وقتی جواب سونوگرافی یا سی‌تی‌اسکن به دستتان می‌رسد و ناگهان چشمتان به یک واژه عجیب می‌افتد: «همانژیوم کبدی»، طبیعی است که دلشوره بگیرید. اولین فکری که به ذهن می‌رسد، سر زدن به اینترنت است؛ جایی که پر از اطلاعات ضد و نقیض و گاهی واقعاً ترسناک است. همین باعث می‌شود اضطراب‌تان چند برابر شود.

اما لازم است همین‌جا کمی مکث کنید و نفس عمیقی بکشید. برخلاف ظاهر نگران‌کننده‌اش، بسیار شایع‌تر و ساده‌تر از چیزی است که تصور می‌کنید.

در این مقاله از وی مام، می‌خواهیم خیلی روشن و بدون پیچیدگی‌های پزشکی توضیح بدهیم که همانژیوم کبد دقیقاً چیست، چرا ممکن است در سونو دیده شود، چه وقت نیاز به پیگیری جدی دارد و در چه شرایطی اصلاً جای نگرانی ندارد. هدف ما این است که شما با آرامش و آگاهی بیشتر، تصمیم‌های درست برای سلامتی‌تان بگیرید.

همانژیوم کبد چیست و چرا به وجود می‌آید؟

شاید شنیدن کلمه «توده» در کبد، ناخودآگاه شما را به سمت نگرانی‌های جدی سوق دهد، اما درک ماهیت واقعی همانژیوم، اولین قدم برای رسیدن به آرامش است. همانژیوم کبد، شایع‌ترین توده خوش‌خیم (غیرسرطانی) است که در کبد یافت می‌شود.

به زبان ساده، آن را به عنوان یک کلافه درهم‌پیچیده از رگ‌های خونی غیرطبیعی در نظر بگیرید که به صورت مادرزادی شکل گرفته است. این توده، بافت سرطانی ندارد، از جای دیگری به کبد نیامده و قرار نیست به سایر نقاط بدن پخش شود. در حقیقت، بسیاری از افراد تمام عمر خود را با همانژیوم کبد زندگی می‌کنند بدون آنکه حتی از وجود آن باخبر باشند و معمولاً به صورت کاملاً تصادفی در حین تصویربرداری‌های پزشکی برای مقاصد دیگر، کشف می‌شود.

برای درک دقیق‌تر، پزشکان همانژیوم‌ها را بر اساس ظاهرشان در تصویربرداری به چند دسته تقسیم می‌کنند که دو نوع آن از بقیه مهم‌تر است:

همانژیوم حفره ای کبد چیست؟

وقتی در گزارش سونوگرافی شما از «همانژیوم» نام برده می‌شود، در بیش از ۹۵ درصد موارد منظور همین نوع است. همانژیوم حفره ای کبد ساختاری شبیه به اسفنج یا کندوی عسل دارد که از حفره‌های بزرگ و کوچک پر از خون تشکیل شده است.

این حفره‌ها توسط دیواره‌های نازکی از هم جدا شده‌اند و جریان خون در آن‌ها بسیار کند است. این ساختار خاص، ظاهری مشخص در روش‌های تصویربرداری مانند سونوگرافی، سی‌تی‌اسکن و ام‌آر‌آی ایجاد می‌کند که به رادیولوژیست‌ها اجازه می‌دهد آن را با اطمینان بالایی از سایر توده‌های کبدی، به خصوص توده‌های بدخیم، تشخیص دهند.

همانژیوم اتیپیک کبد چیست؟

گاهی اوقات، همانژیوم‌ها ظاهری غیرمعمول یا «آتیپیک» در تصویربرداری دارند. سوالی که پیش می‌آید این است که همانژیوم اتیپیک کبد چیست و آیا خطرناک‌تر است؟ پاسخ منفی است. آتیپیک بودن لزوماً به معنای خطرناک‌تر بودن نیست، بلکه به معنای داشتن ویژگی‌هایی است که تشخیص را کمی چالش‌برانگیزتر می‌کند. این ویژگی‌ها می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

• کلسیفیکاسیون: وجود رسوبات کلسیم در داخل توده.
• فیبروز یا اسکار: وجود بافت همبند ضخیم در مرکز توده.
• ترومبوز: لخته شدن خون در داخل حفره‌ها.

