسب است.

درمان کبد چرب بارداری در طب سنتی

در فرهنگ ما، هنگام مواجهه با بیماری‌ها، به ویژه بیماری‌های مرتبط با کبد، مراجعه به طب سنتی و استفاده از راهکارهای گیاهی یک باور ریشه‌دار و بسیار رایج است. جستجو برای عباراتی مانند “درمان خانگی کبد چرب در بارداری” یا “پاکسازی کبد چرب در بارداری” با استفاده از دمنوش‌هایی مثل خار مریم، کاسنی یا شاه‌تره، نشان‌دهنده همین تمایل عمومی و جستجوی راهی طبیعی برای حل مشکل است. در حالی که طب سنتی می‌تواند در مدیریت بسیاری از بیماری‌های مزمن و سبک زندگی نقش حمایتی و مثبتی داشته باشد، اما در مورد کبد چرب حاد بارداری (AFLP)، این رویکرد نه تنها بی‌فایده، بلکه به شدت خطرناک، گمراه‌کننده و به معنای واقعی کلمه، مرگبار است.

چرا طب سنتی در این مورد یک اشتباه مطلق و نابخشودنی است؟

اینجا میدان تقابل باورهای عامیانه و تجربیات شخصی با حقایق مسلم علمی و پزشکی است و ما در وی مام وظیفه اخلاقی خود می‌دانیم که با شفافیت کامل، حقیقت پزشکی را بیان کنیم:

  • اتلاف زمان طلایی و غیرقابل بازگشت: همانطور که بارها و بارها در این مقاله تاکید کردیم، AFLP یک اورژانس با سیر پیشرفت بسیار سریع است. هر ساعت، بلکه هر دقیقه در شروع درمان بیمارستانی و تصمیم‌گیری برای زایمان اهمیت دارد. تلاش برای امتحان کردن یک دمنوش، یک عرق گیاهی یا هر روش خانگی دیگر، به معنای از دست دادن زمان طلایی و حیاتی برای نجات جان مادر و جنین است. این زمان هرگز باز نخواهد گشت.
  • عدم درک کامل ماهیت بیماری: طب سنتی با مفهوم یک نارسایی حاد و برق‌آسای کبد که ریشه در یک نقص متابولیک جنینی و فروپاشی سیستمیک دارد، آشنا نیست. راهکارهای آن برای “پاکسازی کبد” یا “کاهش حرارت کبد” برای بیماری‌های مزمن و با سیر کند مانند کبد چرب غیرالکلی طراحی شده‌اند و در مقابل یک فروپاشی ناگهانی و چندارگانی، کاملاً ناتوان و بی‌اثر هستند.
  • خطر مسمومیت بیشتر و تحمیل بار اضافی بر کبد: بسیاری از گیاهان دارویی، خودشان در کبد متابولیزه می‌شوند. دادن یک داروی گیاهی با ترکیبات فعال ناشناخته و دوز نامشخص به کبدی که در حال نارسایی و مرگ سلولی است، مانند ریختن بنزین روی آتش است. این کار می‌تواند بار سمی آن را افزایش داده، باقی‌مانده سلول‌های سالم را از بین ببرد و روند تخریب را به شدت تسریع کند.

نتیجه‌گیری قاطع و مسئولانه از طرف تیم وی مام:
برای کبد چرب حاد بارداری (AFLP)، هیچ، مطلقاً هیچ راهکار جایگزین، سنتی یا خانگی وجود ندارد. درمان کبد چرب بارداری در طب سنتی در این مورد خاص یک باور غلط و خطرناک است. تنها راه نجات، اعتماد کامل به علم پزشکی مدرن، مراجعه فوری به اورژانس و سپردن فرآیند درمان به یک تیم پزشکی متخصص و مجهز در بیمارستان است. هر توصیه دیگری، بازی با جان دو انسان است و باید به شدت از آن پرهیز کرد.

کیا کبد چرب داشتن باردار شدن؟

این سوال که اغلب در فروم‌های اینترنتی مانند نی‌نی‌سایت و گروه‌های مادران پرسیده می‌شود، نشان‌دهنده نگرانی عمیق و کاملاً قابل درک زنانی است که یا با تشخیص کبد چرب مزمن قصد بارداری دارند، یا تجربه تلخ و تکان‌دهنده کبد چرب حاد بارداری را پشت سر گذاشته و نگران آینده و امکان بارداری مجدد هستند. پاسخ به این سوال نیازمند تفکیک دقیق این دو گروه و بررسی چشم‌انداز آینده برای هر کدام است.

