این صحنه برایتان آشناست، نه؟ نیمه‌شب است، سکوت خانه را فرا گرفته و شما به نوزاد دلبندتان که در آغوشتان شیر می‌خورد، نگاه می‌کنید. پس از تمام شدن شیر، او را به آرامی روی شانه‌تان می‌گذارید و منتظر شنیدن آن صدای آشنا و آرامش‌بخش، یعنی صدای آروغ زدنش می‌شوید. دقیقه‌ها می‌ گذرند، اما خبری از آن صدا نیست. نوزادتان به جای خوابیدن آرام، شروع به بی‌قراری می‌کند، به خود می‌پیچد و پاهایش را در شکم جمع می‌کند. اینجاست که آن سوال پرتکرار و پراسترس در ذهن شما جان می‌گیرد: اگر نوزاد آروغ نزند چه می شود؟ آیا این بی‌قراری به همین دلیل است؟ آیا خطرناک است؟ در این راهنمای جامع و تخصصی از وب‌سایت وی مام، ما قصد داریم به تمام این نگرانی‌ها پایان دهیم. ما عمیقاً به این موضوع وارد می‌شویم تا به شما نشان دهیم چرا آروغ زدن مهم است، در صورت عدم وقوع چه اتفاقی می‌افتد، و مهم‌تر از همه، چه راهکارهای عملی و موثری برای کمک به نوزادتان وجود دارد.

اگر نوزاد آروغ نزند چه می شود؟

اینکه آروغ نزدن نوزاد چه پیامدهایی دارد، سوالی است که فراتر از یک نگرانی ساده است؛ این موضوع مستقیماً با راحتی و سلامت دستگاه گوارش نوزاد در ارتباط است. برای درک عواقب آن، ابتدا باید بدانیم چرا اصلاً آروغ زدن اتفاق می‌افتد. نوزادان، چه از سینه مادر شیر بخورند و چه با شیشه شیر، حین مکیدن مقداری هوا نیز می‌بلعند. سیستم گوارش آن‌ها هنوز به طور کامل تکامل نیافته و توانایی مدیریت این هوای اضافی را به خوبی ندارد. آروغ زدن، ساده‌ترین و موثرترین راه برای خروج این هوای به دام افتاده از معده است.

حال، وقتی این هوای بلعیده شده خارج نشود، مانند یک بادکنک کوچک در معده ظریف نوزاد باقی می‌ماند و زنجیره‌ای از مشکلات و ناراحتی‌ها را به وجود می‌آورد که می‌توان آن‌ها را به دو دسته تقسیم کرد:

عوارض فوری و قابل مشاهده:
اینها همان مشکلاتی هستند که شما بلافاصله بعد از شیردهی با آن‌ها مواجه می‌شوید و باعث بی‌قراری نوزاد می‌شوند.

• احساس سیری کاذب: هوای محبوس شده در معده، فضایی را اشغال می‌کند که باید توسط شیر پر شود. این امر باعث می‌شود نوزاد پیش از اینکه به اندازه کافی شیر خورده باشد، احساس سیری کند و از مکیدن دست بکشد. نتیجه این اتفاق، یک چرخه معیوب است: نوزاد گرسنه می‌ماند، زودتر بیدار می‌شود و دوباره تقاضای شیر می‌کند و این چرخه ناقص تغذیه ادامه می‌یابد.
• دل‌درد و بی‌قراری: این شایع‌ترین عارضه است. فشار ناشی از گاز در معده باعث ایجاد دردی شبیه به نفخ در بزرگسالان می‌شود. نوزاد این ناراحتی را با گریه، قرمز شدن صورت، جمع کردن پاها در شکم و قوس دادن به کمر نشان می‌دهد. بسیاری از والدین این حالت را با کولیک اشتباه می‌گیرند، در حالی که گاهی صرفاً یک آروغ ساده می‌تواند به این بی‌قراری پایان دهد.
• بالا آوردن شیر (Spit-up): وقتی هوای محبوس شده در معده بالاخره راهی برای خروج پیدا می‌کند، مانند یک انفجار کوچک عمل کرده و مقداری از شیر را نیز با خود به بیرون پرتاب می‌کند. این همان بالا آوردن پنیرکی شکل است که اغلب روی لباس خودتان یا نوزاد می‌بینید. هرچند بالا آوردن به مقدار کم طبیعی است، اما تکرار آن به دلیل آروغ نزدن می‌تواند باعث نگرانی و کثیف‌کاری مداوم شود.