این ویژگی‌ها می‌توانند ظاهر همانژیوم را به توده‌های دیگر شبیه کنند. در چنین مواردی، ممکن است پزشک برای رسیدن به تشخیص قطعی، روش‌های تصویربرداری تکمیلی با تزریق ماده حاجب (مانند سی‌تی‌اسکن دینامیک یا ام‌آر‌آی) را درخواست کند تا الگوی پر شدن عروق توده را به دقت بررسی کرده و از خوش‌خیم بودن آن اطمینان حاصل نماید.

علت اصلی به وجود آمدن همانژیوم چیست؟
دانشمندان هنوز علت دقیق شکل‌گیری همانژیوم را نمی‌دانند، اما قوی‌ترین نظریه به یک منشأ مادرزادی اشاره دارد. با این حال، یک عامل کلیدی که نقش آن در رشد این توده‌ها بسیار پررنگ است، هورمون زنانه استروژن است.

این ارتباط توضیح می‌دهد که چرا همانژیوم کبد در زنان ۳ تا ۵ برابر شایع‌تر از مردان است. همچنین توضیح می‌دهد که چرا این توده‌ها ممکن است در شرایطی که سطح استروژن در بدن بالا می‌رود، مانند دوران بارداری یا در حین مصرف داروهای هورمونی (مانند قرص‌های ضدبارداری یا درمان جایگزینی هورمون در دوران یائسگی)، دچار تغییرات اندازه شوند.

آیا همانژیوم کبد بزرگ میشود؟

پس از آنکه متوجه شدید یک توده در کبدتان دارید، طبیعی است که اولین و بزرگ‌ترین نگرانی شما این باشد: ایا همانژیوم کبد بزرگ میشود؟ این سوال از آن جهت اهمیت دارد که رشد توده می‌تواند با بروز علائم یا افزایش ریسک عوارض همراه باشد. پاسخ کوتاه این است: بله، امکان رشد وجود دارد، اما این اتفاق برای همه و به یک شکل رخ نمی‌دهد و درک جزئیات آن می‌تواند از اضطراب شما کم کند.

واقعیت علمی این است که اکثر همانژیوم‌ها، به خصوص آن‌هایی که در بزرگسالی کشف می‌شوند، اندازه‌ای ثابت دارند و هرگز رشد نمی‌کنند. بسیاری از آن‌ها در تمام طول عمر فرد کوچک باقی می‌مانند. با این حال، در درصدی از افراد، ممکن است شاهد رشد توده باشیم. این رشد معمولاً بسیار کند و در طی چندین سال اتفاق می‌افتد و به ندرت به صورت انفجاری و سریع است.

چه عواملی بر رشد همانژیوم تأثیر می‌گذارند؟
همانطور که در بخش قبل اشاره شد، هورمون استروژن مظنون اصلی در تحریک رشد همانژیوم است. به همین دلیل، موقعیت‌های زیر نیاز به توجه و نظارت بیشتری دارند:

• بارداری: دوران بارداری با افزایش چشمگیر سطح استروژن همراه است. طبق تجربه ما در وی مام، بسیاری از مادرانی که از قبل همانژیوم داشته‌اند، در طول بارداری با مقداری افزایش در اندازه توده خود مواجه می‌شوند. این رشد معمولاً پس از زایمان متوقف شده یا حتی ممکن است توده کمی کوچک‌تر شود. به همین دلیل، اگر همانژیوم دارید و قصد بارداری دارید، مشورت با پزشک برای برنامه‌ریزی یک روتین نظارتی در طول بارداری بسیار مهم است. یک ویزیت آنلاین زنان می‌تواند نقطه شروع خوبی برای دریافت مشاوره تخصصی در این زمینه باشد.
• داروهای هورمونی: مصرف قرص‌های ضدبارداری حاوی استروژن یا داروهای درمان جایگزینی هورمون (HRT) نیز می‌تواند به طور بالقوه باعث رشد همانژیوم شود. این به معنای ممنوعیت مطلق این داروها نیست، اما لازم است که بیمار و پزشک از این ارتباط آگاه باشند و پیگیری‌های لازم را انجام دهند.