بارداری با داشتن کبد چرب مزمن (NAFLD)

برای زنانی که مبتلا به کبد چرب غیرالکلی هستند، پاسخ به سوال “کیا کبد چرب داشتن باردار شدن؟” یک “بله” محکم و امیدوارکننده است. بله، بارداری کاملاً امکان‌پذیر است، اما نیازمند برنامه‌ریزی، مدیریت و مراقبت‌های ویژه است. از نظر پزشکان وی مام، هوشمندانه‌ترین رویکرد، مدیریت بیماری قبل از اقدام به بارداری است:

  • رسیدن به وزن سالم و ایده‌آل: کاهش ۱۰ درصد از وزن بدن از طریق رژیم غذایی سالم و ورزش منظم، موثرترین و قطعی‌ترین راه برای بهبود چشمگیر گرید کبد چرب و کاهش آنزیم‌های کبدی است.
  • کنترل دقیق آنزیم‌های کبدی: بهتر است قبل از اقدام به بارداری، با پزشک خود مشورت کرده و از طریق آزمایش خون، از وضعیت آنزیم‌های کبدی خود (ALT و AST) و بازگشت آن‌ها به محدوده نرمال اطمینان حاصل کنید.
  • مدیریت دقیق بیماری‌های همراه: اگر دیابت، پیش‌دیابت یا فشار خون بالا دارید، کنترل دقیق آن‌ها قبل از بارداری برای یک حاملگی سالم ضروری است.

در طول بارداری نیز، این مادران تحت نظارت دقیق‌تری از نظر عملکرد کبد، کنترل وزن و قند خون قرار می‌گیرند. یک مشاوره آنلاین بارداری منظم می‌تواند به این مادران کمک کند تا سوالات خود را بپرسند، استرس خود را مدیریت کنند و راهنمایی‌های تغذیه‌ای لازم را دریافت نمایند.

بارداری پس از تجربه کبد چرب حاد (AFLP)

برای زنانی که یک بار تجربه وحشتناک و نزدیک به مرگ AFLP را پشت سر گذاشته‌اند، فکر کردن به بارداری مجدد با ترس و تردید فراوانی همراه است. خبر خوب این است که در اکثر قریب به اتفاق موارد، عملکرد کبد مادر پس از زایمان به طور کامل به حالت عادی بازمی‌گردد و هیچ عارضه کبدی طولانی‌مدتی باقی نمی‌ماند. اما سوال اصلی، ریسک تکرار این عارضه در بارداری بعدی است.

آمارها نشان می‌دهد که ریسک تکرار AFLP در بارداری‌های بعدی پایین است، اما متاسفانه صفر نیست و حدود ۴ درصد تخمین زده می‌شود. با این حال، اگر نقص ژنتیکی خاصی (مانند LCHAD deficiency) در خانواده وجود داشته باشد، این ریسک می‌تواند بسیار بالاتر برود. بنابراین، برای این مادران، اقدامات زیر قبل از تصمیم به بارداری مجدد کاملاً ضروری و حیاتی است:

  • مشاورتخصصی با پریناتولوژیست: این متخصصان در زمینه بارداری‌های پرخطر تخصص دارند و می‌توانند بهترین و کامل‌ترین راهنمایی را بر اساس پرونده پزشکی شما ارائه دهند.
  • مشاوره ژنتیک: انجام آزمایش‌های ژنتیک برای والدین جهت بررسی وجود نقص‌های ژنتیکی مرتبط با متابولیسم اسیدهای چرب اکیداً توصیه می‌شود. این کار به تخمین دقیق‌تر ریسک تکرار کمک می‌کند.
  • مراقبت‌های فوق تخصصی: در صورت وقوع بارداری مجدد، این بارداری به عنوان یک بارداری بسیار پرخطر تلقی شده و از همان ابتدا تا انتها تحت نظارت دقیق و مداوم تیم پزشکی فوق تخصصی خواهد بود.