عوارض بلند مدت‌تر و پنهان:
اگر آروغ نزدن به یک مشکل مداوم تبدیل شود، می‌تواند اثرات گسترده‌تری بر سلامت و الگوی رفتاری نوزاد بگذارد.

• اختلال در الگوی خواب: نوزادی که با شکم پر از گاز به خواب می‌رود، خواب عمیق و آرامی را تجربه نخواهد کرد. درد و ناراحتی ناشی از نفخ، او را مکرراً در طول شب بیدار می‌کند و نه تنها باعث خستگی نوزاد، بلکه موجب فرسودگی شدید والدین نیز می‌شود.
• تشدید علائم کولیک و رفلاکس: در نوزادانی که به طور طبیعی مستعد کولیک یا رفلاکس معده هستند، آروغ نزدن مانند بنزین روی آتش عمل می‌کند. فشار گاز، بازگشت اسید و محتویات معده به مری را تشدید کرده و علائم رفلاکس را دردناک‌تر می‌کند. همچنین، دل‌دردهای ناشی از گاز می‌تواند دوره‌های گریه کولیکی را طولانی‌تر و شدیدتر کند.
• تاثیر منفی بر وزن‌گیری: همانطور که اشاره شد، سیری کاذب ناشی از گاز می‌تواند باعث شود نوزاد در هر وعده، شیر کمتری دریافت کند. اگر این الگو برای هفته‌ها ادامه یابد، می‌تواند بر روند وزن‌گیری طبیعی نوزاد تاثیر منفی بگذارد و نگرانی‌هایی را برای والدین و پزشک ایجاد کند. درک این عوارض به ما نشان می‌دهد که چرا پیدا کردن علت این مشکل، همانطور که در بخش بعدی بررسی می‌کنیم، اهمیت زیادی دارد.

چرا نوزادم بعد از شیر خوردن آروغ نمی زند؟

وقتی نوزادتان با وجود تمام تلاش‌های شما آروغ نمی‌زند، طبیعی است که از خود بپرسید: «کجای کار را اشتباه انجام می‌دههم؟». حقیقت این است که علت آروغ نزدن نوزاد بعد از شیر خوردن همیشه به یک عامل مشخص برنمی‌گردد و می‌تواند ترکیبی از دلایل مختلف، از روش شیردهی گرفته تا ویژگی‌های فیزیولوژیک خود نوزاد باشد. بیایید این دلایل را با هم ریشه‌یابی کنیم.

دلایل مرتبط با روش شیردهی و تغذیه

این بخش بیشترین جایی است که شما به عنوان والدین می‌توانید کنترل و تاثیر مستقیم داشته باشید. اغلب موارد سخت آروغ زدن نوزاد از همین‌جا نشأت می‌گیرد.

• شیردهی از سینه مادر: باور عمومی این است که نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می‌کنند کمتر هوا می‌بلعند. این باور تا حد زیادی درست است، اما به یک شرط: وضعیت قرارگیری نوزاد روی سینه یا همان Latch باید صحیح باشد. اگر دهان نوزاد به درستی دور هاله سینه قفل نشود، فضاهای خالی در گوشه‌های دهان او ایجاد می‌شود که هنگام مکیدن، باعث ورود هوا به همراه شیر می‌شود. جریان بسیار سریع شیر مادر نیز می‌تواند باعث شود نوزاد برای کنترل آن، با ولع و عجله بمکد و در این فرآیند هوای بیشتری ببلعد.
• شیردهی با شیشه شیر: اینجا پتانسیل بلعیدن هوا بسیار بیشتر است. دلایل متعددی می‌تواند دخیل باشد:
  • جریان سریع سرشیشه: اگر سوراخ سرشیشه برای سن نوزاد شما بزرگ باشد، شیر با سرعت زیادی خارج شده و نوزاد برای قورت دادن آن تقلا می‌کند و هوا می‌بلعد.
  • زاویه نامناسب شیشه: اگر شیشه شیر را در زاویه‌ای نگه دارید که سرشیشه به طور کامل از شیر پر نباشد، نوزاد به جای شیر، هوا را می‌مکد.
  • نوع شیشه شیر: شیشه شیرهای سنتی و ساده، خلاء ایجاد می‌کنند که می‌تواند باعث بلع هوا شود. به همین دلیل است که امروزه شیشه شیرهای آنتی‌کولیک با سیستم‌های تهویه داخلی طراحی شده‌اند تا این مشکل را به حداقل برسانند.

دلایل فیزیولوژیک و طبیعی خود نوزاد

گاهی اوقات، مشکل از تکنیک شما نیست، بلکه به شرایط طبیعی و تکاملی نوزاد برمی‌گردد.

• عدم بلع هوا (یک نکته مثبت!): این مهم‌ترین دلیلی است که اغلب نادیده گرفته می‌شود. گاهی چرا نوزادم آروغ نمیزنه؟ پاسخ ساده‌ای دارد: چون هوای زیادی نبلعیده است! اگر نوزاد شما بسیار آرام و با تکنیک صحیح شیر خورده و بعد از آن کاملاً آرام به نظر می‌رسد، احتمالاً نیازی به آروغ زدن ندارد. این یک موفقیت است، نه یک مشکل.
• سیستم گوارش نابالغ: عضلات دریچه بین مری و معده در نوزادان، که وظیفه جلوگیری از بازگشت غذا را دارد، هنوز ضعیف و ناهماهنگ است. این ضعف می‌تواند خروج منظم حباب‌های هوا را دشوار کند. به همین دلیل است که با بزرگ‌تر شدن نوزاد و تکامل سیستم گوارشش، مشکل آروغ زدن نیز کمتر می‌شود.
• خستگی و به خواب رفتن عمیق: این یک سناریوی بسیار رایج است. شیر خوردن برای نوزاد یک فعالیت انرژی‌بر است و اغلب در حین یا بلافاصله پس از آن به خوابی عمیق فرو می‌رود. در این حالت، تمام عضلات بدن او، از جمله عضلات اطراف معده، شل می‌شوند و این امر خارج شدن آروغ را سخت‌تر می‌کند. این موضوع ما را به چالش بزرگ «آروغ گرفتن از نوزاد خوابیده» می‌رساند که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.

با شناخت این دلایل، می‌توانید رویکرد هدفمندتری برای حل مشکل داشته باشید. آیا نیاز به اصلاح وضعیت شیردهی دارید؟ یا شاید باید نوع شیشه شیر را عوض کنید؟ و یا شاید فقط باید بپذیرید که نوزاد آرام شما نیازی به آروغ زدن ندارد. اما سوال مهم‌تر این است که این مشکل تا کجا طبیعی است و از کجا به یک علامت خطر تبدیل می‌شود؟

آروغ نزدن نوزاد خطرناک است؟

این سوال شاید مهم‌ترین و پراسترس‌ترین سوالی باشد که در ذهن والدین شکل می‌گیرد: آروغ نزدن نوزاد خطرناک است؟ آروغ نزدن به خودی خود یک وضعیت اورژانسی پزشکی نیست. این اتفاق مستقیماً باعث خفگی یا یک آسیب جدی و ناگهانی نمی‌شود. خطرات اصلی آن، همانطور که در بخش اول توضیح دادیم، به ناراحتی، دل‌درد، اختلال در خواب و تغذیه ناقص نوزاد مربوط می‌شود.

اما این پاسخ نباید باعث شود که علائم هشدار را نادیده بگیریم. در برخی موارد، مشکل آروغ نزدن نوزاد یا سخت آروغ زدن می‌تواند نشانه‌ای از یک مسئله زمینه‌ای جدی‌تر باشد. وظیفه شما به عنوان والدین، تشخیص تفاوت بین یک ناراحتی ساده ناشی از گاز و یک مشکل پزشکی است. طبق تجربه ما در وی مام، والدین باید به الگوی کلی رفتار نوزاد توجه کنند، نه فقط یک بار آروغ نزدن.