رویکرد پزشکان: صبر و نظارت فعال
به دلیل همین ماهیت عموماً باثبات، رویکرد استاندارد پزشکان در مواجهه با همانژیوم، «صبر و نظارت فعال» است. این یعنی به جای هرگونه اقدام درمانی تهاجمی، پزشک ترجیح می‌دهد توده را با استفاده از سونوگرافی‌های دوره‌ای (مثلاً هر ۶ ماه یا هر سال یک‌بار) زیر نظر بگیرد. هدف از این کار، اطمینان از عدم رشد قابل توجه توده است.

اندازه خطرناک همانژیوم کبد چقدر است؟
هیچ عدد جادویی و قطعی وجود ندارد، اما به طور کلی، همانژیوم‌های زیر ۵ سانتی‌متر «کوچک» در نظر گرفته می‌شوند و به ندرت باعث ایجاد مشکل می‌شوند. وقتی اندازه توده از ۵ سانتی‌متر فراتر می‌رود، به آن «همانژیوم غول‌پیکر» (Giant Hemangioma) گفته می‌شود. این توده‌ها هستند که پتانسیل بیشتری برای ایجاد علائم یا عوارض نادر (که در ادامه توضیح خواهیم داد) دارند و بنابراین نیاز به نظارت دقیق‌تری خواهند داشت.

ایا همانژیوم کبد درد دارد؟

یکی از پرتکرارترین سوالاتی که از سوی کاربران مطرح می‌شود این است: ایا همانژیوم کبد درد دارد؟ این سوال از آنجا ناشی می‌شود که هرگونه درد در ناحیه شکم می‌تواند نگران‌کننده باشد و افراد می‌خواهند بدانند آیا این توده مسئول آن است یا خیر. واقعیت این است که همانژیوم کبد یک «همسایه ساکت» است و هیچ علامتی ایجاد نمی‌کند.

بیش از ۹۰٪ از افرادی که همانژیوم کبد دارند، به خصوص اگر اندازه توده کوچک (کمتر از ۴ یا ۵ سانتی‌متر) باشد، هرگز هیچ علامت مرتبطی را تجربه نخواهند کرد. این توده‌ها آنقدر کوچک هستند که هیچ فشاری به ارگان‌های مجاور یا کپسول حساس کبد (پوسته خارجی کبد که دارای اعصاب درد است) وارد نمی‌کنند. به همین دلیل است که اکثر آن‌ها به صورت تصادفی کشف می‌شوند.

با این حال، زمانی که همانژیوم به اندازه‌های بزرگ‌تر (معمولاً بالای ۵ سانتی‌متر) می‌رسد، پتانسیل ایجاد علائم افزایش می‌یابد. این علائم ناشی از دو مکانیسم اصلی هستند:

1. اثر فشاری: توده بزرگ می‌تواند به ساختارهای مجاور مانند معده، روده یا مجاری صفراوی فشار وارد کند.
2. کشش کپسول کبد: رشد توده می‌تواند باعث کشیده شدن کپسول حساس کبد و تحریک اعصاب درد شود.

علائمی که ممکن است در همانژیوم‌های بزرگ دیده شوند عبارتند از:

• درد یا احساس ناراحتی: این شایع‌ترین علامت است. معمولاً به صورت یک درد مبهم، مداوم یا احساس سنگینی در قسمت بالا و سمت راست شکم توصیف می‌شود.
• احساس پری و سیری زودرس: فشار توده بر روی معده می‌تواند باعث شود شما حتی پس از خوردن مقدار کمی غذا، احساس پری شدید کنید.
• تهوع و کاهش اشتها: این علائم نیز اغلب به دلیل همان اثر فشاری بر روی دستگاه گوارش ایجاد می‌شوند.
• نفخ و احساس تورم در شکم.

یک نکته بسیار مهم:
بسیار حیاتی است که بدانید این علائم کاملاً غیراختصاصی هستند. یعنی دلایل بسیار زیاد دیگری وجود دارند که می‌توانند دقیقاً همین نشانه‌ها را ایجاد کنند؛ از جمله سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS)، زخم معده، مشکلات کیسه صفرا و حتی کبد چرب که بسیار شایع‌تر از همانژیوم علامت‌دار است. یکی از اشتباهات رایج این است که افراد پس از اطلاع از داشتن همانژیوم، هرگونه درد یا ناراحتی شکمی را فوراً به آن نسبت می‌دهند. از نظر پزشکان وی مام، قبل از هر نتیجه‌گیری، باید سایر علل محتمل توسط پزشک بررسی و رد شوند تا از تشخیص صحیح اطمینان حاصل شود.

رژیم غذایی همانژیوم کبد

با افزایش آگاهی عمومی نسبت به تأثیر تغذیه بر سلامت، بسیاری از افراد به دنبال یک رژیم غذایی همانژیوم کبد هستند، به این امید که بتوانند با تغییر در خوراک خود، این توده را کوچک یا درمان کنند. مهم است که در همین ابتدا یک واقعیت علمی را شفاف‌سازی کنیم: در حال حاضر، هیچ رژیم غذایی خاص یا ماده غذایی جادویی وجود ندارد که بتواند همانژیوم کبد را از بین ببرد یا اندازه آن را به طور مستقیم کاهش دهد.

ادعاهایی که در این زمینه در طب سنتی یا فروم‌های اینترنتی مطرح می‌شود، پایه و اساس علمی معتبری ندارند.

اما این به معنای بی‌اهمیت بودن تغذیه نیست. هدف اصلی از یک رژیم غذایی مناسب در این زمینه، نه حمله مستقیم به همانژیوم، بلکه حمایت از سلامت عمومی کبد است. یک کبد سالم، بهتر می‌تواند وظایف متعدد خود را انجام دهد و محیطی عاری از التهاب را فراهم کند که برای مدیریت هر شرایطی، از جمله همانژیوم، مفید است.

غذاهای مفید برای سلامت کبد

تمرکز خود را بر روی یک رژیم غذایی متعادل و غنی از مواد مغذی بگذارید که به طور کلی برای سلامت کبد توصیه می‌شود:

• میوه‌ها و سبزیجات رنگارنگ: این مواد غذایی سرشار از آنتی‌اکسیدان‌ها هستند که به مبارزه با استرس اکسیداتیو و کاهش التهاب در بدن کمک می‌کنند. انواع توت‌ها، سبزیجات برگ‌دار تیره (مانند اسفناج و کلم‌پیچ)، چغندر و هویج انتخاب‌های عالی هستند.
• چربی‌های سالم: برخلاف تصور عموم، همه چربی‌ها بد نیستند. چربی‌های غیراشباع موجود در آووکادو، روغن زیتون فرابکر، آجیل‌ها (به‌خصوص گردو) و ماهی‌های چرب (مانند سالمون) دارای خواص ضدالتهابی هستند و برای کبد مفیدند.
• پروتئین‌های کم‌چرب: برای ترمیم و بازسازی سلول‌ها، پروتئین ضروری است. منابعی مانند ماهی، مرغ، حبوبات (عدس، نخود) و توفو را به جای گوشت‌های قرمز پرچرب انتخاب کنید.
• غلات کامل: فیبر موجود در جو دوسر، برنج قهوه‌ای و نان‌های سبوس‌دار به بهبود عملکرد گوارش و سلامت کلی بدن کمک می‌کند.
• نوشیدن آب کافی: آب به کبد کمک می‌کند تا سموم را از بدن دفع کند. هیدراته نگه داشتن بدن یک اصل ساده اما حیاتی است.

چه غذاهایی را برای سلامت کبد نباید بخوریم؟

همان‌قدر که خوردن برخی مواد غذایی مفید است، پرهیز یا محدود کردن برخی دیگر نیز برای کاهش فشار بر کبد اهمیت دارد:

• الکل: الکل یک سم مستقیم برای سلول‌های کبدی است. اگر همانژیوم یا هر مشکل کبدی دیگری دارید، بهترین کار قطع کامل یا به حداقل رساندن مصرف الکل است.
• قند و شکر افزوده: مصرف زیاد نوشابه‌ها، شیرینی‌جات و غذاهای فرآوری‌شده می‌تواند منجر به تجمع چربی در کبد (کبد چرب) و افزایش التهاب شود.
• چربی‌های اشباع و ترانس: این چربی‌ها که در فست‌فودها، غذاهای سرخ‌شده و بسیاری از محصولات بسته‌بندی‌شده یافت می‌شوند، بار سنگینی بر دوش کبد می‌گذارند.
• نمک زیاد: مصرف بالای سدیم می‌تواند منجر به احتباس مایعات و افزایش فشار بر کبد شود.

باور رایج در مقابل واقعیت علمی: در فضاهایی مانند نی‌نی‌سایت، ممکن است با توصیه‌هایی مبنی بر «درمان همانژیوم کبد با طب سنتی» یا دمنوش‌های گیاهی خاص مواجه شوید. در حالی که برخی گیاهان ممکن است خواص مفیدی برای کبد داشته باشند، هیچ‌کدام از این روش‌ها توانایی درمان همانژیوم را ندارند و مصرف خودسرانه آن‌ها حتی می‌تواند با داروها تداخل داشته باشد یا به کبد آسیب برساند. همیشه قبل از مصرف هرگونه مکمل یا داروی گیاهی با پزشک خود مشورت کنید.

پارگی همانژیوم کبد چگونه است؟

یکی از بزرگ‌ترین ترس‌هایی که با تشخیص همانژیوم کبد همراه می‌شود، خطر پارگی آن است. این نگرانی کاملاً قابل درک است، زیرا پارگی یک توده پر از خون در داخل شکم، یک وضعیت اورژانسی و تهدیدکننده حیات محسوب می‌شود. اما خبر بسیار خوب این است که پارگی خودبه‌خودی همانژیوم کبد یک اتفاق فوق‌العاده نادر است.

مهم است که بر روی کلمه «نادر» تاکید کنیم تا از ایجاد اضطراب بی‌مورد جلوگیری شود. ریسک این عارضه آنقدر پایین است که اکثر قریب به اتفاق افرادی که همانژیوم دارند، هرگز با آن مواجه نخواهند شد. با این حال، آگاهی از عوامل خطر و علائم هشداردهنده، بخشی از مدیریت هوشمندانه این شرایط است.

چه عواملی ریسک پارگی را افزایش می‌دهند؟
این عارضه معمولاً به صورت تصادفی رخ نمی‌دهد و اغلب با فاکتورهای خطر مشخصی همراه است:

• اندازه بسیار بزرگ توده: این مهم‌ترین عامل خطر است. ریسک پارگی تقریباً به طور انحصاری به همانژیوم‌های غول‌پیکر (Giant Hemangiomas)، به خصوص آن‌هایی که اندازه‌شان از ۱۰ سانتی‌متر فراتر می‌رود، محدود می‌شود. در توده‌های کوچک، این خطر نزدیک به صفر است.
• موقعیت سطحی: همانژیوم‌هایی که در لبه یا سطح کبد قرار دارند، نسبت به آن‌هایی که در عمق بافت کبد هستند، کمی بیشتر در معرض آسیب و پارگی قرار دارند.
• تروما یا ضربه شدید به شکم: یک ضربه مستقیم و قوی به ناحیه شکم، مانند آنچه در تصادفات رانندگی یا سقوط از ارتفاع رخ می‌دهد، می‌تواند به طور بالقوه باعث پارگی یک همانژیوم بزرگ شود.

علائم هشداردهنده پارگی که نیاز به اقدام فوری دارند:
در صورت وقوع این اتفاق بسیار نادر، علائم معمولاً ناگهانی و شدید هستند و نیاز به مراجعه فوری به بخش اورژانس پزشکی دارند:

• درد ناگهانی و بسیار شدید در شکم: این درد معمولاً در قسمت بالا و راست شکم متمرکز است اما می‌تواند به کل شکم نیز کشیده شود.
• علائم شوک ناشی از خونریزی داخلی: این علائم شامل افت شدید فشار خون، سرگیجه، ضعف شدید، رنگ‌پریدگی پوست، و احساس سردی می‌شود.
• ضربان قلب سریع و ضعیف.
• غش کردن یا از دست دادن هوشیاری.

نکته‌ای برای آرامش خاطر:
دوباره تاکید می‌کنیم که این سناریو بسیار بعید است. هدف از بیان این اطلاعات، ترساندن شما نیست، بلکه افزایش آگاهی است. برای افرادی که همانژیوم بزرگ دارند، پزشک ممکن است توصیه‌هایی برای پیشگیری ارائه دهد، مانند پرهیز از ورزش‌های رزمی یا فعالیت‌هایی که با خطر بالای ضربه به شکم همراه هستند. برای بقیه افراد، زندگی کاملاً عادی و بدون محدودیت ادامه دارد.