بالا بودن آنزیم کبدی در بارداری

دریافت نتیجه آزمایش خونی که نشان‌دهنده بالا بودن آنزیم کبدی در بارداری است، می‌تواند بسیار نگران‌کننده و استرس‌زا باشد. اما بسیار مهم است که بدانیم این یک “بیماری” نیست، بلکه یک “نشانه آزمایشگاهی” است؛ یک زنگ خطر که به ما می‌گوید سلول‌های کبد (هپاتوسیت‌ها) تحت استرس یا آسیب قرار دارند و محتویات خود (آنزیم‌های ALT و AST) را به داخل جریان خون آزاد کرده‌اند. وظیفه اصلی و چالش‌برانگیز تیم پزشکی این است که علت اصلی این افزایش آنزیم‌ها را به سرعت پیدا کند، زیرا چندین بیماری جدی و کاملاً متفاوت در بارداری می‌توانند خود را با این علامت مشترک نشان دهند.

اینجاست که تخصص، تجربه و دید بالینی پزشک اهمیت حیاتی پیدا می‌کند. سه مورد از مهم‌ترین و خطرناک‌ترین بیماری‌هایی که باعث افزایش آنزیم‌های کبدی در سه ماهه سوم می‌شوند و اغلب با هم همپوشانی دارند، عبارتند از:

  • کبد چرب حاد بارداری (AFLP): همانطور که به تفصیل در این مقاله بحث شد، با نارسایی سریع و پیشرونده کبد، زردی شدید، افت قند خون و اختلالات انعقادی شدید مشخص می‌شود.
  • سندروم HELLP: این سندروم که اغلب (اما نه همیشه) با پره‌اکلامپسی شدید همراه است، یک اورژانس دیگر مامایی است. نام آن مخفف سه یافته اصلی و کلیدی آزمایشگاهی است: Hemolysis (همولیز یا تخریب گلبول‌های قرمز خون)، Elevated Liver enzymes (افزایش آنزیم‌های کبدی) و Low Platelets (پلاکت خون پایین). درد شدید سر دل (در ناحیه بالای راست شکم) و فشار خون بالا از علائم کلیدی آن است.
  • پره‌اکلامپسی شدید با درگیری کبدی: پره‌اکلامپسی بیماری است که با فشار خون بالا (معمولاً بالای ۱۴۰/۹۰) و دفع پروتئین در ادرار پس از هفته ۲۰ بارداری مشخص می‌شود. در موارد شدید، این بیماری می‌تواند کبد را نیز درگیر کرده و باعث درد، تورم کبد و افزایش آنزیم‌های کبدی شود.

تشخیص افتراقی بین این سه وضعیت حیاتی است، زیرا اگرچه درمان هر سه اغلب ختم فوری بارداری است، اما مدیریت عوارض خاص هر کدام (مانند مدیریت پلاکت پایین در HELLP یا کنترل تشنج در پره‌اکلامپسی) و مراقبت‌های حمایتی آن‌ها تفاوت‌هایی با هم دارد. جدول زیر به درک بهتر این تفاوت‌های کلیدی کمک می‌کند:

ویژگی کبد چرب حاد بارداری (AFLP) سندروم HELLP پره‌اکلامپسی شدید
علامت کلیدی زردی شدید، افت قند خون، تهوع و استفراغ شدید، گیجی درد شدید سر دل (شبیه سوزش سر دل)، فشار خون بالا، سردرد شدید فشار خون بسیار بالا (معمولاً بالای ۱۶۰/۱۱۰)، اختلالات بینایی، ورم شدید و ناگهانی
یافته آزمایشگاهی اصلی افزایش شدید آنزیم کبدی، مشکلات انعقادی شدید، آمونیاک بالا همولیز (تخریب گلبول قرمز)، پلاکت بسیار پایین (اغلب زیر ۱۰۰,۰۰۰) پروتئین بسیار بالا در ادرار، اختلال عملکرد کلیه (کراتینین بالا)، آنزیم کبدی ممکن است بالا باشد

این جدول به خوبی نشان می‌دهد که تفسیر نتایج آزمایش و علائم بالینی چقدر پیچیده و تخصصی است و چرا هرگز نباید بر اساس یک عدد در برگه آزمایش، به خودتشخیصی و ایجاد اضطراب بی‌مورد پرداخت.