چه زمانی آروغ نزدن از یک مشکل ساده فراتر می‌رود و باید نگران شد؟

• وقتی با استفراغ‌های جهنده همراه است: باید بین بالا آوردن عادی (spit-up) و استفراغ واقعی تفاوت قائل شد. بالا آوردن، خروج آرام و کم حجم شیر است. اما استفراغ جهنده (Projectile vomiting)، با فشار و حجم زیاد شیر به بیرون پرتاب می‌شود و می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات جدی‌تری مانند تنگی پیلور (یک مشکل عضلانی در خروجی معده) یا رفلاکس شدید معده به مری باشد. آیا آروغ نزدن نوزاد باعث استفراغ می شود؟ به طور مستقیم خیر، اما فشار گاز می‌تواند رفلاکس و بالا آوردن را تشدید کند. اما استفراغ جهنده یک علامت قرمز است.
• اگر باعث کاهش وزن یا عدم وزن‌گیری مناسب شود: اگر نوزاد شما به دلیل سیری کاذب ناشی از گاز، به طور مداوم کمتر از نیاز بدنش شیر می‌خورد و این امر در نمودار رشد او تاثیر منفی گذاشته است، حتماً باید توسط پزشک بررسی شود.
• هنگامی که گریه‌ها شدید، طولانی و غیرقابل تسکین است: همه نوزادان گریه می‌کنند. اما اگر گریه‌های نوزاد شما پس از شیر خوردن، بیش از سه ساعت در روز، بیش از سه روز در هفته و برای بیش از سه هفته ادامه دارد (قانون سه در تعریف کولیک)، و با هیچ روشی آرام نمی‌شود، ممکن است چیزی فراتر از یک دل‌درد ساده در میان باشد.
• اگر با علائم دیگر بیماری همراه باشد: آروغ نزدن به تنهایی نگران‌کننده نیست. اما اگر با علائمی مانند تب، بی‌حالی شدید، اسهال خونی، زردی یا هرگونه تغییر ناگهانی و شدید در رفتار نوزاد همراه شود، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید.

نکته کلیدی برای والدین:
به غریزه خود اعتماد کنید. شما بیش از هر کسی نوزادتان را می‌شناسید. اگر حس می‌کنید که بی‌قراری او فراتر از یک دل‌درد معمولی است و راهکارهای خانگی که در ادامه به آن‌ها می‌پردازیم، تاثیری ندارند، در جستجوی کمک حرفه‌ای تردید نکنید. گاهی یک مشکل به ظاهر ساده مانند آروغ نزدن، می‌تواند سرنخی برای تشخیص یک بیماری مانند آلرژی به پروتئین شیر گاو یا رفلاکس پنهان باشد.

آروغ نزدن نوزاد در خواب

این یکی از کلاسیک‌ترین و پرتکرارترین دوراهی‌های والدین در ماه‌های اول است. نوزاد شما بعد از یک شیردهی آرامش‌بخش، در آغوشتان به خوابی شیرین و عمیق فرو رفته است. شما می‌دانید که باید آروغش را بگیرید، اما از طرفی، دلتان نمی‌آید این فرشته کوچک را بیدار کنید و ریسک یک ساعت گریه و تلاش مجدد برای خواباندن را به جان بخرید. سوال این است: آروغ نزدن نوزاد در خواب چقدر جدی است و آیا ارزش بیدار کردنش را دارد؟

پاسخ به این سوال، یک «بله» یا «خیر» قطعی نیست و نیازمند ارزیابی شرایط است. بیایید سناریوها را بررسی کنیم:

باور رایج در مقابل دیدگاه پزشکی:
باور رایج و قدیمی که از نسل‌های قبل به ما رسیده این است که «نوزاد حتماً باید آروغ بزند، وگرنه دل‌درد می‌گیرد و خفه می‌شود!». این باور، به خصوص بخش دوم آن، باعث ایجاد استرس زیادی در والدین شده است. دیدگاه پزشکی مدرن اما متعادل‌تر است. خطر خفگی به دلیل آروغ نزدن بسیار بسیار نادر و تقریباً غیرممکن است، به خصوص اگر نوزاد به پشت خوابانده شود. نگرانی اصلی همچنان بر سر ناراحتی و دل‌درد ناشی از گاز است.

یک راه حل میانه و هوشمندانه:
به جای انتخاب بین دو گزینه مطلق «حتماً بیدارش کنم» یا «اصلاً کاری به کارش نداشته باشم»، می‌توانید یک رویکرد ملایم و مرحله‌ای را در پیش بگیرید:

1. تلاش ملایم اولیه: بدون بلند کردن کامل نوزاد از آغوشتان، او را به آرامی به حالت نیمه‌عمودی درآورید به طوری که سرش روی شانه شما باشد. گاهی همین تغییر وضعیت کافی است تا یک آروغ کوچک و بی‌صدا خارج شود. برای ۵ تا ۱۰ دقیقه در این حالت بمانید.
2. استفاده از تکنیک‌های بدون بیدار کردن: اگر روش اول جواب نداد، می‌توانید نوزاد را به آرامی روی پاهای خود بنشانید (با حمایت کامل از سر و گردن) و به آرامی و با حرکات دایره‌ای پشتش را ماساژ دهید. ضربه زدن معمولاً باعث بیدار شدن می‌شود، اما ماساژ ملایم ممکن است همان کار را بدون ایجاد مزاحمت انجام دهد.
3. ارزیابی وضعیت نوزاد: اگر بعد از ۱۰ دقیقه تلاش ملایم، نوزاد آروغ نزد، به وضعیت خواب او دقت کنید. آیا کاملاً آرام و در خواب عمیق است؟ آیا نفس‌هایش منظم است؟ اگر پاسخ مثبت است، به احتمال زیاد او هوای زیادی نبلعیده و شما می‌توانید با خیال راحت او را در جایش بخوابانید. اما اگر در خواب هم ناله می‌کند، به خود می‌پیچد یا بی‌قرار به نظر می‌رسد، شاید بهتر باشد کمی بیشتر تلاش کنید.

نکات ایمنی خواباندن نوزادی که آروغ نزده:
مهم‌ترین نکته این است که همیشه، تحت هر شرایطی، نوزاد را به پشت (طاق‌باز) بخوابانید. این بهترین حالت برای کاهش خطر سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS) است. خواباندن نوزاد به شکم یا پهلو، به خصوص اگر آروغ نزده باشد و احتمال بالا آوردن شیر وجود داشته باشد، می‌تواند خطرناک باشد. همچنین می‌توانید تشک تخت او را با قرار دادن یک حوله یا کتاب زیر پایه‌های بالایی تخت، به مقدار خیلی کم (حدود ۱۰ تا ۱۵ درجه) شیب‌دار کنید تا سر کمی بالاتر از معده قرار گیرد.

درمان آروغ نزدن نوزاد

خوشبختانه، در اکثر موارد، درمان آروغ نزدن نوزاد نیازی به مداخله پزشکی پیچیده ندارد و با یادگیری چند تکنیک صحیح و ایجاد تغییراتی در روش شیردهی، قابل مدیریت است. این بخش، جعبه ابزار عملی شما برای کمک به خروج گاز معده نوزادتان و بازگرداندن آرامش به خانه است.

آموزش قدم به قدم پوزیشن‌های صحیح آروغ‌گیری

اغلب والدین فقط از یک روش برای آروغ گرفتن استفاده می‌کنند. در حالی که نوزادان مختلف به پوزیشن‌های متفاوتی پاسخ می‌دهند. امتحان کردن این سه روش اصلی می‌تواند شانس موفقیت شما را به شدت بالا ببرد.

نام پوزیشن	نحوه انجام (مراحل کلیدی)	نکات مهم و مناسب برای چه نوزادانی
روی شانه	نوزاد را طوری در آغوش بگیرید که چانه‌اش روی شانه شما قرار گیرد. بدن او باید کاملاً عمودی و شکمش به سینه شما چسبیده باشد. با یک دست زیر باسن او را حمایت کنید و با دست دیگر، به آرامی بین دو کتف او ضربه بزنید یا پشتش را از پایین به بالا ماساژ دهید.	این روش کلاسیک و بسیار موثر است. ایده‌آل برای نوزادان کوچک (نوزادان زیر سه ماه) که هنوز کنترل خوبی روی سر و گردن خود ندارند، زیرا سرشان به خوبی توسط شانه شما حمایت می‌شود.
نشانده روی پا	روی یک صندلی بنشینید و نوزاد را طوری روی یکی از پاهای خود بنشانید که به پهلو قرار گرفته باشد. با کف یک دست، قفسه سینه او را حمایت کنید به طوری که انگشتان شما به آرامی چانه او را نگه دارند (مراقب باشید به گردنش فشار نیاورید). کمی او را به جلو خم کنید و با دست دیگر به پشتش ضربه بزنید.	این روش عالی برای کنترل بیشتر روی بدن نوزاد است و به شما اجازه می‌دهد مستقیم به صورتش نگاه کنید. فشار ملایمی که کف دست شما به سینه و شکم او وارد می‌کند، به خروج گاز کمک می‌کند.
دمر روی پا	روی صندلی بنشینید و پاهای خود را کنار هم قرار دهید. نوزاد را به شکم روی ران‌های خود بخوابانید، به طوری که سر او کمی بالاتر از سطح بدنش قرار گیرد و به یک سمت چرخانده شود. به آرامی پشت او را ماساژ دهید یا ضربه بزنید.	فشار ملایمی که پای شما به شکم نوزاد وارد می‌کند، می‌تواند برای خارج کردن حباب‌های گاز بسیار لجوج، فوق‌العاده موثر باشد. این پوزیشن برای نوزادانی که از دل‌درد رنج می‌برند، بسیار آرامش‌بخش است.

راهکارهای پیشگیرانه

بهترین درمان، همیشه پیشگیری است. با این راهکارها می‌توانید میزان هوای بلعیده شده را از همان ابتدا کاهش دهید:

• اصلاح تکنیک شیردهی: چه از سینه و چه با شیشه، مطمئن شوید نوزاد در وضعیت نیمه‌عمودی قرار دارد، نه کاملاً خوابیده. برای شیردهی با شیشه، از مدل‌های آنتی‌کولیک استفاده کنید و همیشه سرشیشه را پر از شیر نگه دارید.
• ایجاد وقفه‌های استراتژیک: لازم نیست تا پایان شیردهی صبر کنید. در میانه راه یک وقفه ایجاد کنید. اگر با شیشه شیر می‌دهید، بعد از هر ۶۰ سی‌سی شیر، و اگر از سینه شیر می‌دهید، هنگام جابجایی از یک سینه به سینه دیگر، برای چند دقیقه تلاش کنید آروغ نوزاد را بگیرید.
• حرکات کمک‌کننده: پس از شیردهی، قبل از شروع فرآیند آروغ‌گیری، می‌توانید برای چند دقیقه نوزاد را به آرامی در آغوشتان راه ببرید یا از حرکت «دوچرخه» استفاده کنید (نوزاد را به پشت بخوابانید و پاهایش را به آرامی مانند پدال زدن حرکت دهید). این حرکات به جابجایی حباب‌های گاز در معده کمک می‌کنند.

چه زمانی باید به دنبال کمک حرفه‌ای باشیم؟

شما تمام تکنیک‌ها را امتحان کرده‌اید، روش شیردهی را اصلاح کرده‌اید، اما نوزادتان همچنان بی‌قرار است، به سختی آروغ می‌زند و شب‌ها از دل‌درد بیدار می‌شود. اینجاست که نباید در جستجوی کمک تردید کنید. اگر چالش‌های مداوم آروغ زدن و دل‌درد، خواب و آرامش را از شما و نوزادتان گرفته و احساس می‌کنید به راهنمایی فوری و تخصصی نیاز دارید، استفاده از خدمات مشاوره آنلاین مامایی شبانه روزی می‌تواند یک راهگشای فوق‌العاده باشد. گاهی یک نکته کوچک از یک متخصص باتجربه در مورد تغییر رژیم غذایی مادر (در صورت شیردهی از سینه) یا انتخاب نوع خاصی از شیر خشک، می‌تواند به کل این چالش پایان دهد.

کلام آخر ویمام

در پایان این بررسی جامع، به سوال اصلی بازمی‌گردیم: اگر نوزاد آروغ نزند چه می شود؟ اکنون می‌دانیم که در اکثر مواقع، این اتفاق منجر به یک فاجعه پزشکی نمی‌شود، بلکه باعث ناراحتی، دل‌درد و بی‌قراری نوزاد دلبندتان می‌شود که البته همین موارد برای شکستن قلب هر پدر و مادری کافی است. کلید مدیریت این چالش در سه کلمه خلاصه می‌شود: دانش، تکنیک و صبر. دانش در مورد علل بلعیدن هوا، تکنیک در اجرای صحیح پوزیشن‌های آروغ‌گیری، و صبر در برابر سیستم گوارشی نابالغ نوزادتان که برای تکامل به زمان نیاز دارد.