آیا همانژیوم کبد قابل درمان است؟

با توجه به تمام اطلاعاتی که تا اینجا بررسی کردیم، به سوال اصلی می‌رسیم: همانژیوم کبد قابل درمان است یا خیر؟ پاسخ به این سوال کمی پیچیده‌تر از یک «بله» یا «خیر» ساده است. در دنیای پزشکی، بهترین «درمان» همیشه به معنای انجام یک عمل یا مصرف یک دارو نیست. گاهی اوقات، بهترین درمان، «عدم درمان» و در عوض، نظارت دقیق است.

برای بیش از ۹۰ تا ۹۵ درصد افرادی که همانژیوم کبد دارند، به خصوص آن‌هایی که توده‌شان کوچک و بدون علامت است، هیچ درمانی لازم نیست. در این موارد، رویکرد «صبر و نظارت» که قبلاً توضیح داده شد، بهترین و ایمن‌ترین گزینه است. انجام یک عمل جراحی یا هر روش تهاجمی دیگری برای یک توده خوش‌خیم و بی‌خطر، فرد را در معرض خطرات غیرضروری قرار می‌دهد که به مراتب از خود توده خطرناک‌تر هستند.

با این حال، در درصد کوچکی از بیماران که همانژیوم آن‌ها بسیار بزرگ، علامت‌دار، با رشد سریع و یا با ریسک بالای عوارض است، گزینه‌های درمانی مد نظر قرار می‌گیرند. تصمیم برای درمان همیشه یک تصمیم فردی است که توسط یک تیم پزشکی متخصص (شامل متخصص گوارش، جراح کبد و رادیولوژیست) و با در نظر گرفتن تمام جوانب مثبت و منفی برای بیمار گرفته می‌شود.

درمان‌های غیرجراحی

قبل از پریدن به سمت جراحی، روش‌های کمتر تهاجمی وجود دارند که می‌توانند در موارد منتخب به کار روند:

• امبولیزاسیون همانژیوم کبد: در این روش که توسط یک رادیولوژیست مداخله‌ای انجام می‌شود، یک لوله بسیار نازک (کاتتر) از طریق شریان کشاله ران به سمت شریانی که به همانژیوم خون‌رسانی می‌کند، هدایت می‌شود. سپس ذرات کوچکی به داخل این شریان تزریق می‌شود تا جریان خون به توده مسدود گردد. این کار باعث می‌شود توده از منبع تغذیه خود محروم شده و به تدریج کوچک شود و علائم ناشی از آن کاهش یابد.
• اسکلروتراپی همانژیوم کبد: این روش کمتر رایج است و شامل تزریق مستقیم یک ماده شیمیایی به داخل همانژیوم (با هدایت سونوگرافی یا سی‌تی‌اسکن) است. این ماده باعث ایجاد التهاب و لخته در عروق توده شده و در نهایت منجر به کوچک شدن آن می‌شود.

جراحی (رزکسیون کبد)

جراحی برای برداشتن همانژیوم، تهاجمی‌ترین گزینه است و به عنوان آخرین راه‌حل در نظر گرفته می‌شود. این عمل که «رزکسیون کبدی» نامیده می‌شود، شامل برداشتن بخشی از کبد است که توده در آن قرار دارد. این گزینه فقط برای بیمارانی با همانژیوم‌های بسیار بزرگ که باعث درد شدید و ناتوان‌کننده شده‌اند یا ریسک پارگی در آن‌ها بسیار بالاست، در نظر گرفته می‌شود. با توجه به خطرات مرتبط با هر عمل جراحی بزرگ (مانند خونریزی، عفونت و عوارض بیهوشی)، مزایای آن باید به وضوح بر خطراتش برتری داشته باشد.

رویکرد مدیریتی	مناسب برای چه کسانی؟	نکات کلیدی
پیگیری و نظارت	اکثر افراد (توده‌های کوچک و بدون علامت)	ایمن‌ترین و شایع‌ترین روش؛ معمولاً با سونوگرافی سالانه یا هر دو سال یک‌بار.
روش‌های غیرجراحی	توده‌های بزرگ و علامت‌دار (در موارد خاص)	کمتر تهاجمی از جراحی؛ شامل امبولیزاسیون و اسکلروتراپی برای کنترل علائم.
جراحی	موارد بسیار نادر (ریسک بالای پارگی یا علائم شدید)	تهاجمی‌ترین گزینه؛ فقط زمانی که مزایای آن بیشتر از خطراتش باشد.