کلام آخر ویمام

در پایان این بررسی عمیق و حساس، بار دیگر بر مهم‌ترین و حیاتی‌ترین پیام این مقاله تاکید می‌کنیم: آگاهی، کلید نجات است. کبد چرب حاملگی، به ویژه نوع حاد آن (AFLP)، اگرچه نادر است، اما به دلیل ماهیت اورژانسی و خطرات بالقوه‌اش برای مادر و جنین، نیازمند هوشیاری کامل هر مادر باردار و خانواده اوست. بسیار حیاتی است که بین کبد چرب مزمن که از قبل وجود داشته و این عارضه برق‌آسای بارداری تفاوت قائل شویم. علائمی مانند تهوع و استفراغ شدید و بی‌وقفه در سه ماهه سوم، درد بالای شکم، خستگی مفرط و به خصوص زردی، هرگز نباید نادیده گرفته شده یا به حساب ویار عادی و مشکلات رایج بارداری گذاشته شوند.

این مقاله تلاشی بود از سوی تیم وی مام تا شما را با دانش معتبر و علمی مجهز کند، نه برای اینکه دچار اضطراب شوید، بلکه برای اینکه قدرت تشخیص به موقع علائم خطر و اقدام صحیح و سریع را داشته باشید. به بدن خود و تغییرات آن اعتماد کنید، علائم غیرعادی را جدی بگیرید و هرگز در تماس فوری با پزشک یا مراجعه به اورژانس بیمارستان تردید نکنید. در شرایط بحرانی مانند کبد چرب حاد بارداری، هر دقیقه و هر ثانیه اهمیت دارد و تصمیمات آگاهانه شما می‌تواند سرنوشت شما و فرزند دلبندتان را به بهترین شکل رقم بزند. ما در تمام لحظات این سفر، با ارائه اطلاعات دقیق و معتبر، در کنار شما هستیم.

آیا کبد چرب بارداری روی روش زایمان (طبیعی یا سزارین) تاثیر دارد؟

بله، قطعاً. از آنجایی که درمان اصلی، ختم فوری بارداری است، روش زایمان بر اساس وضعیت مادر و جنین تعیین می‌شود. به دلیل نیاز به اقدام سریع و وضعیت ناپایدار مادر (به خصوص مشکلات انعقادی و دیسترس جنینی)، در بسیاری از موارد سزارین اورژانسی روش ارجح و ایمن‌تر است.

بعد از زایمان، آنزیم‌های کبدی چقدر طول می‌کشد تا به حالت عادی برگردند؟

معمولاً روند بهبودی پس از زایمان بسیار سریع است. عملکرد کبد و سطح آنزیم‌های کبدی در اکثر بیماران مبتلا به AFLP طی ۷ تا ۱۰ روز به طور کامل به حالت عادی بازمی‌گردد. با این حال، مادر تا چند روز پس از زایمان برای نظارت دقیق در بیمارستان باقی می‌ماند.

آیا مادری که کبد چرب حاد بارداری داشته، می‌تواند به نوزادش شیر بدهد؟

بله. پس از پایدار شدن وضعیت مادر و بازگشت عملکرد کبد به حالت عادی، هیچ منعی برای شیردهی وجود ندارد. شیردهی برای نوزاد (که اغلب نارس است) بسیار مفید است و توصیه می‌شود.

آیا مصرف قرص لیورگل یا خار مریم در بارداری برای کنترل کبد چرب مجاز است؟

خیر. برای کبد چرب حاد بارداری (AFLP) این قرص‌ها مطلقاً بی‌فایده و خطرناک هستند. برای کبد چرب مزمن (NAFLD) نیز، به دلیل عدم وجود اطلاعات کافی در مورد ایمنی آن‌ها در بارداری، مصرف هرگونه مکمل گیاهی بدون تجویز مستقیم پزشک اکیداً ممنوع است.

آیا کبد چرب بارداری باعث زایمان زودرس می‌شود؟

بله. در واقع، کبد چرب حاد بارداری (AFLP) مستقیماً باعث ایجاد زایمان زودرس «درمانی» می‌شود. یعنی تیم پزشکی برای نجات جان مادر و جنین، به طور عمدی و اورژانسی، زایمان را زودتر از موعد انجام می‌دهند.

فرق اصلی علائم کبد چرب بارداری با ویار شدید چیست؟

ویار شدید معمولاً در سه ماهه اول شایع‌تر است، در حالی که علائم AFLP در سه ماهه سوم ظاهر می‌شود. مهم‌تر از آن، علائم همراه مانند درد شدید بالای شکم، خستگی مفرط و به خصوص زردی پوست و چشم‌ها، وجه تمایز اصلی با ویار عادی است.

منبع: clevelandclinic , chop

دسته‌ها

جدیدترین مقالات

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *