کورتاژ ضخامت دیواره رحم دقیقا برای چی انجام میشه؟ + مراقبت ها و فواید ۱۴۰۴

رحم، عضو حیاتی در سیستم تولید مثل زنان، از سه لایه اصلی تشکیل شده است: پری‌متریوم (لایه بیرونی)، میومتر (لایه عضلانی میانی) و اندومتر (لایه داخلی). اندومتر یا دیواره رحم، لایه‌ای مخاطی است که حفره رحم را می‌پوشاند و نقش بسیار مهمی در باروری و سلامت زنان ایفا می‌کند. این لایه، به‌طور ماهانه و تحت تأثیر هورمون‌های تخمدان، دچار تغییرات سیکلی می‌شود و برای پذیرش و لانه‌گزینی جنین آماده می‌گردد.

ضخامت دیواره رحم، یکی از شاخص‌های مهم سلامت اندومتر است که به‌طور طبیعی در طول چرخه قاعدگی تغییر می‌کند. اندازه‌گیری و بررسی ضخامت اندومتر از طریق سونوگرافی ترانس‌واژینال به عنوان یک ابزار تشخیصی مهم در بیماری‌های مختلف زنان به کار می‌رود. در مواردی که ضخامت دیواره رحم به‌طور غیرطبیعی افزایش می‌یابد، ممکن است پزشک برای تشخیص دقیق‌تر و رد احتمال وجود بیماری‌های جدی، از روش کورتاژ استفاده کند.

کورتاژ ضخامت دیواره رحم، که به نام کورتاژ تشخیصی یا نمونه‌برداری اندومتر نیز شناخته می‌شود، یک روش جراحی سرپایی است که در آن با استفاده از ابزاری به نام کورت، لایه داخلی رحم (اندومتر) تراشیده و برای بررسی پاتولوژی به آزمایشگاه ارسال می‌گردد. این روش به پزشکان کمک می‌کند تا علت ضخامت غیرطبیعی دیواره رحم را تشخیص داده و در صورت لزوم، اقدامات درمانی مناسب را آغاز کنند.

در این مقاله جامع، به بررسی جامع موضوع کورتاژ ضخامت دیواره رحم خواهیم پرداخت. ابتدا به توضیح مفهوم ضخامت دیواره رحم و اهمیت آن در سلامت زنان می‌پردازیم، سپس به دلایل انجام کورتاژ، مراحل انجام این روش، تفسیر نتایج پاتولوژی و درمان‌های احتمالی پس از کورتاژ اشاره خواهیم کرد. همچنین، به خطرات و عوارض احتمالی کورتاژ و نکات مهم مراقبتی پس از انجام این روش خواهیم پرداخت. هدف از ارائه این مطلب، افزایش آگاهی شما در مورد کورتاژ ضخامت دیواره رحم و کمک به درک بهتر این روش تشخیصی مهم در بیماری‌های زنان است.

ضخامت دیواره رحم چقدره؟

ضخامت دیواره رحم، به اندازه لایه اندومتر در سونوگرافی ترانس‌واژینال اشاره دارد. این ضخامت، در طول چرخه قاعدگی زنان، تحت تأثیر هورمون‌های استروژن و پروژسترون، به‌طور طبیعی تغییر می‌کند.

تغییرات طبیعی ضخامت دیواره رحم در طول چرخه قاعدگی:

• فاز قاعدگی (روزهای 1 تا 5 چرخه): در این مرحله، سطح هورمون‌های استروژن و پروژسترون پایین است و لایه اندومتر که در چرخه قبل ایجاد شده بود، ریزش می‌کند و خونریزی قاعدگی رخ می‌دهد. ضخامت دیواره رحم در این مرحله بسیار نازک است و معمولاً بین 2 تا 4 میلی‌متر اندازه‌گیری می‌شود.

• فاز تکثیری (روزهای 6 تا 14 چرخه): با افزایش سطح استروژن، لایه اندومتر شروع به ضخیم شدن می‌کند. در این مرحله، ضخامت دیواره رحم به‌تدریج افزایش می‌یابد و در انتهای فاز تکثیری، به حدود 6 تا 10 میلی‌متر می‌رسد.