کلام آخر ویمام

در پایان این بررسی جامع، مهم‌ترین پیامی که می‌خواهیم به شما منتقل کنیم، آرامش و آگاهی است. همانژیوم کبد در اکثر قریب به اتفاق موارد، یک یافته تصادفی و بی‌خطر است که نباید کیفیت زندگی و آرامش روان شما را مختل کند. این توده سرطانی نیست و پتانسیل سرطانی شدن هم ندارد. کلید مدیریت صحیح آن، وحشت و جستجوی راه‌های درمانی عجیب و غریب نیست، بلکه تشخیص دقیق و سپس پیگیری منظم و هوشمندانه زیر نظر یک پزشک معتمد است.

به جای تمرکز بر روی خود توده، انرژی خود را بر روی بهبود سبک زندگی، داشتن یک رژیم غذایی سالم و حمایت از سلامت کلی کبدتان بگذارید. درک اینکه همانژیوم کبد چیست و چه زمانی واقعاً نیاز به توجه ویژه دارد، به شما قدرت می‌دهد تا از نگرانی‌های بی‌مورد فاصله گرفته و با اطمینان کامل، مسیر سلامتی خود را طی کنید.

تیم متخصص وی مام نیز همواره آماده است تا در صورت وجود هرگونه سوال یا ابهام، به خصوص در زمینه ارتباط این موضوع با بارداری و مسائل هورمونی زنان، در کنار شما باشد.

آیا همانژیوم کبد سرطانی می شود؟

خیر، همانژیوم کبد یک توده کاملاً خوش‌خیم است و پتانسیل تبدیل شدن به سرطان (بدخیم شدن) را ندارد. این مهم‌ترین نکته‌ای است که باید در مورد این توده بدانید و نگرانی اصلی بیماران را برطرف می‌کند.

چه چیزهایی برای همانژیوم کبد ضرر دارد؟

مصرف بیش از حد الکل، غذاهای بسیار چرب و فرآوری‌شده و افزایش وزن زیاد برای سلامت عمومی کبد مضر هستند. همچنین، مصرف خودسرانه برخی داروها و مکمل‌های گیاهی بدون مشورت پزشک می‌تواند به کبد آسیب برساند.

آیا استرس باعث بزرگ شدن همانژیوم کبد می شود؟

ارتباط مستقیمی بین استرس روانی و رشد همانژیوم کبد در مطالعات علمی ثابت نشده است. با این حال، استرس مزمن می‌تواند با تأثیر بر هورمون‌ها و ایجاد التهاب در بدن، به طور غیر مستقیم بر سلامت عمومی شما تأثیر منفی بگذارد.

آیا برای همانژیوم کبد باید قرص خاصی مصرف کرد؟

در حال حاضر، هیچ داروی تایید شده‌ای برای کوچک کردن یا از بین بردن همانژیوم کبد وجود ندارد. درمان دارویی معمولاً بخشی از رویکرد مدیریتی این توده نیست، مگر اینکه پزشک برای کنترل علائم خاصی دارویی را تجویز کند.

آیا داشتن همانژیوم کبد مانع بارداری است؟

خیر، داشتن همانژیوم مانعی برای باردار شدن نیست. اما به دلیل تغییرات هورمونی، ممکن است در طول بارداری اندازه آن کمی بزرگ شود. بنابراین، اگر قصد بارداری دارید، حتماً با پزشک خود مشورت کنید تا نظارت لازم در این دوران انجام شود.

تفاوت همانژیوم آتیپیک و تیپیک (معمولی) چیست؟

همانژیوم تیپیک در تصویربرداری (سونوگرافی یا سی‌تی اسکن) ظاهر کلاسیک و قابل تشخیصی دارد. نوع آتیپیک ممکن است ویژگی‌های غیرمعمولی مانند کلسیفیکاسیون (رسوب کلسیم) داشته باشد که تشخیص آن را کمی دشوارتر کرده و گاهی نیاز به روش‌های تصویربرداری تکمیلی دارد.

منبع: mayoclinic , webmd