مهم‌تر از همه، به غریزه خود به عنوان والدین اعتماد کنید. هیچ‌کس در دنیا بهتر از شما، زبان بدن و گریه‌های نوزادتان را نمی‌فهمد. اگر احساس می‌کنید بی‌قراری او فراتر از یک دل‌درد ساده است و راهکارهای ارائه شده در این مقاله کارساز نیست، تردید را کنار بگذارید و از متخصص کمک بگیرید. تیم متخصصان وی مام همیشه آماده است تا در این مسیر پر از سوال و شگفتی، با ارائه راهنمایی‌های معتبر و دلسوزانه، در کنار شما باشد و به شما کمک کند تا با آرامش و اطمینان بیشتری از روزهای شیرین نوزادی فرزندتان لذت ببرید.

آیا همه نوزادان بعد از هر بار شیر خوردن حتما باید آروغ بزنند؟

خیر لزوماً. برخی نوزادان، به خصوص نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می‌کنند و latch صحیحی دارند، هوای بسیار کمی می‌بلعند و ممکن است نیازی به آروغ زدن نداشته باشند. اگر نوزاد شما بعد از شیر خوردن آرام است، جای نگرانی نیست.

اگر بعد از ۲۰ دقیقه تلاش، نوزادم آروغ نزد باید چکار کنم؟

اگر پس از این مدت تلاش و امتحان کردن پوزیشن‌های مختلف، نوزاد آروغ نزد اما آرام به نظر می‌رسد، می‌توانید او را بخوابانید. احتمالاً هوای زیادی نبلعیده است. او را برای چند دقیقه در حالت عمودی نگه دارید و سپس به پشت بخوابانید.

تفاوت بین بالا آوردن شیر (spit-up) و استفراغ واقعی در نوزادان چیست؟

بالا آوردن شیر معمولاً حجم کمی دارد، به آرامی از دهان خارج می‌شود و نوزاد را اذیت نمی‌کند. اما استفراغ جهنده، با فشار و حجم زیاد است، باعث ناراحتی و گریه نوزاد می‌شود و اگر تکرار شود، نیازمند بررسی پزشک است.

از چه زمانی می‌توانم گرفتن آروغ نوزادم را متوقف کنم؟

معمولاً حدود ۴ تا ۶ ماهگی، سیستم گوارش نوزاد تکامل بیشتری پیدا می‌کند و خودش بهتر می‌تواند گاز را مدیریت کند. وقتی نوزاد توانایی نشستن پیدا می‌کند، اغلب نیاز به کمک برای آروغ زدن نیز کمتر می‌شود.

آیا نوع شیشه شیر در میزان بلعیدن هوا و نیاز به آروغ زدن تاثیر دارد؟

بله، بسیار زیاد. شیشه شیرهای آنتی‌کولیک یا دارای سیستم تهویه (venting system) طوری طراحی شده‌اند که ورود هوا به داخل شیشه و بلعیده شدن آن توسط نوزاد را به حداقل می‌رسانند و در نتیجه نیاز به آروغ زدن را کاهش می‌دهند.

آیا ممکن است نوزاد در خواب و بدون کمک ما آروغ بزند؟

بله، این امکان وجود دارد. گاهی اوقات گاز به صورت طبیعی و با جابجا شدن نوزاد در خواب خارج می‌شود. اگر صدای ملایم خروج هوا را شنیدید یا دیدید نوزاد پس از کمی غلت زدن آرام‌تر شد، ممکن است خودش آروغ زده باشد.

اگر نوزاد به جای آروغ، سکسکه کند، طبیعی است؟

بله، سکسکه در نوزادان بسیار شایع و معمولاً بی‌خطر است. این اتفاق به دلیل انقباضات دیافراگم رخ می‌دهد و گاهی اوقات بعد از شیر خوردن و با معده پر، بیشتر اتفاق می‌افتد. سکسکه معمولاً خود به خود برطرف می‌شود.

 

منبع: healthline , takingcarababies