• فاز ترشحی (روزهای 15 تا 28 چرخه): پس از تخمک‌گذاری، سطح پروژسترون افزایش می‌یابد و باعث می‌شود که اندومتر برای لانه‌گزینی جنین آماده شود. در این مرحله، ضخامت دیواره رحم به حداکثر خود می‌رسد و معمولاً بین 10 تا 16 میلی‌متر اندازه‌گیری می‌شود. اگر بارداری رخ ندهد، سطح هورمون‌ها کاهش می‌یابد و چرخه قاعدگی از نو آغاز می‌شود.

اندازه‌گیری ضخامت دیواره رحم:

ضخامت دیواره رحم به‌طور معمول با استفاده از سونوگرافی ترانس‌واژینال اندازه‌گیری می‌شود. این روش غیرتهاجمی و بدون درد است و اطلاعات دقیقی در مورد ضخامت و ساختار اندومتر ارائه می‌دهد. در سونوگرافی ترانس‌واژینال، یک پروب کوچک وارد واژن می‌شود و امواج صوتی به رحم ارسال می‌کند. این امواج پس از برخورد با بافت‌های مختلف، بازتاب می‌یابند و تصویری از رحم و دیواره آن ایجاد می‌کنند. پزشک متخصص رادیولوژی، با بررسی این تصاویر، ضخامت دیواره رحم را اندازه‌گیری و گزارش می‌کند.

ضخامت غیرطبیعی دیواره رحم:

ضخامت دیواره رحم زمانی غیرطبیعی در نظر گرفته می‌شود که از محدوده نرمال برای مرحله سیکل قاعدگی خارج باشد. افزایش غیرطبیعی ضخامت دیواره رحم، به عنوان “ضخیم شدن اندومتر” یا “هیپرپلازی اندومتر” شناخته می‌شود. این وضعیت می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد، از جمله:

• عدم تعادل هورمونی: افزایش سطح استروژن نسبت به پروژسترون، می‌تواند باعث تحریک رشد بیش از حد اندومتر و ضخیم شدن آن شود. این عدم تعادل هورمونی ممکن است در دوران قبل از یائسگی، در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) و در زنانی که از درمان جایگزینی هورمونی (HRT) با استروژن تنها استفاده می‌کنند، رخ دهد.

• چاقی: سلول‌های چربی، استروژن تولید می‌کنند. بنابراین، زنان چاق در معرض خطر بیشتری برای افزایش سطح استروژن و ضخیم شدن اندومتر قرار دارند.

• دیابت: دیابت نوع 2 با افزایش خطر هیپرپلازی اندومتر مرتبط است.

• داروهای خاص: برخی داروها، مانند تاموکسیفن (داروی مورد استفاده در درمان سرطان پستان)، می‌توانند باعث ضخیم شدن اندومتر شوند.

• پولیپ‌های اندومتر: پولیپ‌ها، توده‌های خوش‌خیم رشد کرده از دیواره رحم هستند که می‌توانند باعث افزایش ضخامت اندومتر شوند.

• سرطان اندومتر: در موارد نادر، ضخیم شدن اندومتر می‌تواند نشانه سرطان اندومتر باشد.

چرا کورتاژ برای ضخامت دیواره رحم انجام می‌شود؟

کورتاژ ضخامت دیواره رحم، معمولاً به دلایل تشخیصی انجام می‌شود. زمانی که سونوگرافی ترانس‌واژینال، ضخامت غیرطبیعی دیواره رحم را نشان می‌دهد، پزشک ممکن است کورتاژ را برای بررسی دقیق‌تر و رد احتمال وجود بیماری‌های جدی توصیه کند. مهم‌ترین دلایل انجام کورتاژ ضخامت دیواره رحم عبارتند از:

• خونریزی غیرطبیعی رحم (AUB): خونریزی‌های نامنظم، شدید، طولانی‌مدت یا خونریزی پس از یائسگی، همگی می‌توانند نشانه‌ای از مشکلات اندومتر باشند. کورتاژ می‌تواند به تشخیص علت این خونریزی‌ها، مانند هیپرپلازی اندومتر، پولیپ یا سرطان کمک کند.

• ضخیم شدن اندومتر در سونوگرافی: اگر سونوگرافی ترانس‌واژینال، ضخامت دیواره رحم را غیرطبیعی نشان دهد، به‌خصوص در زنان یائسه که نباید ضخامت دیواره رحمشان زیاد باشد، کورتاژ برای بررسی بافت اندومتر و رد احتمال وجود بیماری‌های جدی‌تر انجام می‌شود.

• ناباروری: در برخی موارد، ضخامت غیرطبیعی دیواره رحم می‌تواند بر توانایی لانه‌گزینی جنین و باروری تأثیر بگذارد. کورتاژ می‌تواند به تشخیص مشکلات احتمالی اندومتر در زنان نابارور کمک کند.

• پیگیری پس از درمان هیپرپلازی اندومتر: پس از درمان هیپرپلازی اندومتر، ممکن است کورتاژهای دوره‌ای برای بررسی موفقیت درمان و رد عود بیماری انجام شود.

مراحل انجام کورتاژ

کورتاژ ضخامت دیواره رحم، یک روش سرپایی است که معمولاً در مطب پزشک، کلینیک یا بیمارستان انجام می‌شود. این روش معمولاً تحت بی‌حسی موضعی، بی‌حسی نخاعی یا بیهوشی عمومی انجام می‌گیرد. انتخاب نوع بی‌حسی بستگی به شرایط بیمار، ترجیح پزشک و امکانات مرکز درمانی دارد.

مراحل انجام کورتاژ به طور خلاصه عبارتند از:

1. آماده‌سازی بیمار: بیمار روی تخت معاینه زنان قرار می‌گیرد و پاها در رکاب‌ها قرار داده می‌شوند. ناحیه واژن و دهانه رحم با محلول ضدعفونی کننده تمیز می‌شود.

2. گشاد کردن دهانه رحم (دیلاتاسیون): دهانه رحم با استفاده از ابزارهای مخصوصی به نام دیلاتور، به‌تدریج گشاد می‌شود. این مرحله ممکن است با کمی درد و گرفتگی همراه باشد.

3. کورتاژ: پس از گشاد شدن دهانه رحم، پزشک ابزاری به نام کورت را وارد رحم می‌کند. کورت دارای یک حلقه یا قاشق کوچک در انتهای خود است که با آن، لایه داخلی رحم (اندومتر) به‌آرامی تراشیده و نمونه‌برداری انجام می‌شود. ممکن است از ساکشن نیز برای جمع‌آوری نمونه استفاده شود.

4. ارسال نمونه به آزمایشگاه: نمونه بافت اندومتر جمع‌آوری شده، در ظرف مخصوصی قرار داده می‌شود و برای بررسی پاتولوژی به آزمایشگاه ارسال می‌گردد.

5. مراقبت‌های پس از کورتاژ: پس از اتمام کورتاژ، بیمار به اتاق ریکاوری منتقل می‌شود و تحت نظر قرار می‌گیرد تا از بهبودی اولیه اطمینان حاصل شود. معمولاً بیمار پس از چند ساعت می‌تواند به خانه بازگردد.

چه نوع کورتاژ هایی وجود دارد؟

به طور کلی، دو نوع کورتاژ وجود دارد:

• کورتاژ تشخیصی: این نوع کورتاژ، به منظور تشخیص علت ضخامت غیرطبیعی دیواره رحم و سایر مشکلات اندومتر انجام می‌شود. در این روش، نمونه بافت اندومتر برای بررسی پاتولوژی به آزمایشگاه ارسال می‌گردد. کورتاژ ضخامت دیواره رحم، معمولاً از نوع کورتاژ تشخیصی است.

• کورتاژ درمانی: کورتاژ درمانی، به منظور درمان برخی از مشکلات رحم انجام می‌شود. به عنوان مثال، کورتاژ درمانی ممکن است برای تخلیه بقایای حاملگی پس از سقط جنین، برداشتن پولیپ‌های کوچک اندومتر یا کاهش خونریزی‌های شدید رحم انجام شود.

 از کورتاژ چه انتظاری باید داشت؟

پس از انجام کورتاژ ضخامت دیواره رحم، انتظار می‌رود که بیمار موارد زیر را تجربه کند:

• گرفتگی و درد خفیف: ممکن است بیمار پس از کورتاژ، گرفتگی و درد خفیفی در ناحیه زیر شکم احساس کند. این درد معمولاً با مصرف مسکن‌های بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن قابل کنترل است.

• خونریزی و لکه بینی: خونریزی و لکه بینی پس از کورتاژ طبیعی است و ممکن است تا چند روز ادامه داشته باشد. میزان خونریزی معمولاً کمتر از خونریزی قاعدگی است. استفاده از پد بهداشتی برای جمع‌آوری خونریزی توصیه می‌شود. استفاده از تامپون تا زمان قطع کامل خونریزی توصیه نمی‌شود.

• ترشحات واژینال: ممکن است بیمار پس از کورتاژ، ترشحات واژینال رقیق و بی‌رنگ داشته باشد که به تدریج کاهش می‌یابد.

مراقبت‌های پس از کورتاژ:

برای بهبودی سریع‌تر و جلوگیری از عوارض پس از کورتاژ، رعایت نکات زیر توصیه می‌شود:

• استراحت: در روز انجام کورتاژ، استراحت کافی داشته باشید و از انجام فعالیت‌های سنگین خودداری کنید.

• مصرف مسکن: برای تسکین درد و گرفتگی، می‌توانید از مسکن‌های بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن طبق دستور پزشک استفاده کنید.

• اجتناب از رابطه جنسی، دوش واژینال و تامپون: تا زمان قطع کامل خونریزی و ترشحات واژینال، از برقراری رابطه جنسی، استفاده از دوش واژینال و تامپون خودداری کنید.

• رعایت بهداشت: ناحیه تناسلی را تمیز و خشک نگه دارید. پد بهداشتی را به طور مرتب تعویض کنید.

• پیگیری با پزشک: طبق دستور پزشک، برای بررسی نتایج پاتولوژی و پیگیری‌های بعدی به پزشک مراجعه کنید.

تشخیص و تفسیر نتایج کورتاژ

نمونه بافت اندومتر که در طی کورتاژ جمع‌آوری شده است، به آزمایشگاه پاتولوژی ارسال می‌شود. پاتولوژیست، نمونه را زیر میکروسکوپ بررسی می‌کند و گزارش پاتولوژی را تهیه می‌کند. گزارش پاتولوژی، اطلاعات مهمی در مورد وضعیت اندومتر و تشخیص بیماری‌های احتمالی ارائه می‌دهد.

تشخیص‌های احتمالی بر اساس نتایج کورتاژ:

• اندومتر طبیعی: در برخی موارد، نتایج کورتاژ نشان می‌دهد که اندومتر طبیعی است و هیچ مشکل پاتولوژیکی وجود ندارد. این نتیجه، معمولاً در زنانی که خونریزی غیرطبیعی رحم آنها به دلیل اختلالات هورمونی یا سایر عوامل خوش‌خیم بوده است، دیده می‌شود.

• هیپرپلازی اندومتر: هیپرپلازی اندومتر، به معنای رشد بیش از حد سلول‌های اندومتر است. هیپرپلازی اندومتر می‌تواند بدون آتیپی (سلول‌های غیرطبیعی) یا با آتیپی (سلول‌های غیرطبیعی) باشد. هیپرپلازی اندومتر با آتیپی، پیش‌سرطانی در نظر گرفته می‌شود و خطر تبدیل شدن به سرطان اندومتر را افزایش می‌دهد.

• پولیپ اندومتر: پولیپ‌های اندومتر، توده‌های خوش‌خیم رشد کرده از دیواره رحم هستند که می‌توانند باعث خونریزی غیرطبیعی رحم شوند. نتایج کورتاژ می‌تواند وجود پولیپ‌های اندومتر را تایید کند.

• اندومتریت: اندومتریت، به معنای التهاب اندومتر است که معمولاً ناشی از عفونت باکتریایی است. نتایج کورتاژ می‌تواند نشانه‌هایی از اندومتریت را نشان دهد.

• سرطان اندومتر: در موارد نادر، نتایج کورتاژ ممکن است نشان‌دهنده وجود سلول‌های سرطانی در اندومتر باشد. در این صورت، تشخیص سرطان اندومتر مطرح می‌شود و اقدامات درمانی جدی‌تر مانند جراحی، پرتودرمانی یا شیمی‌درمانی ممکن است لازم باشد.

• سایر یافته‌ها: در گزارش پاتولوژی کورتاژ، ممکن است یافته‌های دیگری مانند آتروفی اندومتر (نازک شدن اندومتر)، تغییرات سیکلی نامنظم یا بقایای حاملگی نیز گزارش شود.

درمان‌های احتمالی پس از کورتاژ

درمان‌های پس از کورتاژ، بستگی به نتایج پاتولوژی و تشخیص قطعی دارد.

• اندومتر طبیعی: در صورتی که نتایج کورتاژ طبیعی باشد، معمولاً نیازی به درمان خاصی نیست. ممکن است پزشک، درمان‌های علامتی برای کنترل خونریزی غیرطبیعی رحم را توصیه کند.

• هیپرپلازی اندومتر بدون آتیپی: هیپرپلازی اندومتر بدون آتیپی، معمولاً با درمان‌های هورمونی مانند پروژسترون خوراکی یا دستگاه داخل رحمی حاوی پروژسترون (IUD) قابل درمان است. در برخی موارد، ممکن است نیاز به کورتاژهای مکرر برای پیگیری درمان باشد.

• هیپرپلازی اندومتر با آتیپی: هیپرپلازی اندومتر با آتیپی، به دلیل خطر بالای تبدیل شدن به سرطان اندومتر، نیاز به درمان جدی‌تر دارد. درمان‌های احتمالی شامل برداشتن رحم (هیسترکتومی) یا درمان‌های هورمونی با دوز بالا و پیگیری‌های منظم است. انتخاب نوع درمان، بستگی به شرایط بیمار، تمایل به بارداری در آینده و سایر عوامل دارد.

• پولیپ اندومتر: پولیپ‌های اندومتر، معمولاً با هیستروسکوپی (مشاهده مستقیم داخل رحم با استفاده از دوربین) و برداشتن پولیپ (پولیپکتومی) درمان می‌شوند. در برخی موارد، ممکن است کورتاژ برای برداشتن پولیپ‌های کوچک‌تر کافی باشد.

• سرطان اندومتر: درمان سرطان اندومتر، بستگی به مرحله بیماری، نوع سرطان و شرایط بیمار دارد. درمان‌های احتمالی شامل جراحی (هیسترکتومی، برداشتن تخمدان‌ها و لوله‌های فالوپ)، پرتودرمانی، شیمی‌درمانی و درمان‌های هورمونی است.

• اندومتریت: اندومتریت، معمولاً با آنتی‌بیوتیک‌ها درمان می‌شود.

خطرات و عوارض کورتاژ

کورتاژ ضخامت دیواره رحم، یک روش نسبتاً ایمن است، اما مانند هر روش پزشکی دیگری، ممکن است با خطرات و عوارض احتمالی همراه باشد. عوارض کورتاژ، معمولاً نادر و خفیف هستند، اما در برخی موارد ممکن است جدی باشند.

عوارض احتمالی کورتاژ عبارتند از:

• عفونت: عفونت رحم، یکی از عوارض احتمالی کورتاژ است. علائم عفونت شامل تب، درد شکم، ترشحات بدبو و خونریزی غیرطبیعی است. عفونت معمولاً با آنتی‌بیوتیک‌ها درمان می‌شود.

• خونریزی شدید: خونریزی شدید پس از کورتاژ، نادر است اما ممکن است رخ دهد. در صورت خونریزی شدید، ممکن است نیاز به اقدامات درمانی مانند تزریق خون یا کورتاژ مجدد باشد.

• سوراخ شدن رحم (پرفوراسیون رحم): سوراخ شدن رحم، یک عارضه نادر اما جدی است که ممکن است در حین کورتاژ رخ دهد. سوراخ شدن رحم، معمولاً به خودی خود بهبود می‌یابد، اما در موارد نادر ممکن است نیاز به جراحی ترمیمی باشد.

• تشکیل بافت اسکار داخل رحمی (سندرم آشرمن): در موارد نادر، کورتاژ ممکن است باعث آسیب به لایه پایه اندومتر و تشکیل بافت اسکار داخل رحمی شود. سندرم آشرمن، می‌تواند منجر به ناباروری، اختلالات قاعدگی و سقط جنین شود.

• واکنش به بیهوشی: در صورتی که کورتاژ تحت بیهوشی عمومی انجام شود، ممکن است عوارض مربوط به بیهوشی مانند تهوع، استفراغ، سردرد و واکنش‌های آلرژیک رخ دهد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

در صورت بروز هر یک از علائم زیر پس از کورتاژ، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید:

• تب بالای 38 درجه سانتیگراد
• درد شدید و غیرقابل تحمل شکم
• خونریزی شدید و غیرطبیعی (خیس شدن بیش از یک پد بهداشتی در ساعت به مدت 2 ساعت متوالی)
• ترشحات بدبو و چرکی از واژن
• درد هنگام ادرار کردن

نتیجه‌گیری

کورتاژ ضخامت دیواره رحم، یک روش تشخیصی مهم و کاربردی در بیماری‌های زنان است که به پزشکان کمک می‌کند تا علت ضخامت غیرطبیعی دیواره رحم را تشخیص داده و در صورت لزوم، اقدامات درمانی مناسب را آغاز کنند. این روش، معمولاً ایمن و کم‌عارضه است و می‌تواند اطلاعات ارزشمندی در مورد سلامت اندومتر ارائه دهد.

اگر پزشک شما انجام کورتاژ ضخامت دیواره رحم را توصیه کرده است، نگران نباشید. با کسب اطلاعات کافی در مورد این روش و پیروی از دستورالعمل‌های پزشک، می‌توانید با اطمینان خاطر این روش را انجام داده و به تشخیص دقیق‌تر و درمان به موقع مشکلات احتمالی خود کمک کنید.

پرسش و پاسخ متداول در مورد کورتاژ ضخامت دیواره رحم

در این بخش، به برخی از سوالات متداول در مورد کورتاژ ضخامت دیواره رحم پاسخ می‌دهیم. اگر سوال دیگری دارید که در این بخش به آن پاسخ داده نشده است، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.

1. آیا کورتاژ دردناک است؟

کورتاژ معمولاً تحت بی‌حسی موضعی، بی‌حسی نخاعی یا بیهوشی عمومی انجام می‌شود تا بیمار دردی احساس نکند. در حین انجام کورتاژ ممکن است بیمار کمی فشار یا گرفتگی در ناحیه زیر شکم احساس کند. پس از کورتاژ نیز، ممکن است درد و گرفتگی خفیفی وجود داشته باشد که معمولاً با مسکن‌های بدون نسخه قابل کنترل است.

2. انجام کورتاژ چقدر طول می‌کشد؟

مدت زمان انجام کورتاژ معمولاً کوتاه است و بین 10 تا 30 دقیقه به طول می‌انجامد. زمان دقیق بستگی به نوع بی‌حسی، شرایط بیمار و مهارت پزشک دارد.

3. خطرات و عوارض احتمالی کورتاژ چیست؟

کورتاژ روشی نسبتاً ایمن است، اما مانند هر روش پزشکی دیگری، خطرات و عوارض احتمالی دارد. عوارض شایع شامل درد و گرفتگی خفیف، خونریزی و لکه بینی است. عوارض نادر اما جدی‌تر شامل عفونت رحم، خونریزی شدید، سوراخ شدن رحم و تشکیل بافت اسکار داخل رحمی (سندرم آشرمن) می‌باشد. برای کاهش خطر عوارض، مهم است که دستورالعمل‌های پزشک را به دقت دنبال کنید و در صورت بروز هرگونه علامت نگران‌کننده، سریعاً به پزشک مراجعه کنید.

4. بهبودی پس از کورتاژ چقدر طول می‌کشد؟

بهبودی پس از کورتاژ معمولاً سریع است. بیشتر زنان می‌توانند در همان روز یا روز بعد از کورتاژ به فعالیت‌های روزمره خود بازگردند. خونریزی و لکه بینی ممکن است تا چند روز ادامه داشته باشد. اجتناب از رابطه جنسی، دوش واژینال و تامپون تا زمان قطع کامل خونریزی توصیه می‌شود. بهبودی کامل و بازگشت به روال عادی قاعدگی ممکن است 1 تا 2 سیکل قاعدگی طول بکشد.

5. چه زمانی نتایج پاتولوژی آماده می‌شود؟

نتایج پاتولوژی نمونه کورتاژ معمولاً بین 1 تا 2 هفته آماده می‌شود. پزشک شما پس از دریافت نتایج، در مورد آن با شما صحبت خواهد کرد و در صورت نیاز، برنامه درمانی مناسب را تعیین خواهد کرد.

6. آیا کورتاژ بر باروری من تأثیر می‌گذارد؟

کورتاژ تشخیصی معمولاً تأثیر منفی بر باروری ندارد. با این حال، در موارد نادر، کورتاژهای مکرر یا کورتاژهای درمانی تهاجمی ممکن است باعث آسیب به لایه پایه اندومتر و تشکیل بافت اسکار داخل رحمی (سندرم آشرمن) شود که می‌تواند منجر به ناباروری شود. اگر نگران تأثیر کورتاژ بر باروری خود هستید، با پزشک خود مشورت کنید.

7. پس از کورتاژ چه اقداماتی باید انجام دهم؟

پس از کورتاژ، رعایت نکات مراقبتی توصیه شده توسط پزشک بسیار مهم است. استراحت کافی، مصرف مسکن در صورت نیاز، رعایت بهداشت ناحیه تناسلی، اجتناب از رابطه جنسی، دوش واژینال و تامپون تا زمان بهبودی کامل و پیگیری با پزشک از جمله اقدامات مهم پس از کورتاژ هستند.

8. آیا کورتاژ تنها راه تشخیص مشکلات اندومتر است؟

خیر، کورتاژ تنها راه تشخیص مشکلات اندومتر نیست. روش‌های تشخیصی دیگری مانند سونوگرافی ترانس‌واژینال، هیستروسونوگرافی، هیستروسکوپی و نمونه‌برداری با پایپل (Pipelle biopsy) نیز برای بررسی اندومتر وجود دارند. پزشک با توجه به شرایط بیمار و نوع مشکل احتمالی، بهترین روش تشخیصی را انتخاب خواهد کرد.

9. هزینه کورتاژ چقدر است؟

هزینه کورتاژ بستگی به عوامل مختلفی مانند نوع بی‌حسی، محل انجام کورتاژ (مطب، کلینیک، بیمارستان)، بیمه درمانی و تعرفه‌های پزشکی دارد. برای اطلاع دقیق از هزینه کورتاژ، با مرکز درمانی مورد نظر و بیمه درمانی خود تماس بگیرید.

10. چرا ضخامت دیواره رحم مهم است؟

ضخامت دیواره رحم (اندومتر) برای باروری سالم بسیار مهم است. اندومتر باید به ضخامت مناسبی برسد تا بتواند جنین را در خود جای دهد و بارداری موفقیت‌آمیز باشد. ضخامت غیرطبیعی دیواره رحم می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات هورمونی، پولیپ، هیپرپلازی اندومتر یا حتی سرطان اندومتر باشد. بررسی ضخامت دیواره رحم و انجام کورتاژ در صورت لزوم، به تشخیص و درمان به موقع این مشکلات کمک می‌کند.